Hej:)
: 9 listopada 2015, o 12:41
Moja przygoda z nerwica towarzyszy mi juz 11mc,ale tak naprawde dopiero od jakis 6mc zrozumialam czym tak naprawde jest i o co w tym chodzi.
Ale od poczatku nigdy nie zapomne tego dnia kiedy dostalam atak to bylo niewiarygodne co sie wtedy ze mna dzialo,ale tez nie obce bo kiedys czegos podobnego doswiadczylam ale to byl wynik grypy i odwodnienia i nie towarzyszylo mi to dziwnie uczucie w klatce ktore promieniowalo az do zoladka.Odrazu nie poszlam do lekarza tylko dopiero po 2 dniach.ekg,morfologia,tarczyca,wizyta u neurologa wszystko ok.wiec stwierdzona diagnoza nerwica.hmm dziwne pomyslalam,bo przeciez nigdy nie bylam jakos nerwowa a myslalam ze nerwica to nic innego jak nerwy.dni mijaly a ja wcale nie czulam sie lepiej,szukalam roznych informacji na temat zaburzenia.przegladalam wpisy na roznych forach i bylam zalamana ludzie pisali ze maja to latami i nigdy to nie minie.a jak komus minelo to wracalo ze zdwojona sila.i tak buszowalam po internecie az znalazlam ten portal.czytajac to wszystko robilo mi sie cieplej na sercu i zaczelam wierzyc ze i mnie sie uda z tego wyjsc tak po prostu sama bez zadnych lekow,terapii.i zaczelam czytac,sluchac nagran i powoli wdrazac w zycie te cenne wskazowki i rady.i moge powiedziec,ze naprawde widac roznice.zaczelam zmieniac cos w tym moim zyciu,inaczej patrzec na swiat,nie przejmowac sie tak wszystkim i wszystkimi.co prawda po jakiejkolwiek zmianie moja kolezanka potrafi dowalic,ale wiem ze jest to normalne.pozwalam sobie na porazki i gorsze dni bo nawet normalny czlowiek tez je miewa.takze na chwile obecna moje dni sie przeplataja raz gorzej raz lepiej.ale wiecej jest tych lepszych dni niz tych gorszych.a wiem,ze kiedys beda same dobre.Pozdrawiam:)
Ale od poczatku nigdy nie zapomne tego dnia kiedy dostalam atak to bylo niewiarygodne co sie wtedy ze mna dzialo,ale tez nie obce bo kiedys czegos podobnego doswiadczylam ale to byl wynik grypy i odwodnienia i nie towarzyszylo mi to dziwnie uczucie w klatce ktore promieniowalo az do zoladka.Odrazu nie poszlam do lekarza tylko dopiero po 2 dniach.ekg,morfologia,tarczyca,wizyta u neurologa wszystko ok.wiec stwierdzona diagnoza nerwica.hmm dziwne pomyslalam,bo przeciez nigdy nie bylam jakos nerwowa a myslalam ze nerwica to nic innego jak nerwy.dni mijaly a ja wcale nie czulam sie lepiej,szukalam roznych informacji na temat zaburzenia.przegladalam wpisy na roznych forach i bylam zalamana ludzie pisali ze maja to latami i nigdy to nie minie.a jak komus minelo to wracalo ze zdwojona sila.i tak buszowalam po internecie az znalazlam ten portal.czytajac to wszystko robilo mi sie cieplej na sercu i zaczelam wierzyc ze i mnie sie uda z tego wyjsc tak po prostu sama bez zadnych lekow,terapii.i zaczelam czytac,sluchac nagran i powoli wdrazac w zycie te cenne wskazowki i rady.i moge powiedziec,ze naprawde widac roznice.zaczelam zmieniac cos w tym moim zyciu,inaczej patrzec na swiat,nie przejmowac sie tak wszystkim i wszystkimi.co prawda po jakiejkolwiek zmianie moja kolezanka potrafi dowalic,ale wiem ze jest to normalne.pozwalam sobie na porazki i gorsze dni bo nawet normalny czlowiek tez je miewa.takze na chwile obecna moje dni sie przeplataja raz gorzej raz lepiej.ale wiecej jest tych lepszych dni niz tych gorszych.a wiem,ze kiedys beda same dobre.Pozdrawiam:)
. no już pierwszy krok zrobiłaś do przodu, teraz już będzie coraz łatwiej. wprowadzaj techniki, które są opisane na tym forum a zobaczysz że progres będzie coraz lepiej widoczny 