Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam, jestem tu nowy nie chciałbym się za bardzo tu rozpisywać, ale chciałbym się dowiedzieć jak wyjść z zaburzeń osobowości, bo już mam tego dosyć mam 6 lat straconych chciałbym coś zmienić, ale za bardzo nie wiem jak się za to zabrać dla tego się tu zarejestrowałem z nadzieją, że ktoś mi pomoże prosiłbym o odp. Pozdrawiam.

Cześć.
Myślę że wielu ludzi z forum chętnie Ci poradzi, jednak najpierw musisz nakreślić z czym masz problem.
F61 czyli zaburzenia mieszane?

Psychologia/psychiatra nie ma oszałamiających sukcesów w prostowaniu zaburzeń osobowości.
Jednak skoro zależy Ci na wyprostowaniu zaburzenia warto się odsłonić. Tak, jak sugerują przedmówcy.
Możesz dowiedzieć się czegoś nowego o sobie, przez samo napisanie tego i przeczytanie.

To mam przesrane i mówię to pełnie świadomie już od wiem, że mi grozi kaplica teraz to widzę jasno i wyraźnie już od dawna przygotowuje się psychicznie, żeby to zrobić, ale teraz to trzeba na pewno zrobić.

Moim przedmowczyniom nie chodziło o to, że nie da sie wyjsc z zaburzeń osobowosci. Chodzi o to ze jest to bardzo ciezkie i pracochlonne i trzeba nieraz sie mocno uprzec, dac sobie w pysk, zmusic sie do innego dzialania ale jak sie bardzo chce to można! Dowodem jest wiele osób tu na tym forum

No dobrze ale jak ?

Napisz z czym masz problemy, byłeś na terapii?

Ale jak zacząć? Racja wolf24ss. Jeśli Twoje zaburzenie osobowości obejmuje trudności z odsłonięciem się to może Ci być niełatwo zacząć.
I możesz nawet mieć czarne myśli,że to niewykonalne.
Jednak zapisałeś się na forum, czyli wykazałaś się determinacją do poprawy Swego losu. Połowy dzieła zrobił ten , kto zaczął.
A teraz po prostu pisz cokolwiek w tym lub innych wątkach,
aż stopniowo dzięki pracy z internetowym lustrem społecznym Twoja osobowość rozkwitnie jak kwiat maciejki.

Wiesz co, to się tak nie da zrobić, iż piszesz mam f-61 jak z tego wyjść?
Zaburzenia osobowości są to pewnego rodzaju schematy i nawyki, określone, widoczne i bazujące najczęściej na jakiś doświadczeniach.
Aby cokolwiek można było napisać to trzeba znać nie Twoją diagnozę f-61 ale Twoją po prostu historię, to z czym masz problem w funkcjonowaniu, cały bez mała obraz Twojej osoby
Do tego kto i w jakich okolicznościach wystawił Ci taką diagnozę?
Czy kiedykolwiek zaleczałeś się farmakologicznie, czy też "leczyłeś" na jakiejś terapii?

Trzeba sobie uświadomić, że poprawa jakości życia w wypadku zaburzeń osobowości to przede wszystkim praca nad swoim wnętrzem i sposobach reagowania.

Napiszę tylko proszę poczekać muszę znaleźć papiery z szpitala :/

-- 30 listopada 2016, o 00:53 --
Mam napisać swój życiorys ? .

-- 30 listopada 2016, o 01:17 --
To będzie trudne

Papiery ze szpitala to część Twojej historii.
Jednak to również istotne.
Najlepiej gdybyś napisał w jakich okolicznosciach znalazłeś sie w szpitalu
jak przebiegało Twoje życie przede wzystkim..... Na jakiej podstawie została postawiona diagnoza itd..

Wcale mi to nie ułatwia sprawy już 3 dzień parobie coś napisać w i potem to tu wkleić, ale nie idzie mi nigdy takiego czegoś nie pisałem niektórych rzeczy już nawet nie pamiętam.

