Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Obym tylko trafiła we właściwy dział Mam nadzieję, że pomożecie mi ugryźć ten temat z właściwej strony.
Bardzo chciałabym pomóc osobie, która choruje na nerwice lękową. Mam dość skąpe informacje i wiedzę na ten temat, bo ledwie od piątku czytam i się dowiaduje. Jeżeli dobrze, sie orientuje sklasyfikowałabym to jako uogólnione zaburzenia lękowe, dobrze mówię? Problem tkwi w tym, że nie wiem jak przekonać owego osobnika, do rozmowy ze mną. Nie chciałabym, żeby został z tym całkiem sam, choć usilnie próbuje. Mówi, że nie lubi tego tematu, że robi się później "ta atmosfera", że musi sobie z tym sam poradzić. Nie jestem do końca przekonana czy rzeczywiście by chciał. Odpycha mnie. Czuję, że się wstydzi, co o ile się dowiedziałam jest normalne. Chciałabym mu zadawać pytania z tym związane, poznać jego chorobę od niego samego. Wyczytałam, ze rozmowa pomaga. Czy faktycznie może być tak, że lepiej sobie poradzi sam niż chociaż takim znikomym wsparciem z mojej strony? Niestety mamy dość utrudniony kontakt, bo wyłącznie internetowy. Może mam zbyt optymistyczne podejście do tego, ze rozmowy przez internet cokolwiek pomogą. Wybaczcie chaos mojej wypowiedzi ale czuje sie po prostu trochę zagubiona w tym temacie.

Witaj na forum!
Rozmowa pomaga, ale na siłę nie możesz nikogo do rozmowy zmusić, jeśli dla niego to jest temat trochę jak tabu. Wiem, że jest coś takiego w nas, że często chcielibyśmy pomóc komuś na siłę, ale to niemożliwe, jeśli druga osoba nie da na to przyzwolenia. Moze lepiej by było go zachęcić żeby sam się zarejestrował?

na siłę? Nie przeszło mi nawet przez myśl, żeby go do czegokolwiek zmuszać. Chciałabym żeby po prostu zrozumiał, że nie wszyscy odwracają się w drugą stronę kiedy człowiek choruje. Skąd mam wiedzieć jak mam zachęcić człowieka z nerwicą do rozmowy, żeby pamiętał i skorzystał z tej możliwości kiedy będzie chciał?

Zachęcić a nie zmusci Trula,jesli nie chce rozmawiac to w tym momencie nic nie zrobisz.Niech wie ze jesteś u czekasz kiedy będzie gotów do rozmowy

Może rozmawiaj z nim o innych tematach, nawet przyziemnych? W problemach ważne jest poczucie, że ktoś jest obok. Niekoniecznie musi się rozmawiać o danym problemie. Jeśli unika jak ognia tematu, to pewnie nie umie nawet sam jeszcze się z tym skonfrontować dlatego drażni go jeśli ktoś każe mu stawać z tym oko w oko. Tak mi się wydaje.