Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Cześć, czy to dd? Od pewnego czasu czuje się bardzo źle, a właściwie do tego stopnia że już sam nie wiem kiedy się go zaczęło i mam wrażenie że jest to ze mną bardzo długo wszystko wydaje mi się inne, straciłem siły do robienia czegokolwiek nawet podstawowych codziennych czynności, potrafię się załamać robiąc kawę bo od razu myślę dlaczego nie mogę się poczuć normalnie, przecież to normalna kawa, nie mogę usiąść i z nią odpocząć. Najbardziej dotyka mnie to że zacząłem inaczej patrzeć na ludzi, jakby byli inni, nie potrafię się poczuć dobrze przy bliskich osobach, mam wrażenie jakby ich naprawdę nie było czy coś w tym stylu. Boli mnie to, bo poznałem super osoba z którą na spotkaniach czuje sie odrealniony, jakby ta osoba nie była prawdziwa. Nie potrafię się skupić na rozmowie z nią, w glowie mam tylko to co się ze mną dzieje. Za kilka dni mam psychiatre ale zaczynam tracić nadzieję, że mi pomoże, i mam duże obawy przed tym, co mam zrobić jeśli on mi pomoże? Nie widzę w niczym innym nadziei.

Tak masz dd twoj umysł przeszedł w tryb regeneracji a efektem tego jest wlasnie dd. Nie skupiaj sie na tym zaakceptuj to ze teraz przez jakis czas komfort twojego zycia bedzie gorszy i jak umysl sie zregeneruje to odłączy stan dd

Tylko ciężko jest zaakceptować to, że ludzie wydają mi się dziwni, nie potrafię się skupić na rozmowie z rodzicami, bo tak samo mam wrażenie, że są "inni" i tak naprawdę jestem sam

Tez tak mialem ale jak sie z tym pogodzilem to po dwoch tygodniach puscilo. Na dd niema innej rady tylko pelna szczera z glebi serca akceptacja