Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Siemanko. Pewnie Ameryki tym postem nie odkryję, ale fajnie jeśli ktoś skorzysta. A więc... dowiedziałem się o tym od jakiegoś amerykańca z YT, i sprawdza się bardzo ładnie u mnie. Mamy wiosnę, niedługo lato, dni sa słoneczne, i jesteśmy narażeni jako ludzie z derealizacją na mnóstwo bodźców, kolorów, odcieni światła wychodząc z domu. Załóżcie okulary przeciwsłoneczne, mi redukują derealkę do baaardzo znośnego poziomu, naprawdę jest ona strasznie niska. Polecam , wypróbowane, nie ruszam się nigdzie bez nich

Słyszałem o tym i to pomaga faktycznie.

Ja jeszcze nie skorzystałam z tej porady, ale jak sobie zrobie szkła do moich brylek to dam znać jak się spisują
Choć powiem Wam, że mi nawet po ciemku, na dworze zwiększa się derelka ;p

Potwierdzam, mega pomaga

nierealna pisze:Ja jeszcze nie skorzystałam z tej porady, ale jak sobie zrobie szkła do moich brylek to dam znać jak się spisują
Choć powiem Wam, że mi nawet po ciemku, na dworze zwiększa się derelka ;p

Mi też na dworze po ciemku się zwiększa , a jak jestem zmęczony , lub wyczerpany to mam masakrę
A co do okularów potwierdzam, pomaga

Wedlug mnie to jest tak - nic nie zakladac i nie minimalizowac zadnej derealizacji. Chodzic z tym i rozumiec wjakim stanie sie znajdujemy tak jakby to nie byl problem. Brzmi to moze dziwnie ale zakladanie okularow jest kwestia chwilowa i nigdy nie uda sie dzieki temu zaakceptowac faktu innego widzenia. Do tego gdzies wchodzimy, okulary sciagamy i juz sraczka.

U mnie to bez roznicy, na dworze czy w domu, nie wiem czy to zle czy dobrze Jeszcze jakis czas temu na dd w domu pomagaly mi zwykle okulary (ktorych notabene nie nosze, bo nie lubie, a powinnam), nie wiem dlaczego, ale jak je zakladalam to jakos tak mi sie niepokoj zmniejszal, moze dlatego, ze ogolnie w okularach zawsze czulam sie odcieta Wiec to odciecie tlumaczylam sobie okularami, a nie dd Ale od jakiegos czasu postanowilam zmierzyc sie z tym bez wspomagaczy i daje rade

dankan, jak masz zaakcpetowany stan, jesteś pogodzony ze swoim losem, możesz przecież zapewnić chwilową ulgę poprzez zalozenie okularów

A mieliście kiedyś takie wrażenie na dworze że denerwuje was śpiew ptaków?
Albo że zwaracaci na to wiekszą uwagę przez wyostrzenie zmysłów?

Ja bym chcala sie cieszyć z tego śpiewu ale mam odcięcie ibdo mnie nie dociera (

Ja znowuż w lękach mam wysostrzone zmysły jak kot. Wszystko widzę, wszystko słyszę.
Czasem mam wrażenie że za dużo bodźców odbieram i mi wreszcie odpi***oli.
Oczywiscie wiem że to sie nie stanie, juz sie przyzywyczaiłam do tego objawu ale ciekawa jestem
czy ktoś zwrócił uwagę na śpiew ptaków własnie. Wiecie... razem zawsze raźniej;)

Wiesz j tak mam w robocie jak napierdalaja tymi prasami tytyrytytyt czas3m mam ochote zalozyc korki w uszy ale mojanpsycholog powiedziala ze to mnie moze odrealnic hehe i jakos wytrzymuje ale . Jak wiadomo wszem i wobec nasze zmysly sa wyostrzone i tak dokladbie wydaje mi sie ze troche nie do konca akceptujesz stanu bo jak bys zepchala to na drugi plan to po jakims czasie przeszlo by cie to nie interesowalo nawet

-- 19 kwietnia 2015, o 14:36 --
Przejdz z stanu wiem do stanu robie to

co racja to racja:)

Marianna ja mam, tez mnie te ptaszki wk...

Mnie denerwują zmiany na dworze ,od zachodzącego słońca odbijającego sie od bloku dostalam dd ,a najbardziej wk....ja mnie golebie srajace ma moj balkon i śpiewać to one nie bardzo potrafią

-- 19 kwietnia 2015, o 16:16 --
Juz trzy razy próbowały powiększyć ptasia rodzinke ,a jeden taki to w lato od 4 rano co roku pod oknem grucha

-- 19 kwietnia 2015, o 16:17 --
I żeby sie wkurzyć to wcale nie trzeba mieć nerwicy

-- 19 kwietnia 2015, o 16:31 --
A ptaszki mnie nie wkurzają ,tylko wkurza mnie ze one tak ladnie śpiewają a ja nie moge sie zachwycić ,no nic do mnie kurczę nie dociera .Drzewa kwitną ,w zeszłym roku to sie Malo nie posikalam z zachwytu a teraz nic :-\