-- 31 grudnia 2016, o 16:02 --
Soryy, że tak długo się nie pisałem, ale miałem kijowe ch**Byłem na 2 w szpitalu, ale nie chce jakoś się rozpisywać 1 raz trafiłem jak miałem 20 lat w 2012 r. i przyjechała po mnie karetka 2 raz sam się zgłosiłem jak było bardzo żle i to było w tym roku wyszedłem w maju byłem jakoś 2 miesiące mam zdiagnozowane tak jak pisałem f-61 zaburzenia osobowości mieszane – paranoidalne, borderline, unikającej, zależnej i napisali mi skierowanie na terapię do Katowic centrum psychiatrii odział
Zaburzeń Afektywnych.
I Nerwicowych miałem iść tam po szpitalu szpitalu od razu i byłem nawet miałem termin, ale przegrałem z lękiem jak zwykle mam takie postanowienie noworoczne, żeby się tam wybrać, ale ja już tyle życzy sobie postanawiałem i zawsze nic z tego nie wychodziło, a jak miałem 18 lat to już się to działo to barłoż dużo czasu straconego nie wiem jak to teraz będzie bardzo bym chiał być normalny jak każdy.
Ale u mnie to jest jak los na loterii nie pewne wszystko chaotyczne pod impulsem, ale powiem coś jeszcze, że przez długi okres byłem sam i nie wierzyłem kiedyś w diagnozę jaką mi wystawiono w 2012 r. myślałem, że mam fobie społeczna i właśnie na tym forum długo siedziałem i znalazłem tam swojego najlepszego przyjaciela jakiego miałem w swoim zasranym życiu nie będę się rozpisywać jak to było, że się z nim tak skumplowałem.
Ale znamy się już 5 lat i jest lepszy nisz mój rodzony brat, który mnie w dzieciństwie tylko gnębił dalej się nie będę rozpisywał nad tym, ale mam jeszcze jednego kolegi sizofremika, który miał ze mną pokój w szpitalu a, że blisko mieszka to czasami on wpadnie do mnie ja do niego. Co dalej powiem to, że zawsze chciałem mieć dziewczynę w życiu swoim z żadną nie byłem ani koleżanek nie miałem zawsze chwiałem.
Jak nie miałem takich lęków to umawiałem się na jakiś portalach randkowych nawet trochę tego było, ale kończyło się, że mam spadać, a ja idiota chodziłem na spacery zapraszałem do kina itd raz nawę poszedłem z misiem do jednej w walentynki, ale była jauż u innego mam pecha albo taka lipe wstyd się przyznać, ale jestem 24-letnim prawiczkiem to chyba wstyd w takich czasach nim być strasznie mnie to męczy do tego stopnia, że myślę o jakiś paniach do towarzystwa już ,No i jestem uzależniony od pornoli bardzo i cały czas o tym myślę, denerwują mnie pary jak jakieś widzę nawet już mnie trochę dziewczyny denerwują, że mną tak Tochę grały, ale tak ogólnie NWM to trochę dziwne dużo się słyszy, że zostawiają, bo nie masz auta nie zarabiasz tyle i tyle ja to nazywam skurwieniem dzisiejszego świata często wale pięściami w ściany z złości raz to wybiłem szybę ne panuje nad tym, jak i na emocjami gnębi mnie chorobliwa zazdrość nawet o pierdoły
,czarne myśli i mam ja to nazywam górki i dołki raz jest fajnie raz do bani w nocy to zazwyczaj płaczę o pierdoły no i mam myśli samobójcze jestem pesymistą który w sumie nic nie osiągnie nawet dobrze czegoś nie zacząłem a już spisuję że mi się nie uda z tabletek biorę .Finlepsin 200mg Paroxinor20mg ale mi nic nie pomagają w sumie bardziej mi pomaga rysowanie i sklejanie modeli kartonowych ale to mnie uspokaja tylko i taka nie myślę o głupotach
To w sumie tyle na pewno dużo rzeczy pominąłem bo nie chce się aż tak rozpisywać Co mogę powiedzieć mamy już koniec roku i chciał bym zrealizować wreszcie to co sobie postanowiłem przede wszystkim iść na terapię i się nie bać tego też wam życzę żebyście wyzdrowieli znaleźli swoje drugie połówki ,przyjaciół bo wiem po sobie jak cholernie ciężko być samemu i czujesz tylko ciśnienie w czterech ścianach.

-- 5 stycznia 2017, o 18:23 --
Ale lipne te forum tu ktoś w ogóle wchodzi żyje ?

-- 8 stycznia 2017, o 00:36 --
Ja kocham mamę nawet nikt nie umi odpisać człowiekowi jak ma problem tylko się tu dupą odpisuje w nadziei na wyrwanie łatwego towaru do prze ruchania ja wiem co tu za frustraci potrafią siedzieć na takich forach , a człowiek ma problem to go srają centralnie.

wolf24ss , Witaj na forum !

Hej. Troche Czytam co piszesz. Nerwos z Ciebie tak mi die wydaje. Mlody to niecierpliwy. Pewnie normalne u zaburzonych.Karzdy mamy swoje "kolko zainteresowa n" czyli jakiegos hopla. Spokoju ducha i czytj porady . sa wwedlug mnie bardziej bystry niz Ci sie wydaje jestes? Pewnie uczuciowy

Nie wiem co z tą korekta nie tak tam miało pisać ja *kocham mamę chyba już tak otumaniony jestem tabletkami xd a tobie Gargulec nie wiem o co chodzi

-- 8 stycznia 2017, o 15:07 --
właśnie dajcie no jakieś linki do tych tematów jak się odurzyć jakieś techniki treningi jestem taki trochę otępiony nie śpię po nocach ciężko mi się zorganizować .

-- 8 stycznia 2017, o 18:53 --
Będę tak długo pisac aż mi ktoś pomoże z tym po to jest te forum a tu się nic nie dzieje