Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

martinsonetto pisze: ↑

2 maja 2019, o 11:54

Z zaburzenia lękowego wychodzi się powoli. Poczytaj wpisy na forum z pierwszego działu. To się regeneruje wolno i do tego w trakcie nie powinno się popełniać pewnych błędów. Ja miałem ich sporo a myślalem ze robię wszystko prawidłowo. A to czasem chodzi o jakiś szczegół.
Od chyba już 3 miesięcy w ogóle nie mam nerwicy, zmagałem się z natręctwami i ogólnie nerwicą mieszaną. Ale droga do tego to długa droga i trzeba na to się nastawić i mieć podejście odpowiednie do pokonywania tej drogi. Tu nie ma złotej recepty która sprawi ze z tego wyjdziesz. Wszystko musi potrwać i nerwica musi wtedy ze sceny zejść jeśli odpowiednio działamy.
I do tego poczytaj tematy z tego działu o sukcesie. tam masz też wiele odpowiedzi na to czego szukasz

Gosia555 pisze: ↑

2 maja 2019, o 11:45

Witajcie kochani, to mój pierwszy post na forum. Bardzo serdecznie chciałabym podziękować administratorom za kawał dobrej roboty! Od 17 lat cierpię na zaburzenia lękowe, które jeszcze do końca 2018 leczyłam lekami (!!). Czułam się świetnie i co gorsza nie miałam pojęcia że lęki jedynie tłumią lęki a ich nie leczą. Brałam kilka lat antydepresanty, odstawiałam je na kilka lat i znów do nich wracałam. Problem pojawił się kiedy chciałam starać się o dziecko, odstawiłam wszystkie leki w porozumieniu z psychiatrą i wszystko wróciło jak bumerang w ciągu miesiąca. Prawdopodobnie też dlatego, że odstawiając leki miałam ogromne obawy, że nerwica powróci. Właściwie cały czas myślałam tylko o tym żeby nerwica nie wróciła. Dwa tygodnie od odstawienia leków miałam już uciski w klatce piersiowej, potem pojawiły się kolejne objawy przede wszystkim zamartwianie sie, lęk wolnoplynacy, pobudzenie psychoruchowe, problemy ze spaniem, napięcie, kontrolowanie oddechu. Wpadłam w panikę i co teraz ? Jak sobie poradzę w ciąży? Przeszukałam cały internet i dotarłam do informacji że leki nie leczą a jedynie tłumią objawy. Byłam naiwna ale wierzyłam lekarzowi że teraz znów będę miała spokój na czas ciąży.... Dwa miesiące temu zapisałam się na psychoterapię, słucham Waszych nagrań, czytam świadectwa osób które wyszły z nerwicy i jest już lepiej. Cały czas pracuje nad lękami, jest to truuudna praca, pojawiają się kryzysy, pojawiaja się stany depresyjne ale cały czas uparcie dążę do celu, bez leków, świadomie. Generalnie zdarzają się słabe dni ale wtedy przyzwalam sobie na to, mówię że mam prawo gorzej się czuć, emocje są rozchwiane. Myśli które krążą w mojej głowie to np. "zajdziesz w ciążę i co jeśli będziesz się tak źle czuć że nie poradzisz sobie z nerwicą, a lęki nie będą mogły być zastosowane? 9 miesięcy w piekle?". Tłumacze sobie od razu że to tylko wytwór mojej wyobraźni, że teraz też funkcjonuje, pracuje, jeżdżę autem, nie biorę zwolnienia lekarskiego, chodzę na zakupy- zupełnie normalnie funkcjonuje - tyle że w stałym napięciu, które zauważyłam że zaczyna mi odpuszczać!! Szczególnie źle jest rano kiedy natłok myśli generuje dużo lęku ale wtedy też prowadzę rozmowę ze sobą, że jeszcze nie do końca jestem odburzona i mam prawo tak się czuć, to minie, moje myśli chcą mnie tylko wystraszyć a lęk mnie chroni przed zagrożeniami których nie ma, że to iluzja. Powiedzcie mi proszę - jak wyglądało Wasze odburzanie- czy było tak że rano się obudziliscie i nagle zobaczyliście że wszystko wróciło do normy? Ja czuję że nerwica się wycofuje np. poprzez to że czasem łapie się na tym że moje myśli wydają mi się być głupie i bez sensu a jeszcze nie dawno cały czas się ich bałam, że mam lepszy nastrój, że spokojniej myślę o ciąży, że napięcie nie utrzymuje się już 24h tylko pojawią się i znika.
Dziękuję że jesteście tutaj!
Gosia

Nerwowy pisze: ↑

3 maja 2019, o 12:37

martinsonetto pisze: ↑

2 maja 2019, o 11:54

Z zaburzenia lękowego wychodzi się powoli. Poczytaj wpisy na forum z pierwszego działu. To się regeneruje wolno i do tego w trakcie nie powinno się popełniać pewnych błędów. Ja miałem ich sporo a myślalem ze robię wszystko prawidłowo. A to czasem chodzi o jakiś szczegół.
Od chyba już 3 miesięcy w ogóle nie mam nerwicy, zmagałem się z natręctwami i ogólnie nerwicą mieszaną. Ale droga do tego to długa droga i trzeba na to się nastawić i mieć podejście odpowiednie do pokonywania tej drogi. Tu nie ma złotej recepty która sprawi ze z tego wyjdziesz. Wszystko musi potrwać i nerwica musi wtedy ze sceny zejść jeśli odpowiednio działamy.
I do tego poczytaj tematy z tego działu o sukcesie. tam masz też wiele odpowiedzi na to czego szukasz

Jakie błędy popełniałeś? Mi wydaje się, że jestem na końcu drogi, ale nadal mam trochę nerwicowych zachowań i myśli.

Gosia555 pisze: ↑

2 maja 2019, o 12:03

Bardzo dziękuję Ci za odpowiedź. To prawda, nic nie dzieje się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Dzisiaj byłam na zakupach i powiedziałam sobie- przepraszam kto tu rządzi? Ja czy lęk? Mam bać się wytworów mojej wyobraźni? Albo działać tak jak chce emocja? Wierzę w to co mówię, coraz głębiej to do mnie dociera. Mam wrażenie że moja praca gdzieś tak głęboko się zapisuje i naprawia to co jest uszkodzone. Powolutku odzyskuje dawne życie a to dopiero 2 miesiące pracy!!