Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Po obejrzeniu paru rzeczy w sklepie mówie
ekspedientce, że niestety, dziekuję, ale żadnej z tych rzeczy nie kupię. No i
zaczyna się wczuwanie: "tej biednej ekspedientce jest na pewno bardzo przykro,
że nic nie kupiłam, bo ona miała nadzieje, że mi cos z tych rzeczy sprzeda,
sklep bedzie mial wieksze obroty, ona dostanie premię i kupi dzieciom cos
fajnego...A tak nic z tego..."

"jest mi przykro bo jej jest przykro". I na nic tłumaczenie
sobie, ze nie powinno mi być przykro, bo mi sie wydaje, ze komus jest przykro z
mojego powodu.

Co z tym robić?

Coś podobnego pisał kiedyś albo mowił Victor :d

Ja niestety też często mam coś takiego. Nie umiem odmówić, albo się sprzeciwić. A jeśli już to zrobię to pojawiają się myśli - ale jej będzie przykro, będzie mieć za złe...

Ale to mija, do momentu zajęcia się czymś innym. Wtedy takie myśli idą w zapomnienie

no nic, będę nad tym pracować:)

Też tak miewam chociaz odkad przyszly mi natrectwa i zaburzenie to jakos tez do ludzi podchodze inaczej bo zauwazylam ze taka postawa dobrej cioci dla kazdego zle sie potem konczy dla mnie w glowie.

marianna mysl o sobie zebys ty sie dobrze czula sama z soba to co pomysla inni nie jest wazne a poza tym jak idziesz do sklepu to nie po to zeby zrobic przyjemnosc ekspedientce tylko sobie kupuj tylko to co uwazasz ze ci sie przyda