Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam cieplutko wszystkich.
od dziś "istnieję" tu wśród Was. mam nadzieję że wiele..... mi to pomoże w powracaniu do siebie.
pozdrawiam Wszystkich.

-- 31 sierpnia 2015, o 12:54 --
Z moimi lękami, nerwicą.....itd. trwam już od ponad roku. Bywa różnie ..... ale tych lepszych chwil jest jednak mniej. Wszystko z dużą siłą zaczęło sie ponad rok temu po operacji zatok. Operacja sie udała ale....potem były dwa krwotoki..... i wtedy się zaczęło. Lawinowe bieganie po lekarzach...badania, gastroskopia.....oraz cała masa objawów. Nie wiedziałam co się dzieje kolejni lekarze /gastrolog, neurolog, laryngolog..../ stwierdzali że to nerwica... trafiłam na psychoterapie /trafiona decyzja/.... wiele czytam w temacie. Ale jak to przy nerwicy niestety..... wszystko powraca .....odbierając nadzieje na wyjście z tego. Trafiłam tu na forum bo wiem że pomożecie. Aczkolwiek......największa już dla mnie nauka od Was.....że i tak wszystko zależy ode mnie. No tak....ale . Pozdrawiam . Myślę , że kogoś zainteresuje mój wpis. Coś ....ktoś doradzi, podpowie, wesprze. Z góry dziękuję.

-- 31 sierpnia 2015, o 12:54 --
Z moimi lękami, nerwicą.....itd. trwam już od ponad roku. Bywa różnie ..... ale tych lepszych chwil jest jednak mniej. Wszystko z dużą siłą zaczęło sie ponad rok temu po operacji zatok. Operacja sie udała ale....potem były dwa krwotoki..... i wtedy się zaczęło. Lawinowe bieganie po lekarzach...badania, gastroskopia.....oraz cała masa objawów. Nie wiedziałam co się dzieje kolejni lekarze /gastrolog, neurolog, laryngolog..../ stwierdzali że to nerwica... trafiłam na psychoterapie /trafiona decyzja/.... wiele czytam w temacie. Ale jak to przy nerwicy niestety..... wszystko powraca .....odbierając nadzieje na wyjście z tego. Trafiłam tu na forum bo wiem że pomożecie. Aczkolwiek......największa już dla mnie nauka od Was.....że i tak wszystko zależy ode mnie. No tak....ale . Pozdrawiam . Myślę , że kogoś zainteresuje mój wpis. Coś ....ktoś doradzi, podpowie, wesprze. Z góry dziękuję.

-- 31 sierpnia 2015, o 12:55 --
Z moimi lękami, nerwicą.....itd. trwam już od ponad roku. Bywa różnie ..... ale tych lepszych chwil jest jednak mniej. Wszystko z dużą siłą zaczęło sie ponad rok temu po operacji zatok. Operacja sie udała ale....potem były dwa krwotoki..... i wtedy się zaczęło. Lawinowe bieganie po lekarzach...badania, gastroskopia.....oraz cała masa objawów. Nie wiedziałam co się dzieje kolejni lekarze /gastrolog, neurolog, laryngolog..../ stwierdzali że to nerwica... trafiłam na psychoterapie /trafiona decyzja/.... wiele czytam w temacie. Ale jak to przy nerwicy niestety..... wszystko powraca .....odbierając nadzieje na wyjście z tego. Trafiłam tu na forum bo wiem że pomożecie. Aczkolwiek......największa już dla mnie nauka od Was.....że i tak wszystko zależy ode mnie. No tak....ale . Pozdrawiam . Myślę , że kogoś zainteresuje mój wpis. Coś ....ktoś doradzi, podpowie, wesprze. Z góry dziękuję.

Witam w gronie zaburzonych

Witaj Gosia, zapoznaj się z naszymi artykułami i nagraniami Rozgość się

Dziękuję. No jest tu trochę tego . Od dawna tu wchodzę...czytam. dopiero dziś postanowiłam się zarejestrować. Dziękuję za miłe przyjęcie.

Wystarczająco dużo żeby wyjść z jakiegokolwiek zaburzenia lękowego pozdrawiam

Mam nadzieję że szybko się tu zorientuję ze wszystkim. A lęki odejdą. /taka optymistyczna wersja/ pozdrawiam

Wszystko w twoich rekach

może powtórzę..... z a wieloma wpisami ..."gdyby to było takie proste" no ale...... wiem jedno że wiele zrozumiałam. już bardzo dużo drogi "pokonałam". A jednak. dlatego jestem tu z Wami, bo kto jak nie Wy... mnie tak zrozumie

dla ułatwienia: spis-tresci-autorami-t4728.html

dziękuję za wszelkie podpowiedzi.

Czesc,fajnie ze tu trafiłas

Ja też się cieszę. że odnalazłam to forum... a najważniejsze, że się zarejestrowałam.

Hejka Gosia:) Fajnie cię tu mieć:).

was też fajnie powitać. nie spodziewałam się aż tak miłego przyjęcia. jesteście niesamowici. ale to dla tego że my zaburzeni potrafimy i dostrzegamy /mimo wszystko / dobro..... człowiek zdrowy, niezaburzony zwyczajnie nie dostrzega tych małych, miłych chwil.

To prawda co piszesz. My zaburzeni, jeśli podejmiemy skuteczną pracę nad sobą, jesteśmy zazwyczaj dużo bogatsi wewnętrznie niż osoby, które miały to (nie?)szczęście nie rozwinąć zaburzeń.