Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam, zakładam ten temat gdyż nie mogę znaleść miejsca na forum gdzie można by wymienić informacje na temat pracy w czasie zaburzenia, osoby zainteresowane zapraszam do dyskusji.

Dobrze ze mam w.dzialalnosc bo na tasme itp. bym sie nie nadal

Ciężko jest pracować gdzieś.Czy czujesz się dobrze czy fatalnie tak samo musisz dawać z siebie 100% .
Ja w sklepie pracuje na kasie to powiem szczerze,Ale ludzi mam powyżej uszu.Dają w palnik.Sa niewdzięczni i chamscy.
Ja się 2je i 3je a oni mnie z błotem czasem zmięszaja co mnie wkur...

Chciałabym pracować na samą siebie ale ciężko z tym.
O kasę się proszę.Jak mam ze zdrowiem teraz problem to szef nie widzi.Ma swoją ulubienice i ma fory.

Musisz mieć twardą du...e żeby znosić wszystko.

Obecnie jestem na urlopie macierzyńskim, ale od 5lat pracuję jako nauczyciel w świetlicy. Ostatni rok uczyłam w klasie 3. Zawód ten jak dla nerwicowca jest ogromnym wyzwaniem-hałas, presja, oczekiwania rodziców i długo by mówić. Często mam ochotę uciec i pracować poniżej swoich kwalfikacji, byleby mieć święty spokój. Za rok wracam na stare śmieci, boję się bardzo. Przez nerwicę jestem mega otępiała no i jak wiadomo są zaburzenia poznawcze. W pracy muszę mieć "trzeźwy umysł", by reagować, rozmawiać z dyrekcją, rodzicami i działać, żeby dzieci się nie nudziły. Nie mam pojęcia jak dam sobie radę po powrocie...

Iwona29 pisze: ↑

21 kwietnia 2018, o 09:08

Ciężko jest pracować gdzieś.Czy czujesz się dobrze czy fatalnie tak samo musisz dawać z siebie 100% .
Ja w sklepie pracuje na kasie to powiem szczerze,Ale ludzi mam powyżej uszu.Dają w palnik.Sa niewdzięczni i chamscy.
Ja się 2je i 3je a oni mnie z błotem czasem zmięszaja co mnie wkur...

Chciałabym pracować na samą siebie ale ciężko z tym.
O kasę się proszę.Jak mam ze zdrowiem teraz problem to szef nie widzi.Ma swoją ulubienice i ma fory.

Musisz mieć twardą du...e żeby znosić wszystko.

Szacun dla Ciebie ja bym przy tych ludziach wewnetrznie eksplodowal Gdzie ty dziewczyno masz nerwice

Ja pracuje w przychodni w ktorej populacja to 70+ ogólnie lubię swoją pracę ale teraz gdy mam kryzys to jest trochę ciężej pracować i cieszyc się pracą. Mam bardzo wyrozumiale koleżanki w pracy które bardzo mnie wspierają

Trafiłem dwa dni temu po paru latach przerwy,do miejsca pracy gdzie łącznie ze mną jest nas około tysiąca.
Co z tego?
Aaa to bardzo ciekawe jest gdyż mam zdiagnozowaną fobię ponieważ społeczną

menago49 pisze: ↑

21 kwietnia 2018, o 13:41

Iwona29 pisze: ↑

21 kwietnia 2018, o 09:08

Ciężko jest pracować gdzieś.Czy czujesz się dobrze czy fatalnie tak samo musisz dawać z siebie 100% .
Ja w sklepie pracuje na kasie to powiem szczerze,Ale ludzi mam powyżej uszu.Dają w palnik.Sa niewdzięczni i chamscy.
Ja się 2je i 3je a oni mnie z błotem czasem zmięszaja co mnie wkur...

Chciałabym pracować na samą siebie ale ciężko z tym.
O kasę się proszę.Jak mam ze zdrowiem teraz problem to szef nie widzi.Ma swoją ulubienice i ma fory.

Musisz mieć twardą du...e żeby znosić wszystko.

Szacun dla Ciebie ja bym przy tych ludziach wewnetrznie eksplodowal Gdzie ty dziewczyno masz nerwice

Ja wewnętrznie się gotuję ale muszę pracować
Są podli ale jak nie wychowani to co z ja zrobię.Kiedy mogę to pocisne ale większość to znajomi szefostwa to nie poszaleje

Ma23dziara pisze: ↑

21 kwietnia 2018, o 14:17

Ja pracuje w przychodni w ktorej populacja to 70+ ogólnie lubię swoją pracę ale teraz gdy mam kryzys to jest trochę ciężej pracować i cieszyc się pracą. Mam bardzo wyrozumiale koleżanki w pracy które bardzo mnie wspierają

Ja za to mam zołzynie rozumią2 i jeszcze Ci dopierniczą.Kłotliwe i tyle.

Ja za to mam zołzynie rozumią2 i jeszcze Ci dopierniczą.Kłotliwe i tyle.
[/quote]

Heeh no to ja wolę juz swoich staruszków

Po jutrze znowu do pracy jestem zaniepokojony i przybity.
Znowu ten sam rytuał,ta sama droga w tę i z powrotem...i tak do końca życia...
ja nie wiem czy dam radę dożyć aż do śmierci.

Zaburzenia ograniczają moją zdolność do radzenia sobie w pracy. Miałem dotychczas kilka praktyk i staży i wszędzie na mnie narzekali. Już na rozmowach kwalifikacyjnych widzą, że mam poważne problemy emocjonalne, a potem w pracy zauważali, że ze mną jest w ogóle nie halo.

Czy ktoś miał okazję wrócić do pracy po kilkuletniej przerwie spowodowanej zaburzeniem?

zastanawiam się kiedy podjąć wyzwanie i wrócić do pracy

zrk pisze: ↑

22 kwietnia 2018, o 21:13

zastanawiam się kiedy podjąć wyzwanie i wrócić do pracy

Najlepiej od razu czyli już! :D:D:D