Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Witam wszystkich tutaj obecnych..od jakiegoś czasu czytam wasze posty i chciałabym.sobie nimi jakoś pomoc ale nie umiem.mam 34 lata ,dwoje cudnych dzieci, mieszkam od 12 lat na obczyźnie i od 9 lat na okrągło mam zaburzenia lękowe w tym stany depresyjne.raz jest lepiej raz gorzej,aczkolwiek od 2 miesięcy mój stan się pogorszył i miewam mnóstwo nieprzyjemnych objawów z ciała.czy jest tutaj ktoś kto wyszedl z tego cholerstwa bez leków?nie chce ich brać,brałam rok cital i nic mi nie pomogl...proszę o pomoc moi drodzy.
Serdecznie pozdrawiam.

Torcik pisze: ↑

14 listopada 2020, o 22:39

Witam wszystkich tutaj obecnych..od jakiegoś czasu czytam wasze posty i chciałabym.sobie nimi jakoś pomoc ale nie umiem.mam 34 lata ,dwoje cudnych dzieci, mieszkam od 12 lat na obczyźnie i od 9 lat na okrągło mam zaburzenia lękowe w tym stany depresyjne.raz jest lepiej raz gorzej,aczkolwiek od 2 miesięcy mój stan się pogorszył i miewam mnóstwo nieprzyjemnych objawów z ciała.czy jest tutaj ktoś kto wyszedl z tego cholerstwa bez leków?nie chce ich brać,brałam rok cital i nic mi nie pomogl...proszę o pomoc moi drodzy.
Serdecznie pozdrawiam.

Hej . Tutaj na forum zazwyczaj się mówi o tym jak pozbyć się nerwicy bez leków bo leki tak naprawdę ( a wiem po sobie ) pomagają i to też nie zawsze tylko na czas brania o ile zaburzony nie pracuje nad sobą i swoim podejściem do zaburzenia jednocześnie odkrywając swój umysł to po odstawieniu zawsze to wróci . Jaki jest sposób ...napewno akceptacja tych stanów żeby się z nimi nie szarpać co pozwoli na wyjście z zaburzenia . Wiedza na temat zaburzenia i rozwój własnego umyslu ..dostrzeganie umysłu jako Narzędzia a nie twojego władcy bo to jest nasz organ ..nasze narzędzie którym już dawno zapomnieliśmy jak się posługiwać . Badz dobrej myśli i wybiegaj ponad zastaraszony umysł ..na objawy somatyczne poprostu nie zwracaj uwagi ...ośmieszaj, ignoruj. Czytaj dużo bo wszystko jest na tym forum co pozwoli Ci pozbyć się zaburzenia .

Dziekuje bardzo za odpowiedz.Staram sie ignorowac te przykre objawy z ciala,ten przewlekly smutek,narastajaca w brzuchu zlosc,agresje, i rozne inne objawy nieprzyjemne,ktorych nie umie nawet opisac.niestety to nie pomaga.w pracy mi te stany bardzo przeszkadzaja,nie zawsze udaje mi sie koncentrowac na wykonywanych czynnosciach,bo prawie caly czas męczą mnie te dziadostwa.najgorsze sa poranki, kiedy juz wiem z gory jak bedzie wygladal dzien i tak tez potem wyglada....moj stan poprawia sie dopiero pod wieczor.zaczelam znowu uprawiac sport,lepiej sie odzywiam,wspomagam sie wit d3 i magnezem,czytam ksiazki i zaczelam robic na szydelku zeby sie jakos relaksowac
To tez nie zawsze pomaga.czuje sie taka samotna .jakby juz nic nie mialo byc lepiej.ale nadal wierzę, ze kiedys to minie

Jeśli chodzi o poranki, to najlepiej pracować nad nimi. Wtedy jest duży poziom kortyzolu, stresu, a do tego człowiek jeszcze się do końca nie obudzi i nie myśli trzeźwo. Musisz się skupiać porankami, zauważać, jakie mechanizmy tam zachodzą i starać się w nie nie wpadać. W koło lękowe.