Problemy z pamięcią

p.karnia1 · 21 listopada 2018, o 08:32

Cześć, jak u was z pamięcią prze derealizacji i ogólnie nerwicy? Ja mam jak by dziury w głowie, idę na terapię Pani pyta co się wydarzyło w tygodniu a ja pustka

nie pamiętamy nawet dobrze co się wczoraj działo

p.karnia1 · 21 listopada 2018, o 10:39

Jeszcze sny.. Sny tak realne że plączą mi się z rzeczywistością.. Jestem w pracy i zastanawiam się czy to się wydarzyło? Czy to tylko sen.. Przestaje już wierzyć w to że taki3 obiawy może dawca derealizacja, to wszystko jest za mocne

Guett · 21 listopada 2018, o 12:18

U mnie z pamięcią jest jednocześnie fatalnie a zarazem lepiej niż na poczatku dd.
Bo tak, ciężko mi sobie przypomnieć co robiłem dzisiaj, przed chwilą, w tym tygodniu itp itd.
Muszę siedzieć i sobie próbować dłuższą chwilę żeby coś sobie przypomnieć. Dużo dłuższą chwilę.
I czasem to wygląda jak taka układanka żeby sobie np. Przypomnieć jakiś dany dzień w tygodniu.
Jest z tym ogromnie źle.
Ale jednocześnie trochę lepiej niż kilka lat temu na początku dd. Bo wtedy pamięć była zerowa nie pamiętałem poprzedniego dnia dwóch dni wstecz itd. Nie było to tak że miałem wtedy trudności żeby sobie je przypomnieć A w ogóle ich nie pamiętałem.

Przemo500 · 21 listopada 2018, o 13:10

Heh, u mnie to w ogóle całkowicie wyłączyło przeszłość, a odkąd mam DD to też wszystkie dni zlewają się w jeden. Sny mnie też dręczą od dłuższego czasu, w zasadzie każdego dnia liczę, że wreszcie położę się z spokojem spać, a tu noc w noc jakieś szajsy.

p.karnia1 · 21 listopada 2018, o 13:54

Czyli widzę że u nas dokładnie to samo. A jak u was ze skupianiem uwagi na czymś? Np film, rozmowa,? Ja na niczym nie mogę się skupić bo cały czas przeszkadza mi dialog wewnętrzny.. Rozmawiam z terapeutka a w głowie sto myśli na sekundę, a to co lekarz powiedział, a to jakie ma buty albo jaka pozycje zajęła, mówi coś do mnie a ja nie potrafię się na tym skupić, posłuchać zrozumieć. Tak samo jak chce pooglądać telewizję, to też nie ma szans, cały czas dialog wewnętrzny mnie rozprasza, kładę się spać to samo..

Guett · 21 listopada 2018, o 14:15

U mnie chyba obecnie nie istnieje skupienie uwagi na czymś. Chodzę z przysłowiową głową w chmurach. Gdy próbuje się na czymś skupić to momentalnie odpływam.

p.karnia1 · 21 listopada 2018, o 15:36

A co z tym dialogiem wewnętrznym? Bo ja non stop go mam i nie mogę przestać myśleć o wszystkim bez kitu...

p.karnia1 · 21 listopada 2018, o 16:22

Przeczytałem teraz na innym forum że dziewczynie na podstawie takiego dialogu wewnętrznego zdiagnozowano schizofrenie

pisała że nie słyszy żadnych głosów ani nic tylko ciągły ten dialog

Przemo500 · 21 listopada 2018, o 16:40

Jak przez tyle lat nie miałeś zdiagnozowanej schizy to jej nie dostaniesz. Taka gonitwa myśli pojawia się w nerwicy, bo po prostu aktualnie masz za dużo wiedzy o sobie i za mało możliwości żeby coś z nią zrobić. Za bardzo skupiasz się na samym sobie i przez to omija Cię świat zewnętrzny. Da się to przepracować chociażby w taki sposób, że jak nachodzą Cię przemyślenia przed snem, to mówisz: "nie ma takiej opcji dzisiaj"- zakładasz słuchawki i wtapiasz się w muzykę czy cokolwiek.

