Witam, mam 19 lat, za nie długo pisze mature i idę na studia. Mam w obecnym czasie dużo problemów, które ciężko mi udźwignąć, a najgorsze, że to są problemy w głowie i zanim je uporządkuje to potrzebuje trochę czasu, motywacji i ukończonej szkoły. W każdym razie o tym się nie chce rozpisywać, jest gorsza sprawa, która mnie męczy i aż niepokoi bo nie wiem czy to chwilowe, czy się zmieni? Otóż dużo paliłem trawy od pazdziernika tak ze 3 razy w tyg. Zdarzały się ciągi max kilkudniowe. Odstawiłem trawke bo chciałbym się wziąć za siebie, skończyć szkołe i zacząć nowy okres. Trawka była taką odskocznią, ale w sumie źle zaczęła na mnie działać ostatnim razem. Straszne schizy i przemyślenia, stany depresyjne. Zmieniało mi się spojrzenie na moją osobę, widziałem siebie jakby z drugiej strony co mi wyrządzało duży dyskomfort i obniżało samoocene. Zdecydowałem się już nie palić i tak od 2 tygodni jestem czysty (Po nowym roku palilem tylko 4 razy). Czuję się jak by mi się coś przestawiło w głowie. Tak jak bym miał zwiększoną świadomość paru spraw. Niby takie urojenia, ale jakieś takie oczywiste. Kompletnie zanikł mi entuzjazm, nie czuje motywacji. Widzę w sobie za dużo znaczące wady, wogóle czasami mnie takie rozkminy łapią, że się dziwnie czuje. Taki wygaszony emocjonalnie. Tak jak by się coś zmieniło w moim postrzeganiu, jak o tym za dużo myślę, to zaczyna mnie to niepokoić. Wcześniej dużo planowałem, ale teraz jak widzę ten nadchodzący czas to mnie to przeraża, ta świadomość, że to co nadejdzie nie będzie miało żadnej wartości. Boje się iść w nowe otoczenie, bo nie mam ochoty poznawać nowych ludzi, wydaję mi się to dziwne, że ktoś może poznać mnie inaczej niż powierzchownie. Cała relacja ludzi wydaję się mi jakimś teatrem, gdzie nikt nie będzie patrzył na mnie takim jakim jestem naprawdę, że mogę tym manipulować na obydwie strony, zupełnie nieświadomie. Chyba, że się zakocham, czego nawet sobie nie wyobrażam teraz
W ogóle przegrana życia na drugim froncie. Do tego moje wady i złe decyzje które podjąłem dają mi świadomość, że jak ktoś się kiedyś mnie bliżej pozna to będzie mnie skrajnie oceniał...
To nie jest obawa taka o, że ktoś mnie pocieszy i jakoś to będzie... To jest wypalenie. Zanik uczuć.
W sumie w tym wszystkim dziwne jest to... nie że sobie tak myślę, tylko że ja tak kiedyś nie myślałem! Nie miałem takich rozkmin. Miałem entuzjazm, stawania się coraz lepszym, lubiłem poznawać nowych ludzi, czekałem tylko aż pójde na studia. Teraz kurna nie wiem
Na początku tłumaczyłem to sobie jakąś depresją, chwilową czy coś. THC podobno zostaje długo w głowie i może ono wywołuje takie efekty? Podobne rozkminy mnie łapały po jaraniu, ale wracało do normy wszystko.
Obecny stan jest tak dziwny, że wydaję mi się jak by miał nie minąć nigdy. Ale jak to się nie zmieni to nie wiem, boję się teraz myśleć o przyszłości i marzyć bo mam w sobie ZERO ENTUZJAZMU. Dla mojej osoby to jest obce. Zawsze do czegoś dążyłem, czekałem na coś, potrafiłem cieszyć. Co robić teraz?
Od przyszłego tygodnia chce rzucić fajki i może wrócę na siłownie, ale jak nie odzyskam entuzjazmu do życia to nie wytrzymam.
Wszystkie emocje jakie czuję są takie bez wartości, tak jak by zwykła chemia w mózgu
