Forum - Nerwica - Derealizacja - Depersonalizacja - Depresja - Zaburzenia lękowe.

Mam ostatnio nawrót depresji chyba. Nic mnie nie cieszy , wszystko mnie drażni . Widzę szczęście ludzi obok a u siebie sam smutek i negatywne emocje. Cierpią na tym moje dzieci nie potrafię jakoś się odnaleźć. Chyba pora wrócić na terapię , ale teraz nie ma kasy , bo chodzę na małżeńska i sporo kosztuje .
Wszytko krąży w okół tego , że moje małżeństwo się sypie , z żoną nie dogaduje , bardziej już chyba udaje , aby być tutaj dla dzieci . Nie potrafię ich zostawić ;( wiem jestem egoistą , ale dzieciaki uwielbiam . Zaraz ktoś napisze skup się na dzieciach itp.... ale jak to zrobić , jak udawanie i tak widać i widać po mnie że jest coś nie tak. Mam przez to nawroty natrętnych myśli , HOCD, rocd , samobóje , ciągła analiza przeszłości i decyzji itp. próbuje wyznawać zasadę , że mamy wpływ na to co robimy tu i teraz , a nie w przeszłości, jednak to nie łatwe.

Czemu ja widzę szczęście u ludzi obok , a swojego nie dostrzegam... Chore nawyki wrzucone w głowę od dzieciństwa . Wszytko jest moje , to moje decyzję i postępowania z dlatego mam co mam, czyli depresję na życzenie . Mam dość. Proszę o pomoc .

Dlaczego uważasz, że to odczuwasz jest depresją? Przeżywasz kryzys w życiu osobistym to normalne, że nie tryskasz energia. Jeśli masz dodatkowo zaburzenie lękowe możesz ten kryzys odczuwać bardziej. Przestań patrzeć na szczęście innych bo to prosta droga do frustracji. Czy wiesz jaki jest wskaźnik rozwodow na świecie???? Na pewno wokół Ciebie jest tylko szczęście??? A choroby???- zajrzyj na stronę SIEPOMAGA. A wypadki śmiertelne o których słyszymy codziennie. Daj spokój.... Zbytnio rozczulasz się nad sobą. Terapia nic nie zdziała jeśli sam nie zaczniesz zmieniać nastawienia do życia.