Własny sposób na zmniejszenie DD!
: 28 lutego 2018, o 15:25
Witam serdecznie,
Zagadnienie: Skoro DD jest mechanizmem odcinającym nas od bodźców w celu zmniejszenia ich ilości to co można zrobić gdy nadmiar bodźców ustąpi powrócić do rzeczywistości?
Wstęp:
Akapit 1. DD Działa w sposób następujący, gdy nagle mamy napad lęku, ból nogi, swędzenie tyłka, natrętne myśli, chęć załatwienia się, sprawy do zrobienia, widzimy, słyszymy, czujemy to nasz mózg twierdzi "DOŚĆ TEGO", i funduje nam DD powodujące zaniknięcie tych mniej ważnych bodźców które sprawiają że czujemy że żyjemy.
Akapit 2. Z punktu chemicznego, spada nam poziom Dopaminy a wzrasta poziom Adrenaliny przez co przestajemy być szczęśliwi, a zaczynamy być przestraszeni. Gdy uprawiamy hazard lub robimy coś ryzykownego ale ważnego dla nas to wzrasta nam poziom Adrenaliny(Zimne ręce, pocenie się dłoni, drżenie ciała, skupienie, itd) ale gdy wygramy i ciągniemy to dalej poziom Adrenaliny zostaje ten sam a wzrasta nam poziom Dopaminy(Radość, śmiech, szczęście, dobrostan, chęć kochania wszystkich, itd) ale gdy połączymy oba te uczucia zyskujemy iście wybuchową mieszankę którą zapewne znacie(Zimne dłonie, płytki humor, szok, radość, zimny pot, itd).
Gdy już poznaliśmy uproszczone działanie dwóch głównych substancji chemicznych wpływających na nasze samopoczucie w DD możemy przejść do tego jak się oburzać, lub spłycić ten stan.
Rozwinięcie:
Akapit 3. Nawiązując do Wstępu Akapitu 1, musimy odwrócić ten stan, musimy znowu poczuć że żyjemy i jesteśmy integralną częścią świata a nie losowo wrzuconym przedmiotem do wielkiego zbioru wszystkiego.
Akapit 4. Jak to zrobić zapytacie? Tutaj przydała mi się stara szkoła świadomego śnienia i technika ADA(All Day Awareness, z ang Każdego dnia świadomym), musimy tutaj położyć się w łóżku, najlepiej na najbardziej niewygodnie jak się da, otworzyć oczy i zacząć się wczuwać w własne ciało, po kolei, stopa, noga, biodra, znowu stopa, noga, brzuch, klatka piersiowa, ręce, itd. Można zwiększyć te uczucia po przez dotyk, dotykamy nogę i wczuwamy się w nogę, w to uczucie, można palcami dotknąć poduszki, obicia łóżka, poczuć materiał, strukturę.
Następnie polecam wyobrazić sobie nasze pole widzenia jako ciecz, a później złączyć ją za sobą, zalać nią pokój(wyobrażając sobie detale) późnej dom, Ziemię, aż na końcu cały wszechświat i tak nagle powrócić myślami do samego siebie! Mi to pomaga!
Zakończenie: Musimy żyć pełnią, wczuwać się, rozkoszować się i nasycać istnieniem! Co zyskujemy? Powrót z odrealnienia, ucieczkę z naszej głowy, nawet natręty się chowają!
Ciekawostki, Polecam unikać rzeczy które wprowadzają nas w stan dysocjacji takich jak Komputer, telefon.
Mam nadzieję że komu to pomoże! Przepraszam za chaos w tekście, ale aż mnie telepie z możliwości że mogę się z wami tym podzielić!
Artykuł o ADA na forum o świadomym śnieniu: http://www.psajko.fora.pl/techniki,2/al ... ,7713.html
Zagadnienie: Skoro DD jest mechanizmem odcinającym nas od bodźców w celu zmniejszenia ich ilości to co można zrobić gdy nadmiar bodźców ustąpi powrócić do rzeczywistości?
Wstęp:
Akapit 1. DD Działa w sposób następujący, gdy nagle mamy napad lęku, ból nogi, swędzenie tyłka, natrętne myśli, chęć załatwienia się, sprawy do zrobienia, widzimy, słyszymy, czujemy to nasz mózg twierdzi "DOŚĆ TEGO", i funduje nam DD powodujące zaniknięcie tych mniej ważnych bodźców które sprawiają że czujemy że żyjemy.
Akapit 2. Z punktu chemicznego, spada nam poziom Dopaminy a wzrasta poziom Adrenaliny przez co przestajemy być szczęśliwi, a zaczynamy być przestraszeni. Gdy uprawiamy hazard lub robimy coś ryzykownego ale ważnego dla nas to wzrasta nam poziom Adrenaliny(Zimne ręce, pocenie się dłoni, drżenie ciała, skupienie, itd) ale gdy wygramy i ciągniemy to dalej poziom Adrenaliny zostaje ten sam a wzrasta nam poziom Dopaminy(Radość, śmiech, szczęście, dobrostan, chęć kochania wszystkich, itd) ale gdy połączymy oba te uczucia zyskujemy iście wybuchową mieszankę którą zapewne znacie(Zimne dłonie, płytki humor, szok, radość, zimny pot, itd).
Gdy już poznaliśmy uproszczone działanie dwóch głównych substancji chemicznych wpływających na nasze samopoczucie w DD możemy przejść do tego jak się oburzać, lub spłycić ten stan.
Rozwinięcie:
Akapit 3. Nawiązując do Wstępu Akapitu 1, musimy odwrócić ten stan, musimy znowu poczuć że żyjemy i jesteśmy integralną częścią świata a nie losowo wrzuconym przedmiotem do wielkiego zbioru wszystkiego.
Akapit 4. Jak to zrobić zapytacie? Tutaj przydała mi się stara szkoła świadomego śnienia i technika ADA(All Day Awareness, z ang Każdego dnia świadomym), musimy tutaj położyć się w łóżku, najlepiej na najbardziej niewygodnie jak się da, otworzyć oczy i zacząć się wczuwać w własne ciało, po kolei, stopa, noga, biodra, znowu stopa, noga, brzuch, klatka piersiowa, ręce, itd. Można zwiększyć te uczucia po przez dotyk, dotykamy nogę i wczuwamy się w nogę, w to uczucie, można palcami dotknąć poduszki, obicia łóżka, poczuć materiał, strukturę.
Następnie polecam wyobrazić sobie nasze pole widzenia jako ciecz, a później złączyć ją za sobą, zalać nią pokój(wyobrażając sobie detale) późnej dom, Ziemię, aż na końcu cały wszechświat i tak nagle powrócić myślami do samego siebie! Mi to pomaga!
Zakończenie: Musimy żyć pełnią, wczuwać się, rozkoszować się i nasycać istnieniem! Co zyskujemy? Powrót z odrealnienia, ucieczkę z naszej głowy, nawet natręty się chowają!
Ciekawostki, Polecam unikać rzeczy które wprowadzają nas w stan dysocjacji takich jak Komputer, telefon.
Mam nadzieję że komu to pomoże! Przepraszam za chaos w tekście, ale aż mnie telepie z możliwości że mogę się z wami tym podzielić!
Artykuł o ADA na forum o świadomym śnieniu: http://www.psajko.fora.pl/techniki,2/al ... ,7713.html
