Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Hej Dziś miałam pierwsza wizytę u psychologa,w sumie to rozpoczynam psychoterapię i mam pytanie,psycholog chce ze mną iść w stronę nie akceptacji a unicestwienia DD to znaczy chce popracować nad moimi emocjami oraz sposobem myślenia.Troche sie zdziwiłam bo jednak wszędzie czytałam o akceptacji tego stanu a tu teraz całkowite dążenie do końca DD...sama nie wiem i mam watpliwości.Z góry dodam ze 27 stycznia byłam pierwszy raz u psychiatry biorę Asertin 50 po jednej tabletce i z tego co wiem to zalecano mi psychoterapię która zdaniem mojej psychiatry powinna pomoc,nie jestem do końca przekonana co teraz robić :/

Masz jakies objawy po asertinie ? jak mroczki czy śneig optyczny? . Co do psychologa, każdy ma swoją technikę, może akurat ta jest skuteczna . A uwierz że na pewno zna sie na rzeczy

Patro1995 pisze:Masz jakies objawy po asertinie ? jak mroczki czy śneig optyczny? . Co do psychologa, każdy ma swoją technikę, może akurat ta jest skuteczna . A uwierz że na pewno zna sie na rzeczy

Nie,nie mam wrecz przeciwnie.Zdaje mi sie ze troche mi sie polepszło (nie mam sytuacji z brakiem czucia,pamiec jest lepsza) Ona uważa że to co mam jest nienormalne i najszybciej trzeba sie tego pozbyc

A jaką widzisz rozbieżność pomiędzy akceptacją objawów a pracą nad sobą? Akceptacja objawów, stanu dd to jedno, praca nad sobą (jak jest wymagana) to drugie.

Nie oceniaj po jednym spotkaniu. Czasem jest tak, że się denerwujemy na psychologa, nie rozumiemy, czujemy się dziwnie, a potem okazuje się, że miał/-a rację, tylko my trwaliśmy przy błędnym schemacie myślowym. Ale może być też tak, że psycholog nie ma zielonego pojęcia o DD i nerwicy w ogóle. Tzn. coś tam wie, wyczytał/-a 10 lat temu w książce, coś tam pogadał/-a z pacjentami biorącymi garścią leki i tworzy własne teorie, które do niczego nie prowadzą. Sporo niestety jest na forum osób, które trafiały na marnych psychologów. Ja odwrotnie - jestem bardzo zadowolony z psychoterapii i bardzo żałuję, że przy pierwszym wejściu nerwicy porzuciłem ją zbyt szybko na rzecz dobrze działających leków. Przez to potem miałem bolesną powtórkę, czego Tobie nie życzę.
Wniosek jest zatem taki - musisz zachować czujność. W ciągu najbliższych kilku spotkań dowiesz się czy psychoterapia z tą konkretnie osobą ma sens. Jednocześnie nie porzucaj tej drogi bo - odpowiednio prowadzona - jest dużo skuteczniejsza od leków (może nie daje błyskawicznych efektów, ale są one trwałe).