Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam wszystkich.
Potrzebuję Waszej porady. Mój chłopak od jakiegoś czasu przeżywa dziwne stany emocjonalne. Oczywiście chcąc mu pomóc szukałam informacji w internecie i trafiłam w końcu na to forum. Im dłużej je czytam tym bardziej jestem przekonana, że ma on DD. Objawy, o jakich mi mówił to przede wszystkim ciągłe zmęczenie, brak chęci do życia czy zrobienia czegokolwiek, trudności w skupieniu i motywacji, poczucie że wszystko jest tylko snem, poczucie pustki, jedyne odczuwalne emocje to strach i złość, czasem nie pamięta co robił parę minut wcześniej, przestało go cieszyć to co zawsze dawało mu masę radości, czasami czuje jakby coś go kłuło w głowie, albo serce biło jakoś inaczej, cały czas się boi o własne zdrowie, mówi że z dnia na dzień jest coraz gorzej, że już sobie nie radzi i w końcu ze sobą skończy.. Czy on naprawdę może sobie coś zrobić? Bardzo się o niego martwię. Miał robione różne badania, wszystkie wyszły pozytywnie, w tym te u kardiologa i neurologa. Według mnie ma DD, pokazałam mu nawet to forum, przeczytał coś może ze 2 razy i dał sobie spokój. A jakiś czas później zaczął czytać o schizofrenii. Cały czas próbuję go przekonać do zmiany nastawienia, do zaakceptowania swojego stanu, nie zwracania uwagi na objawy, staram się go przekonać, aby znalazł sobie jakieś zajęcie, wyszedł do ludzi, tak jak tutaj radzicie, ale on już chyba nie może tego słuchać. Do psychologa albo psychiatry też na pewno nie pójdzie. Był też czas, że miał ciągłe zmiany nastroju, albo silne bóle głowy. Trwa to już około 1,5 roku, może dłużej. Możecie mi jakoś poradzić, jak mam mu pomóc? Bo na prawdę już nie mam pomysłów co robić, a z nim jest kiepsko..

A co mu neurulodzy i lekarze powiedzieli? Zalecili jakieś leczenie?
Dlaczego nie chce wybrac się do psychologa?

Jezeli twój chłopak ma problemy emocjonalne to w zasadzie ty nie możesz mu tak naprawde pomóc, bo to on musi zrozumieć, iż pomóc może sobie głownie sam z oczywiście ewentualnym czyimś wsparciem.
Tyle, że często pomóc sobie trzeba w inny sposób niż tylko "bycie silnym", "badania lekarskie", "czekanie aż przejdzie samo" itp
To choćby on powinien napisac posta, opisac to wszystko co czuje w środku, opisac poczatki tych stanów itp bo to są wazne rzeczy.

Bardzo fajnie z twojej strony, ze ty także szukasz informacji, że chcesz go wspierać ale tak naprawde to on powinien przejąc inicjatywę - ale inną niż czytanie o schizofrenii

Więc generalnie najlepiej jakby sobie poszukał psychologa a takze chocby poczytał wątki z pierwszego działu na forum info-dla-swiezakow-i-obytych.html bo jezeli ma problemy emocjonalne to powinny mu się one przydać.

Więc delikatnie go możesz nakłaniac do większego zainteresowania jego emocjami i tym co mu jest, ale nie zaraz schizofrenią i wkoło badaniami medycznymi bo skoro są dobre to po prostu są dobre i trzeba to przyjąć w końcu do wiadomości.