Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

jestem tu nowa i nie bardzo mogę się w tym wszystkim odnaleźć ale spróbuję. Czytam Was od grudnia 2017 i staram się ogarnąć ale to niełatwe, choć pomagacie.... mam nerwicę lękową z czarnymi myślami dotyczącymi przyszłości
Pozdrawiam

Estersis pisze: ↑

5 lutego 2018, o 15:49

jestem tu nowa i nie bardzo mogę się w tym wszystkim odnaleźć ale spróbuję. Czytam Was od grudnia 2017 i staram się ogarnąć ale to niełatwe, choć pomagacie.... mam nerwicę lękową z czarnymi myślami dotyczącymi przyszłości
Pozdrawiam

Hej! Nie jesteś sama Jest tu wiele ludzi z tym problemem co Ty i wielu z tego wyszło. Dasz rade i Ty

Pomyślałam, że może fajnie będzie czasem pogadać z kimś "podobnym" bo ci normalni nie rozumieją....chyba
Fajnie, że tak szybko ktoś odpisał

Estersis pisze: ↑

5 lutego 2018, o 15:58

Pomyślałam, że może fajnie będzie czasem pogadać z kimś "podobnym" bo ci normalni nie rozumieją....chyba
Fajnie, że tak szybko ktoś odpisał

Pamiętaj, że Ty też jesteś normalna, tylko masz zaburzone emocje Nie stawiaj się niżej niż innych, bo każdy ma swoje problemy o których nie zawsze mówi Ale rozumiem co czujesz

Hejka nie krępuj się i pisz, od tego jest forum

To trochę napiszę....na początek
Moja nerwica zaczęła się chyba po rozstaniu z mężem. Potem rozwód i zawalenie wartości jaką jest rodzina. A tak cholernie starałam się uciągnąć ten "wóz" by syn miał pełną rodzinę. Nie wyszło, więc poczucie, że zawiodłam. Wszystkich. Dziecko, rodziców, rodzinę męża....a mnie się rozsypały wszystkie klocki. I zaczęłam się bać, że zostanę sama....I nagle migreny, coś przeszkadzało w gardle, potem doszła arytmia. Zaczęło się bieganie po lekarzach. Badania. W tarczycy wykryli guzki więc załamka bo to pewnie rak. Tydzień z głowy....strach i panika. Biopsja ok. Do kontroli. Ostatecznie kardiolog, ktory po ekg stwierdził, że to dla niego nerwica bo opowiedziałam u ilu lekarzy byłam....więc zapaliła mi się lampka. Poszłam do psychiatry. Dostałam leki. Pół roku leczenia i decyzja lekarza by odstawić. Było ok ale tylko 4 miesiące. Od września 2017 tąpnęło z podwójną siłą i poszło w raki i lęki dotyczące przyszłości. Boję się samotności, że coś mi się stanie, mojemu dziecku, moim rodzicom....że umrą a ja sobie nie poradzę i zwariuję....albo ja umrę i co będzie z nimi......Nawet jak to piszę to boję się tego co piszę....
Chodzę na terapię ale jestem na początku tej drogi. Czytam ksiażki i staram się zrozumieć nerwicę....

Witam.
Najlepiej do tego co czytasz dodaj materiały z forum, jeśli już ich nie przerobiłaś, czytając to forum od 2017

Część przeczytana z forum w każdą stronę plus pogadanki z you tubazaraz po lekturze mówię sobie Dam radę i tak jest jakiś czas. A potem jakiś impuls i nawrót. Ostatnio nie dawałam się 2 tygodnie....

Estersis pisze: ↑

5 lutego 2018, o 16:51

Część przeczytana z forum w każdą stronę plus pogadanki z you tubazaraz po lekturze mówię sobie Dam radę i tak jest jakiś czas. A potem jakiś impuls i nawrót. Ostatnio nie dawałam się 2 tygodnie....

I zobaczysz że te okresy kiedy to ty wygrywasz będą coraz dłuższe mam podobne obawy co będzie za 20 lat ale wiem ze to nic nie da że dziś się będę tym martwić bo życie jeszcze 100 razy mnie zaskoczy powodzenia !!!

Estersis pisze: ↑

5 lutego 2018, o 16:51

Część przeczytana z forum w każdą stronę plus pogadanki z you tubazaraz po lekturze mówię sobie Dam radę i tak jest jakiś czas. A potem jakiś impuls i nawrót. Ostatnio nie dawałam się 2 tygodnie....

witaj, to normalane że raz jest lepeij a potem gorzej, ja mam obecnie kryzys jakiego jeszcze nie miałam...trzeci dzień ciagne....ty tez dasz rade, za jakis czas wejdziesz tu na forum i napiszesz tak jak ja " spokojnie to tylko nerwica"" i bedziesz sie smiac ze swoich lęków...czego ci z całego serducha zycze

Dziękuję Wam tu, że jesteście. To ważne, że rozumiecie. Mam cudownego faceta, który stara się BYĆ ale choć bardzo się stara do końca mnie nie rozumie....dla mnie ważne, że jest❤. Byłam szczęśliwa w 100% tak w pełni i do samego końca przez jakiś czas a tu nagle łup: nerwica, lęki, czarne myśli.....

Estersis pisze: ↑

5 lutego 2018, o 19:01

Dziękuję Wam tu, że jesteście. To ważne, że rozumiecie. Mam cudownego faceta, który stara się BYĆ ale choć bardzo się stara do końca mnie nie rozumie....dla mnie ważne, że jest❤. Byłam szczęśliwa w 100% tak w pełni i do samego końca przez jakiś czas a tu nagle łup: nerwica, lęki, czarne myśli.....

Mój mąż słucha że mną nagrań u już nawet cytuje divovica gdy mam gorsze dni polecam we dwoje słuchamy i omawiamy temat

Megi.88 pisze: ↑

5 lutego 2018, o 19:14

Estersis pisze: ↑

5 lutego 2018, o 19:01

Dziękuję Wam tu, że jesteście. To ważne, że rozumiecie. Mam cudownego faceta, który stara się BYĆ ale choć bardzo się stara do końca mnie nie rozumie....dla mnie ważne, że jest❤. Byłam szczęśliwa w 100% tak w pełni i do samego końca przez jakiś czas a tu nagle łup: nerwica, lęki, czarne myśli.....

Mój mąż słucha że mną nagrań u już nawet cytuje divovica gdy mam gorsze dni polecam we dwoje słuchamy i omawiamy temat

Muszę spróbować bo szczerze to czasem czuję się bardzo samotna....mimo, że wielu ludzi wokół

Cześć kochana Nie jesteś sama, zobacz ilu nas tu zaburzonych żuczków
Mąż na pewno wspiera Cię jak umie, ale ciężko zrozumiec to co czujesz komus kto sam nerwicy nie miał Także nie martw się, tutaj zawsze znajdziesz słowo wsparcia. Pozdrawiam

eyeswithoutaface pisze: ↑

5 lutego 2018, o 20:07

Cześć kochana Nie jesteś sama, zobacz ilu nas tu zaburzonych żuczków
Mąż na pewno wspiera Cię jak umie, ale ciężko zrozumiec to co czujesz komus kto sam nerwicy nie miał Także nie martw się, tutaj zawsze znajdziesz słowo wsparcia. Pozdrawiam

Dziękuję . To dla mnie dużo. Nigdy z nerwicą wcześniej nie miałam do czynienia. W żaden sposób. Nawet ze słyszenia