Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Pomyślałem sobie, że zapewne część z nas pisuje, maluje, rysuje, ogólnie zajmuje się sztuką w wolnym czasie. Może zechcecie pochwalić się swoimi pracami? Nowy rysunek? Wiersz? opowiadanie? Książka? Zdjęcie? A może utwór muzyczny? Zachęcam do chwalenia się swoimi dziełami!
Coś ode mnie: http://manquegriot.deviantart.com/gallery/
I wierszyk:
O niemocy poprzez światy.

Młodzieńca w zielonej z paskami bluzie,
lśniący Centaur z harfą odwiedza,
i oniryczne wizje mu przynosi –
dźwięcząc przychylnie.

I tak oto w krajobrazie ciemnym,
między turzyc szelestem a bagien chłodem,
milczący łoś kępkę zieloną przeżuwa.
Oczami skrzącymi prosi o wieczność
tutaj.

Za nim góry niebieskie się wznoszą.
Słońce blade smaga ich szczyty półprzezroczem.
Jeden promyk ucieka od wzniesień pustych,
oświetlając jezioro myśli przyjaznych –
nostalgii refleksem.

A szczęśliwy ptak nad Stampede lecąc,
ogląda jagody unoszące liście ku skrzydłom.
Jego pióra słyszą tylko majestat ciszy,
zakłócony zachwytem,
i serca biciem.

Młodzieniec przesączony Luny blaskiem,
Morfeusza postaci Centaura przybranej,
pióro macza w inkauście na papier,
i ustaje – niemocą przyoblekłszy swój język.

No Ci powiem galeryjke masz fajna, fakt sporo osob tu na forum maluje, rysuje i zwykle ciekawe sa to prace Ja nie mam talenta wiec tylko podziwiam

Fakt, ciekawa ta galeria ten mechaniczny koliber obłędny a "fogwind" w moim stylu- posępny i tajemniczy, zdolniacha z Ciebie
Pamiętam, że kiedy przechodziłam przez depresję też rysowałam, pisałam, próbowałam (dość nieudolnie)bawić się grafiką. Nie tylko odwracałam w ten sposób uwagę od negatywnych myśli ale i wypełniałam pustkę, która non stop odczuwałam. Mam wrażenie, że "zaburzeni" są wyjątkowo dobrym materiałem na (podwórkowego bądź z wyższej półki) artystę - izolując się od otoczenia szukamy zamiennika i skupiamy się na własnym wewnętrznym świecie pasji i rozwoju

Pięknie jest patrzeć na kolorowy świat,
zwłaszcza wtedy gdy ma się tak mało lat.
Życie to boski dar- płynie z niego magia i czar....
Gdzieś zagubiona w tym świecie,czekam aż przejdą zamiecie.
Szczęście jest już o krok, warto dobrze przeżyć kolejny rok...
Będą się błyszczeć moje oczy we mgle...
Tylko radości dziś chcę.
Nie potrzebuję napchanego portfela- bo wiem, że tylko
radość mnie rozwesela.
Uśmiecham się dziś do siebie- nareszcie czuję się jak w niebie.
Blisko siebie mam najważniejsze osoby,
nie potrzebuję żadnej ozdoby...
Jestem skromna i trochę krwista-
nigdy nie byłam mega zajebista.......