Witam wszystkich :)
: 28 grudnia 2019, o 20:38
Hej 
Super, że jest możliwość przywitania się i przestawienia swojej historii. Nerwica męczy mnie już epizodycznie od około 12 lat. Dopiero od niedawna dzięki nagraniom wiem, że to nie choroba i nie leczy się jej lekami... Szczerze? To jestem wściekła na panią psychiatrę, której strasznie ufałam a która faszerowała mnie różnymi lekami - dlaczego oni nie mówią, że to jest tylko w głowie? Na dobrą psychoterapię też niestety nie trafiłam. Ostatni " atak " miałam rok temu po porodzie pierwszego dziecka. Leki jednak nie działały jak wcześniej więc rzuciłam to wszystko w cholerę i się "odburzam" niestety z przerwami gdy jest lepiej. Teraz drugi dzień wszystko wraca. Nie wiem czy ktoś inny też tak ma, że najpierw przez parę tygodni jest agresja, wściekłość, zmęczenie, potrzeba kontroli, natręctwa a potem nagle letarg. Aktualnie jestem w letargu - mega spokojna na zewnątrz, powoli mówię itp. W środku wiadomo, próba zrozumienia i ogarnięcia jak to odkręcić. Czuję, że długa droga przede mną. Jednak wiem, że dzięki determinacji się uda, i tak jest sukces, że nie leżę w łóżku i się nie pocę ze strachu 9 miesięcy temu nie potrafiłam nawet słuchać nagrań, skupić się. Dzisiaj mimo ząbkującego dziecka jedno dziennie udaje mi się odsłuchać Pozdrawiam wszystkich i życzę udanego Sylwestra ! Oby rok 2020 tak jak dla mnie i dla was był zapowiedzią zmian na lepsze
Super, że jest możliwość przywitania się i przestawienia swojej historii. Nerwica męczy mnie już epizodycznie od około 12 lat. Dopiero od niedawna dzięki nagraniom wiem, że to nie choroba i nie leczy się jej lekami... Szczerze? To jestem wściekła na panią psychiatrę, której strasznie ufałam a która faszerowała mnie różnymi lekami - dlaczego oni nie mówią, że to jest tylko w głowie? Na dobrą psychoterapię też niestety nie trafiłam. Ostatni " atak " miałam rok temu po porodzie pierwszego dziecka. Leki jednak nie działały jak wcześniej więc rzuciłam to wszystko w cholerę i się "odburzam" niestety z przerwami gdy jest lepiej. Teraz drugi dzień wszystko wraca. Nie wiem czy ktoś inny też tak ma, że najpierw przez parę tygodni jest agresja, wściekłość, zmęczenie, potrzeba kontroli, natręctwa a potem nagle letarg. Aktualnie jestem w letargu - mega spokojna na zewnątrz, powoli mówię itp. W środku wiadomo, próba zrozumienia i ogarnięcia jak to odkręcić. Czuję, że długa droga przede mną. Jednak wiem, że dzięki determinacji się uda, i tak jest sukces, że nie leżę w łóżku i się nie pocę ze strachu 9 miesięcy temu nie potrafiłam nawet słuchać nagrań, skupić się. Dzisiaj mimo ząbkującego dziecka jedno dziennie udaje mi się odsłuchać Pozdrawiam wszystkich i życzę udanego Sylwestra ! Oby rok 2020 tak jak dla mnie i dla was był zapowiedzią zmian na lepsze 
; lubię maksymę, że jeśli coś ludzie popsuli, to z ludźmi naprawiamy, a nie otumaniaczami mającymi daleko idące skutki uboczne. 
Jedne się przebiją i trochę wyjdą a za nimi kolejne... 
Byłam bita jako dziecko i nie dziwne, że byłam aż tak czujna 
Znęcanie też znam 
W pełni zgadzam się z Tobą, że nie ma większego piekła niż to, co potrafi zrobić drugi człowiek. Dla mnie niestraszne były potwory, ale sadyści owszem.
, lubię żaby, węże, ale do szczurów i myszy mam bardzo niechętny stosunek, to chyba też obrzydzenie oprócz strachu. Dziecko myszy się nie boi, ale nie przepada za zastrzykami i medykami, ma swoje doświadczenia. 
. To wszystko było spowodowane przez wieloletni stres, przemoc. Przez małżeństwo bałam się własnego cienia. Teraz już się nie boję 
)
Więc całe noce przemieszcza się po łóżku kopiąc nas nieustannie przez sen i wycierając w nas gile... Plus zaczyna chodzić 
na krzywych nóżkach , z kroczkiem rozepchanym pieluchą, berbeć wyrusza w świat 
lezę w ciagu letniego dnia (pod wieczór) po łące i nagle widzę obły ciemny kształt zmierzający ku mnie, słyszę dziwne hałasy . To namierzyła mnie locha z warchlakami 
uwierzysz, że w pobliżu nie było żadnego drzewa, słupa, latarni, na który mogłam się wspiąć? 