Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witajcie!
Od jakiegoś czasu obserwuję to forum, ale po ostatnim okresie gorszego samopoczucia postanowiłam dołączyć jako członek.
Mam 25 lat i zdiagnozowaną od kilku lat nerwicę lękową.
Po rocznym leczeniu Mozarinem psychiatra uznał, że niepotrzebne jest leczenie farmakologiczne i tak sobie od tej pory żyję...
Cieszę się widząc, że nie jestem sama i mam nadzieję, że zacznę w końcu żyć bez strachu

A terapia jakas?
Materialy na forum luknij sobie, 2 dzial od gory
I hey

Witaj,fajnie,że jesteś.. Nie wiem,czy życie bez strachu jest możliwe,ale myślę,że zawsze warto próbować ten strach oswajać i tego Ci życzę;)

Witaj Kochana, miło Cię widzieć

Łap się za materiały i oswajaj swoje lęki i emocje. Wszystko się da, potrzeba tylko czasu, cierpliwości, wytrwałości i duuużo wiary! Powodzenia

Polecam ja.sie poplakalam. I do tej pory jestem obserwatorem. I moim zdaniem to najlepsza droga.do wyjscia z tego.gowna bo do mnir.mysli i strachy wracaja jak.bumerang.https://youtu.be/flLC72dRpto

Dzięki wszystkim za powitanie
myślałam o terapii, ale wciąż nachodzi mnie myśl, że druga osoba bedzie myślała, że jestem nienormalna albo za każdym razem zapyta "jak się Pani z tym czuje?", ale myślę, że spróbuję za jakiś czas, na razie zbieram odwagę i szukam rozwiązań online

Carameldansen pisze: ↑

5 sierpnia 2017, o 08:17

Dzięki wszystkim za powitanie
myślałam o terapii, ale wciąż nachodzi mnie myśl, że druga osoba bedzie myślała, że jestem nienormalna albo za każdym razem zapyta "jak się Pani z tym czuje?", ale myślę, że spróbuję za jakiś czas, na razie zbieram odwagę i szukam rozwiązań online

Co piąta osoba na świecie ma zaburzenia lękowe! Głowa do góry Witaj na forum

Witajcie polecam tez prace z wewnetrzym krytykiem. Bo to on glownie tutaj miesza od tego sie biorą problemy z niska samoocena bo jemu zawsze jest malozawsze moglo byc lepiej i w ten sposob sami dazymy do celow nie mozliwych bo zawsze bedzie cos. I z tego biora sie zle emocje, frustracja, lęki. Nie moglam sobie poradzic ze wstydem. Az posluchalam krytyka ktory wiecznie mi mowil ale wstyd co oni sobie pomysla, ale narobilas sobie wstydu. Polecam jakas terapie albo ksiazki na ten temat. I sluchanie mysli nie utozsamianie sie z nimi. I na koncu wyciagnac wnioski czy te mysli mi sluza czy do konca sie z nimi zgadzam?