Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

jak w temacie...

fotografia to sztuka więc myśle że się zaliczam witam

Sądzę, ze na tym forum większość to właśnie artyści, nadwrażliwcy... A przynajmniej moja terapeutka tak twierdzi, że osoby podatne na nerwice to właśnie tacy artyści, których fachowo się określa reaktywnymi emocjonalnie
Z tej strony też fotografka, graficzka i pianistka

Jak już wspomniałam gram na sentyzatorze bo pianina nie mam, śpiewam,interesuje się poezja śpiewana i komponuje, przez nerwicę trochę się opuscilam ale czasami jeszcze pogram zależy od natchnienia, poczytaj tego chciałabym być instruktorka tańca ale nie mam takiej możliwości, to tyle.

-- 3 listopada 2015, o 08:02 --
Zamiast poczytaj miało być po za tym

-- 3 listopada 2015, o 08:02 --
A nadwrażliwość to jestem na maksa

A ja chyba wyjątek od reguły bo albo nie odkryłam talentu ,albo go nie mam

Pisanie też się liczy?
Artystką bym się nie nazwała, ale... zdarza mi się komponować utworki na gitarę czy pianino, piszę książki, bawię się w robienie zdjęć, lubię robótki ręczne.

fotografia, pisanie, granie na obojętnie jakim instrumencie, oczywiście, że to wszystko to są zainteresowania artystyczne
Thori, ja też, ale mam słabość do takich ludzi, artystycznie uzdolnionych, podziwiam ich i trochę zazdroszczę życia, chciałabym się takimi otaczać, bo tacy mają zazwyczaj większą od innych wrażliwość
zlękniona, masz rację pewnie;
Joanna27, a co lubisz śpiewać, jakie zespoły, bo ja kiedyś tam w liceum i na studiach przerabiałam twórczość Stachury no i oczywiście przez to słuchałam SDM
sama nigdy nie poszłam w kierunku sztuki, choć zawsze mnie do tego ciągnęło, ale nieustannie czuję potrzebę tworzenia, wyrażania siebie, wyrzucania z siebie co siedzi w środku, jest mi po tym lepiej; skończyłam ekonomię, ale widzę, że wolę tworzyć i jakoś nigdy nie utrzymałam się w żadnej pracy związanej z moim zawodem;
zawsze marzyłam o grze na pianinie, podoba mi się fotografia i grafika komputerowa, poza tym lubię szydełkować i robić na drutach, szyć, robiłam też biżuterię;
tylko właśnie proza życia, nie pozwala mi za bardzo na samorealizację i facet nie bardzo to rozumie, nie mam z kim o tym porozmawiać; chciałabym być otoczona ludźmi którzy to czają i mają w dupie cały ten praktyczny, materialistyczny świat;
moi starzy twierdzą, zresztą nie tylko oni, że wiąże się to z niedojrzałością, że miałam za dobrze w życiu, że nigdy nie musiałam się martwić o pieniądze itd. i dlatego jestem taka niepraktyczna; moja matka zawsze mówiła: o czym ty w ogóle myślisz, zejdź na ziemię....; a ja nie potrafię, nigdy mi to nie minęło, mam ogromny problem z codzienną rutyną, z codziennymi obowiązkami i jak się nie wyżyję w jakiś kreatywny sposób, albo nie pogadam sobie z kimś, nie potrafię normalnie funkcjonować, dołuje mnie życie...

Estera, ja mam tak samo Nie umiem inaczej. Z resztą właśnie takim sposobem bardzo często radzę sobie jakoś z tymi negatywnymi emocjami, zawsze muszę szukać jakichś kreatywnych zajęć, fotografia można powiedzieć 'uratowała mnie' nie raz, inni tego nie rozumieją. Od małego siedziałam w blogach graficznych, dodatkami na blogi, potem doszła fotografia i teraz bez tego ani rusz

a u Ciebie jest to hobby, czy zawodowo się zajmujesz?
fotografia jest super tak w ogóle..

I hobby, i od jakiegoś czasu zajmuję się też czasem zdjęciami ślubnymi, okolicznościowymi, sesjami indywidualnymi..

spoko, tak w ogóle fajne zdjęcie masz w profilu

A dziękuję to było na plaży w Niemczech

Ja to malarz jestem .

zdravko, wyobrażam sobie

Fotografia, kłaniam się