Adidnb pisze: ↑

2 grudnia 2018, o 17:38

Witajcie użytkownicy forum. Postaram się w miarę zwięźle opisać swój problem.
Nabawilem się zaburzeń depresyjno lękowych po rozpadzie związku, objawy depresyjne w większości ustąpiły jednak lękowe ciagle dzielnie się trzymaja. Od jakiegoś czasu wdrażam w życie metody polecane w nagraniach i na forum czytam ksiazku i poradniki . Zauważam też, ze dają one efekty, jest jednak jedna rzecz, która jak zauważyłem za silnie na mnie oddziałuje i wzmaga lęk prawie zawsze. Jest to mianowicie uporczywe podciaganie lepszych i gorszych dni pod objawy CHADU. Napiszcie proszę jak sobie z tym poradzić, jak racjonalnie podejść do obaw jak sie przekonać, że to nerwica a nie cos innego. Z góry dzięki.

Wiktor96 pisze: ↑

2 grudnia 2018, o 20:32

Tak ogólnie to polecam Ci wpisy forumowych guru:
spis-tre-autorami-t4728.html
Oraz serie odburzania na kanale youtube Divovic.

Nie wiem czy już coś czytałeś, ja bardzo polecam to na początek:
reakcja-walcz-badz-uciekaj-czyli-nerwic ... t3411.html

Wiktor96 pisze: ↑

2 grudnia 2018, o 18:29

Hej, ja przez dłuższy okres byłem pewien na 100% że mam Chada, ale po pewnym czasie zrozumiałem z czego to wynikało.
Pojawiał się lęk - obniżał mi się nastrój - wierzyłem że to depresja w Chad
Przemijał lęk - czułem ulgę, miałem dobry nastrój i dużo siły - (obawiałem się że to mania)
Miałem mało siły - znowu depresja
Duża derealizacja - mało do mnie docierało, czułem się odcięty - bałem się że jestem w mani, że nic do mnie nie dociera
Byłem rozbudzony przez lęk - znowu obawiałem się mani

I po pewnym czasie zauważyłem jak lęk mną manipuluje - wszystko przypisywał sobie jak mu pasowało.
Od zawsze miałem większe huśtawki nastroju (bo to wynika z dużej wrażliwości, wiele osób tak ma), ale dopiero gdy
pojawił się lęk zacząłem się tym przejmować.
Sama nerwica wzmacnia nieco te huśtawki, i ja starałem zawsze sobie powtarzać:
*Jeśli to niby depresja to nigdy nie będzie tak straszna jak lęk ją opisuje, to zwykłe wygaszenie emocji na skutek intensywnego przeżywania
*Jeśli to mania, to czemu nie robię jakiś kompletnie bezmyślnych rzeczy, i inni nie zwrócili by na to uwagi? I do tego mam pełen krytycyzm wobec
swoich zachowań?

I z czasem gdy lęk się nieco obniżał, było mi to coraz bardziej obojętne, teraz nawet gdyby mi ktoś zarzucił że mam Chad, to bym się tym nie przejął,
bo wiem że nie robię krzywdy sobie ani innym. Można to tak racjonalizować, lub po prostu olać, zaakceptować że ma się takie myśli i nie robić z nimi nic, dać przepływać. Mam nadzieje że jakkolwiek pomogę, pozdrawiam : )

Adidnb pisze: ↑

2 grudnia 2018, o 17:38

Witajcie użytkownicy forum. Postaram się w miarę zwięźle opisać swój problem.
Nabawilem się zaburzeń depresyjno lękowych po rozpadzie związku, objawy depresyjne w większości ustąpiły jednak lękowe ciagle dzielnie się trzymaja. Od jakiegoś czasu wdrażam w życie metody polecane w nagraniach i na forum czytam ksiazku i poradniki . Zauważam też, ze dają one efekty, jest jednak jedna rzecz, która jak zauważyłem za silnie na mnie oddziałuje i wzmaga lęk prawie zawsze. Jest to mianowicie uporczywe podciaganie lepszych i gorszych dni pod objawy CHADU. Napiszcie proszę jak sobie z tym poradzić, jak racjonalnie podejść do obaw jak sie przekonać, że to nerwica a nie cos innego. Z góry dzięki.