Nerwowy pisze: ↑

11 kwietnia 2019, o 09:48

Nerwyzestali pisze: ↑

10 kwietnia 2019, o 09:56

Nie tak trudno ogarnąć. Wystarczy, że dodasz sobie godzinę do czasu pracy jako rekompensate za odchodzenie od biurka co jakis czas.

Spróbuje sobie to ogarnąć jakoś. Daje sobie 2 tygodnie. Jak się nie uda ustabilizować pracy, dogadałem się z rodzicami ;D Do nich przeniosę czasowo swoje miejsce pracy. Mają wolny pokój więc nikomu nie będę przeszkadzać, a oddziele wtedy dom od pracy.

Chyba przesadzasz trochi.

Nerwyzestali pisze: ↑

11 kwietnia 2019, o 09:57

Nerwowy pisze: ↑

11 kwietnia 2019, o 09:48

Nerwyzestali pisze: ↑

10 kwietnia 2019, o 09:56

Nie tak trudno ogarnąć. Wystarczy, że dodasz sobie godzinę do czasu pracy jako rekompensate za odchodzenie od biurka co jakis czas.

Spróbuje sobie to ogarnąć jakoś. Daje sobie 2 tygodnie. Jak się nie uda ustabilizować pracy, dogadałem się z rodzicami ;D Do nich przeniosę czasowo swoje miejsce pracy. Mają wolny pokój więc nikomu nie będę przeszkadzać, a oddziele wtedy dom od pracy.

Chyba przesadzasz trochi.

Pewnie trochę tak, ale już sam nie mam pojęcia co robić. Wiem, że duże napięcie generuje mi właśnie praca. Jak nie ogarnę tego tematu nigdy nie wrócę do tego co było kiedyś w 100% - błogiego spokoju. Wiem, że stres i napięcie gdy gonią terminy to normalna rzecz, ale nakręcanie się ciągle to fatalny styl życia.

Teraz bywa, że ciężko zbierać mi się do pracy - boję się podjąć działania, bo stres mnie wypala, męczy mnie to, a z drugiej strony gdy go nie podejmuje lub robię to za późno, zadręczam się, że jestem w dupie I nagle nadrabiam wszystko w czasie w którym powinienem się już relaksować, zająć dzieckiem, etc.

Ramy czasowe stałe to wazna sprawa. Nie bez powodu wymyślono 8 godzinny system pracy. 8 godzin to optymalna ilość. Ustaw sobie 8-9 godzin w tygodniu i tego się trzymaj.

I jak poszło z pracą? Mam ten sam problem