Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Siema kochani!

Powiedzcie mi coś bo już chyba zwariuje, może nie dosłownie, ale już nie mam siły,
Choruje na depresje i nerwice, najgorsze jest to, ze mam tak mocno rozhuśtaną depresje i nerwice, że czuje sie jak manekin, do mojego mózgu nic nie dociera, w zasadzie to nawet nie kontroluje miesni i to jest najgorsze. Jak chodze to tak jakbym chodził jak kukla, nie ma mowy o biegu bo nie potrafię nawet pobudzić organizmu do biegu, nie potrafię włożyć w to siły, Bogu dzieki za osoby które mnie tu wesprą i powiedzą, ze miały podobnie czy coś. Pamięć, kojarzenie i pobudzenie siły miesni zerowe, jakbym nie mógł kontrolowac własnego ciała. Czy ktoś tak miał? Błagam o pomoc.

Hej... Spokojnie masz tylko nerwicę i depersonalizacje... Spokojnie nie umierasz... Wszystko się ułoży na początek wejdź sobie na emocji branie. Pl tam są nagrania.. Zacznij od tego. W temacie depersonalizacji i de realizacji.. Zapewne miałeś duże stresy ostatnio, mózg się przeciażyl.. To normalne... Nie wariujesz... Głowa do góry. Jak coś pisz.. A na wstępnie słuchaj i wszystko przyswajaj...

Hej Daria!!! Baaardzo Ci dziekuje za ten komentarz!
To mi daje światełko w tunelu, powiedz mi tylko czy mogę nie miec przy tym zaburzeniu jakby polaczenia z własnym ciałem? Ledwo nogami przebieram! Jeszcze raz dziekuje!

Oczywscie.... Możesz w ogóle... Nie czuć nic... Nie wiedzieć że to są Twoje nogi czy ręce.... Możesz. Tak spokojnie... Nerwica to podstępna zdzira.. A ten mechanizm tak naprawdę pozwala Ci przetrwać.. I pomaga się dosłownie odciąć od. Życia

Zejdzie zagrożenie minie depersonalizacja wchodz szybko i słuchaj....

A z tymi nogami swoją drogą też tak miałam na początku i patrz nadal chodzę i żyje

No ja od 8 lat tak mam wiec nw już jakie zagrożenie a biec nawet nie mogę bo mam tak gdzieś mózg daleko stad ze nog do działania nie potrafię pobudzić hehe

Chodzić chodze co prawda jak kukla ale biegać opcji nie ma jakbym sie z mózgiem nie łączył

Tkwisz w mechanizmie lękowym zrozum to.. Widać po Twoich postach, nie uspokojasz umysłu dokladasz mu.. Więc będą objawy... Słuchaj i wdrażaj

Masz Daria jakieś gg czy coś?:) z góry dzieki!

Nie mam gg jak masz pytania jakieś pisz na priv

Tez miałam podobne odczucia przez długi czas. Był to najgorszy moment w nerwicy, jakby ciało i umysł się rozliczyły, ciagle napięcie w ciele, wyczuwalne nawet przez sen. Po pewnym czasie po prostu zapomniałam jak to jest normalnie funkcjonować. Wszystko to związane było z myślami nerwicowymi, człowiek nie zdaje sobie sprawy jak myśli wpływają na ciało. Daj sobie czas, czytaj o zaburzeniu, jak sobie radzić, masz tu dużo materiałów. Od razu nie minie ale stopniowo będzie lepiej

Dzieki wam wiem, ze z tego jest wyjście, dokładnie Tove rozłączenie mózgu od ciała, idealnie to określiłeś chodze jak pokraka aż plecy leca mi do tylu bo nie mam odpowiednich impulsów między poszczególnymi mięśniami i te plecy do tylu tak wskazują jakby organizm był wycofany

Dzien dobry. Czytam te wpisy i jestem praktycznie pewien , ze piszecie o mnie. Zaburzenie lekowe doprowadzilo mnie do zachowan, ktore patrzac z boku dzis po latach uczynilo mnie :" inwalida emocjionalnym:"". Jednak praca nad emocjami.. akceptacja i odburzanie aktywne min zmiana nawykow daje owoce , ktore przede wszytskim odkrywaja ze to jest wielka iluzja. Klamstwem okazaolo sie ze jestem chory na nieuleczalne choroby. stan przed zaburzeniem zostal zniwelony i obecnie dostrzegam iz wsparcie jakie otrzymywalem i nadal je mam z ust raczej pisania waszego : forum" jest lekiem na ta dolegliowsc zwana nerwica. Wiara ze to jest w glowie i w obszarze emocji dala swiatelko w tunelu. Dlatego dzis po 6 miesiacach nieobecnosci ponownie pisze by dac swiadectwo na uzdrowienie pelne......

Super czekamy na historię