Strona 1 z 1
Witam, jestem.
: 28 lutego 2018, o 14:00
autor: Telemach
Od 2 miesięcy moim przyjacielem został aciprex, czas spędzony nim uważam za ciekawy. Po przeczytaniu ulotki leku, dowiedziałem się, że mam depresję. Czy mam? Zadaję sobie to pytanie, ponieważ z informacji przeczytanych na waszym/naszym portalu bardziej pasuje do mnie derealizacja, depersonalizacja i anhedonia, może one wynikają z depresji. Od kilku dni rozstałem się z aciprexem z kilku powodów. Zacząłem się zastanawiać czy chcę wyzdrowieć, bo lubię swoją inność, która towarzyszy mi od dzieciństwa i sprawia, że czuję się wyjątkowy. Także poczucie przebywania we śnie/serialu, sprawia, że nie przejmuję się konsekwencjami swoich poczynań, i mogę "więcej". Jest więcej takich "ZA" trzymaniem się tego stanu bycia. Pomaga także fakt, że żyje w TYM stanie kilkanaście lat. Przyzwyczaiłem się. I lubię siebie. Co Wy na to? Pozdrawiam
Re: Witam, jestem.
: 28 lutego 2018, o 15:13
autor: witorrr98
Stany które wymieniasz, to fajna faza była, kiedy nerwica była
Ale to można o ile się nie mylę wywołać medytacją i to bez lęku, dlatego wolę być zdrowy i medytować, kiedy mi się będzie chciało mieć fazę :d
Pozdrawiam.
Re: Witam, jestem.
: 28 lutego 2018, o 15:50
autor: nocenadnie
Telemach pisze: ↑28 lutego 2018, o 14:00
Od 2 miesięcy moim przyjacielem został aciprex, czas spędzony nim uważam za ciekawy. Po przeczytaniu ulotki leku, dowiedziałem się, że mam depresję. Czy mam? Zadaję sobie to pytanie, ponieważ z informacji przeczytanych na waszym/naszym portalu bardziej pasuje do mnie derealizacja, depersonalizacja i anhedonia, może one wynikają z depresji. Od kilku dni rozstałem się z aciprexem z kilku powodów. Zacząłem się zastanawiać czy chcę wyzdrowieć, bo lubię swoją inność, która towarzyszy mi od dzieciństwa i sprawia, że czuję się wyjątkowy. Także poczucie przebywania we śnie/serialu, sprawia, że nie przejmuję się konsekwencjami swoich poczynań, i mogę "więcej". Jest więcej takich "ZA" trzymaniem się tego stanu bycia. Pomaga także fakt, że żyje w TYM stanie kilkanaście lat. Przyzwyczaiłem się. I lubię siebie. Co Wy na to? Pozdrawiam
Kolega twierdzi, że się przywyczaił i jeszcze lubi
ale jednak szuka pomocy
Łap się za materiały i powodzenia w odburzaniu
Re: Witam, jestem.
: 28 lutego 2018, o 19:17
autor: katarzynka
Witaj, fajnie, że jesteś! Rozejrzyj się po forum, może znajdziesz coś dla siebie
Re: Witam, jestem.
: 28 lutego 2018, o 21:29
autor: Iwona29
Siemanko.odburzaj się i to szybko
Re: Witam, jestem.
: 28 lutego 2018, o 22:18
autor: Telemach
"Kolega twierdzi, że się przywyczaił i jeszcze lubi
ale jednak szuka pomocy
Łap się za materiały i powodzenia w odburzaniu
"
O tym czego szukam/szukałem dowiem się na końcu:)
Jak wspomniałem odstawiłem aciprex na własne życzenie bez konsultacji z moją Panią prowadzącą. Pomoc, tak, ale na moich warunkach. Czy to dobrze? Czas pokaże:) To, że zacząłem pisać tu, jest dla mnie jedną z form terapii. Słów zapisanych trudniej się pozbyć niż pomyślanych. Tak więc odburzanie uważam za rozpoczęte
Re: Witam, jestem.
: 1 marca 2018, o 19:25
autor: nocenadnie
Telemach pisze: ↑28 lutego 2018, o 22:18
"Kolega twierdzi, że się przywyczaił i jeszcze lubi
ale jednak szuka pomocy
Łap się za materiały i powodzenia w odburzaniu
"
O tym czego szukam/szukałem dowiem się na końcu:)
Jak wspomniałem odstawiłem aciprex na własne życzenie bez konsultacji z moją Panią prowadzącą. Pomoc, tak, ale na moich warunkach. Czy to dobrze? Czas pokaże:) To, że zacząłem pisać tu, jest dla mnie jedną z form terapii. Słów zapisanych trudniej się pozbyć niż pomyślanych. Tak więc odburzanie uważam za rozpoczęte
Brawo ty! Powodzenia!