Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam od mniejwiecej 10 roku zycia cierpie na zaburzenia osobowosci mieszane , przez ta chorobe paskudna mialam problemy z nauka wszkole nikt mnie nie lubial wszyscy uwarzali mnie za inna wiec zaczelam szukac towarzystwa ktoremu zaczne imponowac tzw. Swoja glupota i zaczelo sie zupelnie sie pogorszylam w nauce po pewnym.czasie zaczelam uciekac z domu ciagle wmawialam sobie ze jestem tym gorszym dzieckiem mialam chore myslenie juz w tedy ze jak bedzie wygladal np moj pogrzeb urzalanie sie nad soba do moich pseudo znajomych itp potem jak ktos mnie wyprowadzil z rownowagi potrafilam wszystkim rzucac wydzierac sie na caly dom grozic bic wszystkich ladowalam w roznych szpitalach psychiateycznych moja mama nie miala pojecia o tej paskudnej chorobie i z rokiem na rok bylo coraz gorzej narkotyki papierosy a potem osrodek wychowawczy ! Masakra ... W osrodku to samo klutnie z innymi urzalanie sie itp oklamywanie wszystkich po wyjsciu z osrodka bylo to samo narkotyki itp. bicie brata siostry matki mialam wyrok w wieku 19 lat zaszlam w ciaze ojciec dziecka mnie zostawil a mama wyeksmitowala mnie z domu tulalam sie po domach samotnych matek i tam poznawalam roznych facetow i wchodzilam z nimi w krotkotrwale zwiazki bedac w domu samotnej matki zostalo odebrane mi dziecko to moja wina i pragne ja odzyskac chce aby moja corka byla przy mnie kocham ja i pragne sie wyleczyc moj partner z ktorym jestem nie wspiera mnie w tym liczy sie tylko jego dziecko ktore ja ciagle pilnuje nic nie moge zalatwic

Bierzesz leki, uczęszczasz na terapie?

Tak biorę leki ale na psychoterapeute mnie nie stac walcze sama ze soba ale to nic mi nie daje w czwartek jest rozprawa sadowa odnosnie odebrania mi wladzy rodzicielskiej , ide tam ze swiadomoscia ze juz przegralam jak mam sie wyleczyc ze swojej choroby jak doskonale wiem ze wali mi sie swiat z dnia na dzien

-- 15 listopada 2016, o 08:57 --
Dodam jeszcze że nie raz podchodziłam do tego aby przystąpic do leczenia nawet chodzilam na terapie od Narkotykow ale jak dziecko partnera jest u nas to nic nie moge zalatwic wiem ze dziecko jest niczemu winne ale moglby chodz troche postawic sie w mojej sytuacji a on to traktuje jak nic zabiora prawa co z tego zycie toczy sie dalej haha masakra ! Ale kocham go i tak naprawde mam tylko jego teraz i to wszystko cco sie teraz dzieje przerasta mnie i w tych momentach potrzebuje go najbardziej a jest na odwrót niestety

Słuchaj to że zabiorą Ci prawa rodzicielskie nie oznacza że nie możesz później dziecka odzyskać, zawalcz o siebie, terapie równie dobrze można szukać na nfz.

Tak myślisz że mogą być psychoterapeuci na nfz ? było by super bo nie usmiecha mi sie dawac 300 zl na lekarza co miesiac a jak podejme jakas prace to zaraz ja trace nie wiem nawet co mam mowic na tej sprawie ehh

-- 15 listopada 2016, o 09:11 --
Tak myślisz że mogą być psychoterapeuci na nfz ? było by super bo nie usmiecha mi sie dawac 300 zl na lekarza co miesiac a jak podejme jakas prace to zaraz ja trace nie wiem nawet co mam mowic na tej sprawie ehh

-- 15 listopada 2016, o 09:12 --
Dodam jeszcze że nie raz podchodziłam do tego aby przystąpic do leczenia nawet chodzilam na terapie od Narkotykow ale jak dziecko partnera jest u nas to nic nie moge zalatwic wiem ze dziecko jest niczemu winne ale moglby chodz troche postawic sie w mojej sytuacji a on to traktuje jak nic zabiora prawa co z tego zycie toczy sie dalej haha masakra ! Ale kocham go i tak naprawde mam tylko jego teraz i to wszystko cco sie teraz dzieje przerasta mnie i w tych momentach potrzebuje go najbardziej a jest na odwrót niestety

Jasne że tak jest. Pójdź do swojego psychiatry i popytaj. Co do sprawy, nie wiem co Ci doradzić - po prostu Cię nie znam, nie wiem jak reagujesz i jak się zachowujesz, ale postaraj się zachować spokój i nie reagować zbyt mocno emocjonalnie, to nic Ci nie da, nie wpłynie na wynik rozprawy a tylko postawi Cię w złym świetle i sąd a także ludzie obecni na rozprawie stwierdzą że dobrze się stało.

Hmm zapewne sie poplacze i odbierze mi mowe :/ nie bede wstanie wydusic z siebie jednego słowa ale poslucham sie twojej rady napewno pomoze a nie zaszkodzi

Masz 21 lat, jesteś młodą dziewczyną i całe życie przed Tobą. Nie trać go.... Masz się natychmiast zapisać na terapie, systematycznie chodzić do psychiatry i brać leki. Pracuj nad sobą, nad swoimi emocjami i zachowaniem patrząc wstecz wyciągaj wnioski, zacznij się uczyć swojego zaburzenia.

Po twoim kementarzu zadzwoniłam do psychoterapeuty i umówiłam sie na wizyte w nastepnym tygodniu bo jest chory heh :p wizyta tak jak myslalam jest platna 100 zl za 50 minut mysle by pójść do Mops-u poprosic o tzw dofinansowanie bo nie moga odmowic mi przeciez pomocy ktorej bardzo potrzebuje !! Jak mi nie beda chcieli pomoc to maja mi to napisac na pismie abym mogla przedstawic to w sadzie i tyle 100 zl miesiecznie to nie duzo a moga pomoc

Wizyta raz w miesiącu to zbyt mało. Przydały by się sesje przynajmniej 2 razy w tygodniu. Idz do swojego psychiatry i powiedz że chcesz skorzystać z terapii na nfz bo nie stać Cię na prywatne wizyty - wszystko w temacie.

Byłam już raz i stwierdził ze nie ma psychoterapii na nfz :/

Oczywiście że jest, potrzeba tylko skierowanie od psychiatry. Chyba że weszły jakieś przepisy i coś się zmieniło (w co wątpie)

Jest na pewno, jakie miasto?

Głogów pójde dzisiaj do psychiatry i poprosze o skierowanie do psychoterapeuty jutro mam sprawe sadowa trzymajcie kciuki

Trzymaj się! koniecznie udaj się na psychoterapie.