Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam wszystkich. Podobnie jak większość osób tutaj zmagam się z nerwicą. Pierwsze objawy nerwicy pojawiły się u mnie gdy chodziłem do szkoły średniej, a teraz gdy kończę studia, postanowiłem skonsultować się z psychiatrą. Mam stwierdzoną nerwicę lękową, na którą od 3 dni biorę Paroxinor. Ogólnie objawia mi się ona w ciągłej hipochondrii. Nie jestem w stanie zliczyć, ile razy wmawiałem sobie wszelakie nowotwory i inne straszne choróbska Od niedawna moja hipochondria powoduje, że wmawiam sobie schizofrenie, przez co cały czas czuję niepokój, nadmiernie analizuje swoje zachowania i cały czas o tym czytam :/ Do tego ciągle się stresuję i mam kołatanie serca. A co o mnie? Jestem na finiszu kierunku prawa, mam cudowną narzeczoną i dwóch wspaniałych przyjaciół. Myślę, że jestem introwertykiem, bo uwielbiam spędzać czas we własnym towarzystwie i zajmując się swoimi ulubionymi zającami. Nie przeszkadza mi to w byciu otwartym na ludzi i zawiązywania nowych znajomości. Ogólnie lubię ludzi i bardzo chętnie pomagam innym. Moje hobby to historia starożytna i średniowieczna, żółwie, słabe filmy oraz gry komputerowe. Jeżeli ktoś potrzebuje wysłuchania, to zawsze można uderzać do mnie

Ja też tak mam że sobie w mawiam jakieś choróbska. Zobacze coś w telewizji czy gdzieś usłyszę i zaraz to googluje ;p Chodź już jest lepiej jak było przecież nie moge mieć wszystkich chorób świata. ;P Postaraj się z tym żyć i tyle xD

Co racja to racja, wszystkiego te choroby to wytwór naszych lęków. Już 3 raz wysyłam odpowiedź, bo z jakiegoś powodu dwie poprzednie nie udało się wysłać XD

Witam wszystkich. Znam temat bardzo dobrze. Szczerze powiem, że mnie męczy 'rzut' nerwicy natręctw już od stycznia. Skończyło się tym, że już miałam taki spadek nastroju i musiałam przyjąć leki. Jestem w terapii już od 5 miesięcy. A szczerze nie było ciekawie… nie spałam, nie mogłam jeść itp. Długa historia. Dzięki Bogu znalazłam to forum plus leki i psychoterapia. I cóż… mnóstwo ale to mnóstwo pracy nad sobą. Kochani głowa do góry Musi być dobrze. Wbrew wszystkim i wszystkiemu musimy myśleć pozytywnie. A wierzcie mi, tez trudno mi to przychodzi. Pozdrawiam Was cieplutko i piszcie jak przynosi Wam to ulgę. Bo któż inny nas zrozumie jak nie my sami - borykający się z tym.

Ja to w życiu tyle przeszedłem... mam 30 lat a czuje jakbym miał stażu życia co najmniej 100 lat hahaha. Ale najgorsze za mna. Pożegnałem fałszywych ludzi i żyje się lepiej bez pytań każdego dnia:)

U mnie nie jest na szczęście, aż tak źle, tylko ta głupia świadomość, że człowiek tyle czas stracił na zbędne zamartwianie się. Po prostu trzeba to jakoś przezwyciężyć, dobrze jest gdy ma się wsparcie innych ludzi co rozumieją problem

Najgorsze już za mną ;P Teraz po prostu nie dopuszczę już toksyków do swojego życia i będzie jeszcze lepiej Wiesz co ja raczej sam to wszystko przechodziłem mi ani tu ani nikt inni nie pomógł. Gdy prosi się o pomoc ludzi nie odpowiednich to ci wbiją nóż w plecy. Wiec ja nie szukam nikogo bo i tak nikt moich problemów nie zrozumie

Więc właśnie usuwam te konto I życzę wszystkim zdrówka ! Powodzenia !

W sumie na tymto polega by sobie samemu poradzić.
Mnie bardzo to ciekawi, że sporo ludzi znajdując to forum (w moim przypadku najpiwerw kanał na YT), dowiaduje się rzeczy których lekarze nie przekazują.
Dzięki i powodzenia.

Ja dostałem informacje o tej stronce dzięki Pani psycholog żeby rodzina mogła mnie jeszcze bardziej kontrolować ..... wysłałem już do administracji prośbę o usunięcie konta.. mogę je sam usunąć ?

??