Natrectwa myslowe

Birch man · 4 maja 2019, o 12:39

Witam was wszystkich bardzo serdecznie!
Bardzo sie ciesze ze znalazlem taka strone jak ta i jestem wdzieczny wsxystkim osoba ktore pracuja by ta strona istniala!
Prosze przeczytajcie moja chistorie i pocieszcie troche.
U mnie wszystko zaczelo sie w 2005 roku podczas ogladania programu o kobiecie ktora zabila swoje dzieci i siebie, nagle poczylem ze ja „chce” skoczyc z okna... no i cala machina ruszyla, swiat mi sie zalamal, nastepnie przechodzilem przez chec zabicia swojej rodziny, homoseksualizm, pedofilie i wiele innych ale obawa przed samobojstwem przodowalo.
O mojej pierwszej wizycie u psyhiatry lepiej nie wspominac bo bardziej mi zaszkodzila niz pomogla. I teraz uwaga... pani doktor z ktora sie widywalem czasami popelnila samobojstwo! Tak nie zartuje!
Od 2006 jakos sobie wzglednie radzilem bez pomocy nikogo zarzywajac 20mg paroxetyny dziennie. W 2013 silny nawrot obaw ale jakos stanalem na nogi.
Teraz znowu mam gorszy okres i niby ja to wszystko rozumiem ze to moja nerwica, ze kocham nad zycie swoje dzieci i zone, ze kocham zycie ale boje sie ze popelnie samobojstwo nie dlatego ze ja chce tylko dlatego zeby sobie ulzyc i dlatego ze mimo iz wsxystko niby rozumiem to i tak nie potrafie przestac o tym myslec!
Bardzo wszystkich was pozdrawiam i szanuje. Piotrek

witorrr98 · 4 maja 2019, o 13:05

Witaj, skoro nie popełniłeś w najgorszych okresach, a możesz sobie przypomnieć, jak to wyglądało, to już nie popełnisz, bo to trzeba mieć chyba po prostu taką "lampkę" w głowie, która mówi, że trzeba coś zrobić.Skoro w nerwicy Ci się to nie przydarzyło, to chyba od nerwicy samej Ci się to nie przydarzy.

Birch man · 4 maja 2019, o 19:33

Dziekuje za dobre slowo, ale juz nie wiem jak sie od tego uwolnic i sprawic by wiecej nie wracalo?!
A tak na marginesie przepraszam wszystkich za moje bledy ortograficzne w moim pierwszym poscie, ale od 13 lat jestem za granica i pojawiaja sie braki w pisowni polskiej.

witorrr98 · 4 maja 2019, o 20:05

Poszukaj na forum materiałów w dziale z materiałami o nerwicy i natręctwach myślowych.Masz tu coś na początek:
kompendium-wiedzy-nerwicy-natr-ctw-impulsy-t10337.html
kompendium-wiedzy-nerwicy-natr-ctw-komp ... 10351.html

Birch man · 4 maja 2019, o 21:02

Dziekuje z calego serca.

Tove · 5 maja 2019, o 00:27

Historia nerwicy dość podobna do mojej. Jedna mysl wywołała lawinę natręctw. Analizy przeradzały się jedna w druga by zamknąć koło lękowe.
Może cie rozczaruje ale nie powiedziałeś niczego zaskakujacego

to naprawdę zaskakujące ze my tu na forum czytając ze ktoś boi się ze zabije kogoś albo siebie zamiast dzwonic na policję to wybuchamy wręcz śmiechem

zastanawiające co nie?
Każdy kto chociaż trochę poznał mechanizmy nerwicowe zagwarantuje ci ze nie zrobisz nic złego ani sobie ani nikomu innemu, zastanowisz się kilka razy zanim zabijesz muchę albo pająka (naorawde

)
Te natrętne myśli które tak uprzykrzają ci życie pokazują tak naprawdę co tak naprawdę jest dla ciebie ważne, taki paradoks ze boimy się ze zrobimy coś czego sue boimy i nie chcemy zrobić.
Ps lek przed samobójstwem jest tak silny ze nie pozwoli ci tego zrobić, z prostego powodu, bo po prostu tego nie chcesz
Powodzenia dla ciebie i radzę przeglądnąć materiały o zaburzeniu z forum jeśli tego jeszcze nie zrobiles.

Birch man · 5 maja 2019, o 13:27

Dziekuje bardzo, tak ja chce zyc i cieszyc sie zyciem, ale to pojawiajace sie „tak ale” lub „co jesli” nie daje zyc.
Jaka droge sugerujecie w odburzaniu- przerabianie pewnej ilosci materialu dziennie, spokojnie i powoli czy wbijanie sobie to glowy tak duzo na raz ile to mozliwe? Prosze powiedzcie ze ja mam szanse by jeszcze normalnie zyc i ogladac jak moje dzieci dorastaja. Dziekuje i zycze wszystkim najlepszego!