p.karnia1 · 21 listopada 2018, o 16:44

Mimo wszystko dalej się boję że poprostu ona się rozkręca we mnie. Ze może nie potrafię dokładnie opisać lekarza swojego problemu i dlatego tego nie diagnozuja. Ta gonitwa myśli jest okropna, nie wiem jak to nawet opisać czasami się czuje jak w jakimś transie bez kitu.. Jak się czymś czasami zajmę tak na sto procent 5o chyba to słabnie ale jak się w tym pograze i skupie się na tym to jest tragedia. Jak bym żył tylko w myślach i nie mógł się z tego odwiesic żeby się połączyć z rzeczywistością

sennajawie · 21 listopada 2018, o 16:55

Moja pamięć do tej pory pozostawia wiele do życzenia, zawsze pusta głowa, cała nerwice nie wiedziałam co było dwa dni wcześniej.

To samo z zapamiętywaniem, dopiero teraz pamięć zaczyna mi się stopniowo poprawiać przez ćwiczenie, wcześniej nie ma szans na używanie pamięci jakiejkolwiek.
A co do gonitwy myśli to nieee, nie masz schizofrenii, to zaś zwykła nerwica. Co kolega wyżej napisał, Twoje myśli szaleją, musisz się uspokoić i na pewno nie dokładać sobie kolejnych lęków

sennajawie · 21 listopada 2018, o 17:02

p.karnia1 pisze: ↑
21 listopada 2018, o 16:44
Mimo wszystko dalej się boję że poprostu ona się rozkręca we mnie. Ze może nie potrafię dokładnie opisać lekarza swojego problemu i dlatego tego nie diagnozuja. Ta gonitwa myśli jest okropna, nie wiem jak to nawet opisać czasami się czuje jak w jakimś transie bez kitu.. Jak się czymś czasami zajmę tak na sto procent 5o chyba to słabnie ale jak się w tym pograze i skupie się na tym to jest tragedia. Jak bym żył tylko w myślach i nie mógł się z tego odwiesic żeby się połączyć z rzeczywistością

Podczas nerwicy miałam identyczne myślenie, że nie potrafię dokładnie powiedzieć psychiatrze o co mi chodzi, dlatego nie mam pełnej diagnozy która zapewne powinna być gorsza. Spokojnie, nie musisz wciągać do swojego mózgu psychiatry dosłownie, by Cię zdiagnozowal. Myśli i stany myślowe są niesamowite, czasem nam.sie wydaje że jesteśmy wyjątkowi, że napewno nikt tak nie ma, i po części mamy rację bo myśli to jest loteria, nasz mózg przetwarza tyle informacji ze podczas przeciążenia jest rozwalony, hipokamp, ciało migdalowate wysyłają wspomnienia, zapamiętane rzeczy losowo, jak przed snem, i przez to myśli układają nam się w przeróżny sposób, i na pewno indywidualny. Miliony kombinacji.

p.karnia1 · 21 listopada 2018, o 17:58

I tak mnie ten natłok myśli przeraża.. Czasami jest ok ale dzisiaj mnie polozylo na kolana

wiem że to nie wyjście ale aż musiałem sobie zrobić drinka

Celine Marie · 21 listopada 2018, o 19:36

To wina hipokampu,który pod wpływem stresu czy depresji się zmniejsza ,a tam tworzą się neurony odpowiadające za pamięć czy koncentracje.Może ich być nawet o 20% mniej niż u zdrowych ludzi .

7 grudnia 2018, o 22:47

Ja mam obecnie głowę w postaci durszlaka, albo sera z dziurami, czy innych rzeczy z otworami. Pamiętam jeszcze to wrażenie uczenia się z podstawówki, kiedy po przeczytaniu czegoś od raz było to w stanie utkwić mi w głowie, czy np. uczenie się najróżniejszych rzeczy na pamięć do szkoły. Z biegiem lat było coraz gorzej, żeby nie powiedzieć, że obecnie jest tragicznie i nie jestem zbytnio w stanie nic w tym łbie zakodować, wiadomo, że zawsze coś w głowie zostaje, ale odnoszę wrażenie, że to jest tak 1/100 w takiej skali, 1 rzecz zostaje, a 99 mi gdzieś umyka. Jak żyć? Zbytnio się nie da, w sensie zawodowym, bo bym musiał wykonywać jakieś najprostsze prace, czy rutynowe jak robot, 24/7 bez zmian. Zauważyłem to już dawno temu.