Cześć. Mam zdiagnozowane zaburzenia depresyjne nawracające, obecnie epizod umiarkowany. Epizod trwa od kwietnia tego roku, od końca października jestem pod opieką psychiatry. Na początku dostałam lek Mozarin, po 6 tyg został zmieniony i obecnie biorę Seronil + Ketrel, poprawy jak nie było tak nie ma. Męczą mnie myśli rezygnacyjne i samobójcze (mam wrażenie, że po lekach są nasilone), niska samoocena, brak marzeń i perspektyw, pustka wewnętrzna i beznadziejność, nie mam na nic siły. Od 1,5 roku jestem mężatką, a od właśnie kwietnia tego roku jak zaczął się epizod stopniowo przestawałam odczuwać emocje. Została obojętność na wszystko i tak jest do teraz. Odczuwam silną potrzebę samotności. Zniknęło także moje uczucie do męża, czy ktoś może mi powiedzieć, czy takie spłycenie uczuć w depresji mija? Czy te uczucia wracają? Pierwszy raz mam epizod będąc z kimś w związku, w sumie małżeństwie, przy każdym poprzednim epizodzie byłam singielką stąd moje rozterki. Czytałam tutaj na forum o ROCD, ale nie do końca mi to pasuje do mojego przypadku. Coraz częściej mam myśli o tym, żeby wyjść z domu i nie wrócić.

Chodzisz na terapię? Zamrażanie emocji to dobry powód, by zacząć.
Piszesz o poprzednich epizodach depresji, to ile lat już chorujesz/ leczysz się?
Apatia to norma w depresji. Z uczuciem do męża to nie roztrząsaj teraz tego, bo to nie są prawdziwe myśli. Zamotasz się tylko w poczuciu winy.
Jeśli masz myśli samobójcze, to jaki sens brania tych leków? Pogadaj z psychiatrą. W ogóle miałaś zlecone jakieś badania, czy leki przepisane w ciemno?
Wg mnie depresję powinno się leczyć holistycznie.