Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Dzień dobry, jmmam 50 lat, mieszkam w duzym miescie, jestem w depresji od 29 lat. Lekooporna. Jestem od 31 lat w zwiazku z Panem (chyba) ze spektrum autyzmu, mam rodzinę,;3 dzieci, solidne wykształcenie, nie mam jakichkolwiek problemów materialnych. Od tych 29 lat, z małymi przerwami, czuję, że nie jestem sobą. Brak mi energii, nic mnie nie cieszy. Nie mam sukcesow, ale nie mam tez porazek. Za chwile chyba zacznie zjadac mnie kawalek po kawalku cukrzyca. Umoscilam się w tym stanie, właściwie to już chyba jest mi dobrze z tym, ze jest mi źle. Odnajduję sens w bezsensie życia. Jestem, ale czasami to nie chcę być. Nie mam lęków, spadków nastroju, raczej obojętność. Wiem jednak, że gdzieś tam za górami, za lasami życie może być piękne, gdzie zawsze chce się być. Trzeba tylko wyruszyć w drogę. Bardzo samotną dla mnie. Czy ktoś chciałby się dołączyć, żeby tam ruszyć razem?