Zaburzenie dysocjacyjne tożsamości.
: 11 listopada 2025, o 06:58
Dotarlem do poniższych informacji, które mnie w znacznym stopniu zszokowaly.
Chodzi o zaburzenia dysocjacyjne tożsamości czyli miedzy innymi osobowość mnoga.
Informacje znalezione na:
https://www.psychoblogia.com/osobowosc- ... aburzenie/
Cechą charakterystyczną osobowości mnogiej jest obecność dwóch lub więcej tożsamości czy też stanów osobowości, które okresowo przejmują kontrolę nad zachowaniem danej osoby. Każda tożsamość zwykle ma odrębne imię i odmienną historię osobistą. Osobowości alternatywne często posiadają cechy, które kontrastują z osobowością pierwotną. Mogą różnić się od siebie wiekiem, płcią, słownictwem, posiadaną wiedzą, ekspresją emocjonalną. Proces przełączania się jednej osobowości w drugą jest zwykle nagły. Towarzyszą temu charakterystyczne luki w pamięci – osoba nie jest w stanie przypomnieć sobie pewnych faktów z własnego życia i zachowań, które popełniła, będąc w alternatywnym stanie osobowości.
Klasyfikacja DSM potwierdza, że zachowanie osoby w stanie odmiennych tożsamości może ze sobą wyraźnie kontrastować. Jednak w praktyce klinicznej przełączenie pomiędzy kolejnymi tożsamościami raczej nie wygląda tak widowiskowo,
Medialne opisy objawow tej choroby w stylu „wiele osób w jednym ciele” należy rozumieć czysto metaforycznie.
Można to wyjaśnić w ten sposób: każdy człowiek przyjmuje w swoim życiu różne wersje „bycia” – inaczej zachowuje się w pracy, inaczej w domu, inaczej na randce, a inaczej w kościele, inaczej zachowywał się, mając kilka lat, a inaczej w dorosłości – ale na przestrzeni tego czasu i wszystkich tych sytuacji ma poczucie, że jest jedną i tą samą osobą. W przypadku osobowości mnogiej takiego poczucia brakuje.
Przyczyny występowania tej dolegliwosci nie są poznane, choć istnieje kilka alternatywnych modeli wyjaśniających.
Informacje znalezione na:
https://www.luxmed.pl/dla-pacjenta/arty ... socjacyjne
Jednym z bardzo chętnie omawianych w literaturze zaburzeniem dysocjacyjnym jest osobowość mnoga. W takim przypadku pacjent tworzy kilka tożsamości, które nie mają o sobie pojęcia, a więc funkcjonują w sposób niezależny. Mogą różnić się między sobą nie tylko sposobem myślenia, celami, opiniami na różne tematy, ale także płcią, wiekiem czy zainteresowaniami.
Do najważniejszych przyczyn zaburzeń dysocjacyjnych można zakwalifikować:
• traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa lub okresu nastoletniego, związane z molestowaniem seksualnym, wypadkami lub klęskami żywiołowymi i innymi trudnymi zdarzeniami;
• indywidualną podatność na doświadczenia, typ osobowości;
• brak wsparcia społecznego.
Podstawą leczenia zaburzeń dysocjacyjnych jest psychoterapia, która stanowi skuteczną formę pomocy.
W przypadku zaburzeń dysocjacyjnych ważną przyczyną są właśnie doświadczenia i traumy, dlatego ten typ terapii zwykle przynosi dobre rezultaty w stosunkowo krótkim czasie.
W niektórych przypadkach zaburzenia dysocjacyjne mijają samoistnie, jednak nie oznacza to, że podjęcie terapii jest złą decyzją.
W zdecydowanej większości sytuacji zaburzenia dysocjacyjne można wyleczyć przy pomocy samej psychoterapii. Zdarza się, że objawy są na tyle silne, iż konieczne jest połączenie psychoterapii z farmakoterapią, a więc wizytami u lekarza psychiatry. Czasami jedyną opcją jest hospitalizacja, zwłaszcza jeśli symptomy znacząco utrudniają codzienne funkcjonowanie.
Wedlug ChatGPT
Odpowiedz wygenerowana na pytanie:
Zaburzenie dysocjacyjne tożsamości – ile najwięcej tozsamosci odnotowano?
ODPOWIEDZ:
* Średnia liczba tożsamości u osób z DID to najczęściej od 2 do 10, choć może być ich więcej.
* Najwięcej odnotowanych tożsamości – w literaturze klinicznej i opisach przypadków – to ponad 100 różnych tożsamości.
Informacje znalezione na Wikipedii:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaburzeni ... mo%C5%9Bci
Zaburzenie dysocjacyjne tożsamości – inaczej: osobowość mnoga, osobowość naprzemienna, osobowość wieloraka, (ang. dissociative identity disorder, DID).
Zaburzenie, polegające na występowaniu przynajmniej dwóch osobowości u jednej osoby. Zazwyczaj poszczególne osobowości nie wiedzą o istnieniu pozostałych.
Nie tylko wzorce zachowań różnych osobowości są zazwyczaj odmienne, każda osobowość ma odrębną tożsamość, wspomnienia, zdarza się, że nawet płeć, iloraz inteligencji, ciśnienie krwi, ostrość wzroku, preferencje seksualne czy alergie. Osobowości mogą też wykazywać cechy charakterystyczne dla osób w odmiennym wieku. Badania czynności układu nerwowego mogą wykazać różnice w pracy mózgu poszczególnych osobowości u tej samej osoby.
Szacuje się, że około 2% populacji doświadcza rozdwojenia osobowości. Zaburzenie to jest diagnozowane częściej u kobiet niż u mężczyzn.
