Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Wcześniej w dzieciństwie sugerowano mi aby się do jakiegoś psychologa udać, ale nie mogłam z przyczyn domowych. Na forum również dostałam taką radę. Koleżanka z kl dała mi nr i powiedziała że może pójść ze mną.. ale jest "ale"
No bo oni powiedzieli że najpierw się idzie do psychiatry, przed pójściem do psychologa i coś tam... ale no dobra ok. Ale jak to jest? bo tego najbardziej się cykam, że on będzie taki podejrzliwy jak ta babka w rejestracji- jakieś pyt nie wiadomo skąd.. powiedzcie mi proszę:
czy każe po prostu gadać, czy zadaje pyt? czy może jeszcze inaczej
czy oni krzyczą czasem? nie wkurzają się jak się coś nie tak robi?
czy nie będą wymagali kontaktu z osobami bliskimi?- ponieważ zależy mi żeby zachować to dla siebie
trzeba mówić wszystko? co jeśli się tak zablokuje,że nie będzie się wiedziało co powiedzieć?
i jak zacząć na pytanie-co cie sprowadza
z góry dziękuję

Jeżeli trafisz na psychologa, który minął się z powołaniem to pewnie może i nakrzyczeć albo opluć, ewentualnie złamać kark... A tak na serio to do psychologa idzie się po to, żeby pogadać, złapać dystans do siebie i swojego życia. Idziesz się wygadać i usłyszeć co jego/jej zdaniem jest nie tak, gdzie jest źródło Twoich problemów, jak to wszystko przepracować, żeby wyjść na prostą. Przynajmniej u mnie tak to wygląda. Wcześniej było dużo gadania o moim dzieciństwie, wyrzucania z siebie dawnych brudów i układania pewnych spraw. Teraz sporo rozmawiamy o aktualnych sprawach, o błędach które popełniam i które spowalniają moje zdrowienie. Dopiero u psychologa zdałem sobie sprawę jak bardzo pewne zdarzenia z przeszłości oddziaływały na moją percepcję teraźniejszości. Może i Tobie to pomoże

lecz na początek zapisali mnie do psychiatry... no i do licha po co..
ale skoro po prostu mówienie to niech i tak będzie, jakoś przejdzie

Madziak,

Psychiatra jest jak taki łącznik, wypisze Ci receptę, co z nią zrobisz to juz Twoja sprawa, ale właśnie poprzez diagnozę, skieruje Cię do terapeuty. Więc to ogólnie taki "celnik"

W sumie to dziwne bo mnie po bardzo silnym ataku internistka przede wszystkim kierowała do psychologa, a do psychiatry miałem iść przy okazji. Widocznie trafiłem na bardzo świadomą lekarkę.

na początku spytała czy mam skierowanie od psychiatry... no to powiedziała że muszę iść na początek, i wszyscy tak mają. A tam może takie zasady są i tyle