Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Mef21 pisze: ↑

8 kwietnia 2020, o 03:46

Czesc ... Jest ze mna coraz gorzej.. nie czuje uczic caly czas jestem spiety i chodze jak zombie ;( nie interesuje mnie nic tylko ja sam... Chcialbym sprobowac lekow ale strach przed tym ze mi sie dd poglebi jest tak wielki ;( chcialbym zaczac pracowac nad soba ale u mnie jest ciagle histeria i nie moge pogodzic sie z tym ze mnie to spotkalo.. pewnie jest to spowodowane tym ze mam bardzo niski poziom wlasnej wartosci i zawsze w siebie nie wierzylem ;( chcialbym zaczac zyc i nie tracic tego zycia w tak mlodym wieku. W mojej glowie jest tylko samobojstwo chociaz wiem ze tego nie chce i jest to tylko przez moj chory stan ;( Nie wiem jak z tymi lekami. Czy warto zaryzykowac ;( wgl moze sie po tym samopoczucie poprawic? Bedzie mnie interesowac cokolwiek innego ;(? Wgl taka smieszna akcja, na poczatku nie chcialem ich brac bo balem sie ze nie bedzie mi stal albo strace mase z silki Nie docenialem wroga myslalem ze na schizo sie skonczy i bd tylko lepiej

Mef21 pisze: ↑

8 kwietnia 2020, o 03:46

Czesc ... Jest ze mna coraz gorzej.. nie czuje uczic caly czas jestem spiety i chodze jak zombie ;( nie interesuje mnie nic tylko ja sam... Chcialbym sprobowac lekow ale strach przed tym ze mi sie dd poglebi jest tak wielki ;( chcialbym zaczac pracowac nad soba ale u mnie jest ciagle histeria i nie moge pogodzic sie z tym ze mnie to spotkalo.. pewnie jest to spowodowane tym ze mam bardzo niski poziom wlasnej wartosci i zawsze w siebie nie wierzylem ;( chcialbym zaczac zyc i nie tracic tego zycia w tak mlodym wieku. W mojej glowie jest tylko samobojstwo chociaz wiem ze tego nie chce i jest to tylko przez moj chory stan ;( Nie wiem jak z tymi lekami. Czy warto zaryzykowac ;(

Maciej Bizoń pisze: ↑

8 kwietnia 2020, o 06:55

Mef21 pisze: ↑

8 kwietnia 2020, o 03:46

Czesc ... Jest ze mna coraz gorzej.. nie czuje uczic caly czas jestem spiety i chodze jak zombie ;( nie interesuje mnie nic tylko ja sam... Chcialbym sprobowac lekow ale strach przed tym ze mi sie dd poglebi jest tak wielki ;( chcialbym zaczac pracowac nad soba ale u mnie jest ciagle histeria i nie moge pogodzic sie z tym ze mnie to spotkalo.. pewnie jest to spowodowane tym ze mam bardzo niski poziom wlasnej wartosci i zawsze w siebie nie wierzylem ;( chcialbym zaczac zyc i nie tracic tego zycia w tak mlodym wieku. W mojej glowie jest tylko samobojstwo chociaz wiem ze tego nie chce i jest to tylko przez moj chory stan ;( Nie wiem jak z tymi lekami. Czy warto zaryzykowac ;(

Jeśli masz ochotę to zacznij brać te leki które nie od razu ale po jakimś czasie mogą ci pomoc ustabilizować twój stan ale bez twojej pracy nad tym Wszystkim ..nad zrozumieniem , zmiana itd - to wszystko może wrócić bo leki tego nie lecza tylko wspomagają twoja prace . Lęk o samobójstwo jest bardzo ale to Bardzo popularny jest to jeden z podstawowych lękow zaburzeniowych dotyczący twojego przetrwania tak naprawdę i stad takie obawy . Ale właśnie tutaj jest potrzeba pracy nad zaburzeniem i jesteś już na forum pewien czas , Rad dostałeś dużo od wielu z dobrego serca ...jeśli nie porzucisz tego myślenia jak się czujesz każdego dnia i dlaczego Ty to żadna rada do ciebie nie trafi i nie będzie światełka w tunelu ...Pozdro

martinsonetto pisze: ↑

8 kwietnia 2020, o 09:42

Moim zdaniem warto na Twoim miejscu wspomóc się lekami, ale nie dlatego, że masz depresję, czy zaburzenie gorsze niż inni, ale dlatego, że od dłuższego czasu z Twoich wypowiedzi jasno wynika, że kompletnie nic nie rozumiesz lub nawet gorzej, nie chcesz zrozumieć. Powyższy post o tym świadczy a widziałem czasami na czacie, że tłumaczone było Ci wiele. Więc ja bym wziął i poszedl na terapię. To oczywiście moje zdanie.

Mef21 pisze: ↑

8 kwietnia 2020, o 19:44

martinsonetto pisze: ↑

8 kwietnia 2020, o 09:42

Moim zdaniem warto na Twoim miejscu wspomóc się lekami, ale nie dlatego, że masz depresję, czy zaburzenie gorsze niż inni, ale dlatego, że od dłuższego czasu z Twoich wypowiedzi jasno wynika, że kompletnie nic nie rozumiesz lub nawet gorzej, nie chcesz zrozumieć. Powyższy post o tym świadczy a widziałem czasami na czacie, że tłumaczone było Ci wiele. Więc ja bym wziął i poszedl na terapię. To oczywiście moje zdanie.

Wiem po prostu straszna panike mam wewnetrzna w sobie :/ Nie potrafie sie uspokoic nic mi nie pomaga, Przestalo mnie interesowac wszystko czuje jakas bariere ktora trudno mi przebic :/ jestem caly czas skupiony na sobie. Nic innego mnie nie interesuje :x To pewnie przez DD :< No wlasnie gdybym nie mial tego dd to bym sie z lekami nie zastanawial tylko probowal i odrazu chcial przyswajac wiedze. Bo w tym stanie na prawde ciezko.. nie czuje rzadnych potrzeb itp ;d Takie uczucie z tylu glowy na calej potylicy .. dziwne :x