Pozdrawiam
Chodzi o zaburzenia dysocjacyjne tożsamości czyli miedzy innymi osobowość mnoga.
Informacje znalezione na:
https://www.psychoblogia.com/osobowosc- ... aburzenie/
Cechą charakterystyczną osobowości mnogiej jest obecność dwóch lub więcej tożsamości czy też stanów osobowości, które okresowo przejmują kontrolę nad zachowaniem danej osoby. Każda tożsamość zwykle ma odrębne imię i odmienną historię osobistą. Osobowości alternatywne często posiadają cechy, które kontrastują z osobowością pierwotną. Mogą różnić się od siebie wiekiem, płcią, słownictwem, posiadaną wiedzą, ekspresją emocjonalną. Proces przełączania się jednej osobowości w drugą jest zwykle nagły. Towarzyszą temu charakterystyczne luki w pamięci – osoba nie jest w stanie przypomnieć sobie pewnych faktów z własnego życia i zachowań, które popełniła, będąc w alternatywnym stanie osobowości.
Klasyfikacja DSM potwierdza, że zachowanie osoby w stanie odmiennych tożsamości może ze sobą wyraźnie kontrastować. Jednak w praktyce klinicznej przełączenie pomiędzy kolejnymi tożsamościami raczej nie wygląda tak widowiskowo,
Medialne opisy objawow tej choroby w stylu „wiele osób w jednym ciele” należy rozumieć czysto metaforycznie.
Można to wyjaśnić w ten sposób: każdy człowiek przyjmuje w swoim życiu różne wersje „bycia” – inaczej zachowuje się w pracy, inaczej w domu, inaczej na randce, a inaczej w kościele, inaczej zachowywał się, mając kilka lat, a inaczej w dorosłości – ale na przestrzeni tego czasu i wszystkich tych sytuacji ma poczucie, że jest jedną i tą samą osobą. W przypadku osobowości mnogiej takiego poczucia brakuje.
Przyczyny występowania tej dolegliwosci nie są poznane, choć istnieje kilka alternatywnych modeli wyjaśniających.
Informacje znalezione na:
https://www.luxmed.pl/dla-pacjenta/arty ... socjacyjne
Jednym z bardzo chętnie omawianych w literaturze zaburzeniem dysocjacyjnym jest osobowość mnoga. W takim przypadku pacjent tworzy kilka tożsamości, które nie mają o sobie pojęcia, a więc funkcjonują w sposób niezależny. Mogą różnić się między sobą nie tylko sposobem myślenia, celami, opiniami na różne tematy, ale także płcią, wiekiem czy zainteresowaniami.
Do najważniejszych przyczyn zaburzeń dysocjacyjnych można zakwalifikować:
• traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa lub okresu nastoletniego, związane z molestowaniem seksualnym, wypadkami lub klęskami żywiołowymi i innymi trudnymi zdarzeniami;
• indywidualną podatność na doświadczenia, typ osobowości;
• brak wsparcia społecznego.
Podstawą leczenia zaburzeń dysocjacyjnych jest psychoterapia, która stanowi skuteczną formę pomocy.
W przypadku zaburzeń dysocjacyjnych ważną przyczyną są właśnie doświadczenia i traumy, dlatego ten typ terapii zwykle przynosi dobre rezultaty w stosunkowo krótkim czasie.
W niektórych przypadkach zaburzenia dysocjacyjne mijają samoistnie, jednak nie oznacza to, że podjęcie terapii jest złą decyzją.
W zdecydowanej większości sytuacji zaburzenia dysocjacyjne można wyleczyć przy pomocy samej psychoterapii. Zdarza się, że objawy są na tyle silne, iż konieczne jest połączenie psychoterapii z farmakoterapią, a więc wizytami u lekarza psychiatry. Czasami jedyną opcją jest hospitalizacja, zwłaszcza jeśli symptomy znacząco utrudniają codzienne funkcjonowanie.
Wedlug ChatGPT
Odpowiedz wygenerowana na pytanie:
Zaburzenie dysocjacyjne tożsamości – ile najwięcej tozsamosci odnotowano?
ODPOWIEDZ:
* Średnia liczba tożsamości u osób z DID to najczęściej od 2 do 10, choć może być ich więcej.
* Najwięcej odnotowanych tożsamości – w literaturze klinicznej i opisach przypadków – to ponad 100 różnych tożsamości.
Informacje znalezione na Wikipedii:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaburzeni ... mo%C5%9Bci
Zaburzenie dysocjacyjne tożsamości – inaczej: osobowość mnoga, osobowość naprzemienna, osobowość wieloraka, (ang. dissociative identity disorder, DID).
Zaburzenie, polegające na występowaniu przynajmniej dwóch osobowości u jednej osoby. Zazwyczaj poszczególne osobowości nie wiedzą o istnieniu pozostałych.
Nie tylko wzorce zachowań różnych osobowości są zazwyczaj odmienne, każda osobowość ma odrębną tożsamość, wspomnienia, zdarza się, że nawet płeć, iloraz inteligencji, ciśnienie krwi, ostrość wzroku, preferencje seksualne czy alergie. Osobowości mogą też wykazywać cechy charakterystyczne dla osób w odmiennym wieku. Badania czynności układu nerwowego mogą wykazać różnice w pracy mózgu poszczególnych osobowości u tej samej osoby.
Szacuje się, że około 2% populacji doświadcza rozdwojenia osobowości. Zaburzenie to jest diagnozowane częściej u kobiet niż u mężczyzn.
Pozdrawiam