Tove · 5 maja 2019, o 20:25

Ja byłam kiedyś w podobnej sytuacji z identycznymi natrętami plus milionem innych. Nie wierzyłam ze kiedykolwiek te myśli odpuszcza i będę żyć normalnie. Dzis życie nie jest takie jak było przed nerwica, jest lepsze:) zaburzenie nas zmienia, w moim przypadku na lepsze bo popracowałam nad rzeczami które u mnie nie trybily.
Nie rób sobie przed wszystkim presji, ze musisz w jeden dzień przeczytac i przesłuchać wszystkie materiały. I co ważne, nie mysl ze od razu wszystko zrozumiesz i następnego dnia obudzisz się bez nerwicy

Czytaj i słuchaj po kolei, analizuj sobie i proś o rady tu na forum. Jest tu masę wspaniałych ludzi, którzy chętnie pomagają.

Birch man · 5 maja 2019, o 21:52

Dziekuje wszystkim za slowa pocieszenia!
Boze jak mi jest lzej na sercu ze sa osoby ktore potrafia zrozumiec.
Nigdy zadnego z was nie widzialem, i pewno nie zobacze a wszyscy wydajecie mi sie tacy bliscy. Ta i podobne strony to definitywnie pozytywne strony istnienia internetu!
Dziekuje!!!

Nipo · 5 maja 2019, o 22:14

Birch man pisze: ↑
4 maja 2019, o 12:39
Witam was wszystkich bardzo serdecznie!
Bardzo sie ciesze ze znalazlem taka strone jak ta i jestem wdzieczny wsxystkim osoba ktore pracuja by ta strona istniala!
Prosze przeczytajcie moja chistorie i pocieszcie troche.
U mnie wszystko zaczelo sie w 2005 roku podczas ogladania programu o kobiecie ktora zabila swoje dzieci i siebie, nagle poczylem ze ja „chce” skoczyc z okna... no i cala machina ruszyla, swiat mi sie zalamal, nastepnie przechodzilem przez chec zabicia swojej rodziny, homoseksualizm, pedofilie i wiele innych ale obawa przed samobojstwem przodowalo.
O mojej pierwszej wizycie u psyhiatry lepiej nie wspominac bo bardziej mi zaszkodzila niz pomogla. I teraz uwaga... pani doktor z ktora sie widywalem czasami popelnila samobojstwo! Tak nie zartuje!
Od 2006 jakos sobie wzglednie radzilem bez pomocy nikogo zarzywajac 20mg paroxetyny dziennie. W 2013 silny nawrot obaw ale jakos stanalem na nogi.
Teraz znowu mam gorszy okres i niby ja to wszystko rozumiem ze to moja nerwica, ze kocham nad zycie swoje dzieci i zone, ze kocham zycie ale boje sie ze popelnie samobojstwo nie dlatego ze ja chce tylko dlatego zeby sobie ulzyc i dlatego ze mimo iz wsxystko niby rozumiem to i tak nie potrafie przestac o tym myslec!
Bardzo wszystkich was pozdrawiam i szanuje. Piotrek

Hej
U mnie podobnie zaczął się lęk przed samobójem skokiem przez okno.Teraz już dobrze sobie z tym radzę bo nie ma szans żebyś coś sobie zrobił.Nerwa się czepia naszych największych wartości jakimi jest życie

a co masz na myśli ze tak jak napisales:
„pani doktor z ktora sie widywalem czasami popelnila samobojstwo!” ?

Birch man · 6 maja 2019, o 10:59

Czesc, pisalem na szybko i niedbale, przepraszam!
Mialem na mysli ze pani psyhiatra z ktora sie widywalem kiedy to wszystko sie zaczelo popelnila samobojstwo!
Tak, pani doktor odebrala sobie zycie. Nie mam pojecia z jakich przyczyn, ale pamietam ze to wydarzenie sprowadzilo mnie do parteru na dobre! Pozdrawiam

Nipo · 6 maja 2019, o 11:30

Birch man pisze: ↑
6 maja 2019, o 10:59
Czesc, pisalem na szybko i niedbale, przepraszam!
Mialem na mysli ze pani psyhiatra z ktora sie widywalem kiedy to wszystko sie zaczelo popelnila samobojstwo!
Tak, pani doktor odebrala sobie zycie. Nie mam pojecia z jakich przyczyn, ale pamietam ze to wydarzenie sprowadzilo mnie do parteru na dobre! Pozdrawiam

Na pewno nie było to spowodowane tym ze miała nerwice a tym bardziej lęk przed tym

wiesz ludzie maja różne problemy,ale faktycznie dla osoby z nerwica to ostry zapalnik.Rozgosc się i zabieraj się za materiały i nagrania.