Hej wszystkim. Mam ucznia, który cierpi z powodu jakichś zaburzeń. Ma około 12 lat i zachowuje się inaczej niż jego rówieśnicy. Dla przykładu: nigdy nie odpowie ma pytanie choć wie. Mówi że wie ale nie powie - podobno ma lęk jakiś przed wystapieniami publicznymi. Gdy przechodzę obok jego ławki to wszystko zakrawa ma różne humory nie da sobie nic wytłumaczyć zaczyna płakać. Jak ma dobry humor to zaczyna mówić o tym o swoim dniu itp. Jest też hipochondrykiem non stop się zamartwia o swoje zdrowie itp czasamo zachowuje się jak dorosły w ciele dziecka. Nie za bardzo mi to pasuje na nerwicę... sam mam nerwicę ale żeby nie odpowiadać na żadne pytania i w ten sposób się zachowywać. Muszę sobie jakieś podejście do niego wyrobić bo na pewno nie jest to zachowanie spowodowane jego wodzimisie

Możliwe że ma bardzo silną fobie społeczną, i ten lęk go przysłowiowo paraliżuje i przez to nie odpowiada na pytania. Ja kiedyś miałem tak że zwykłe czytanie na głos powodowało u mnie tak ogromny stres że zaczynałem czytać jak "analfabeta". Z wiekiem mi to przechodziło i teraz już nie mam takich problemów, jedyne co mi zostało to to że na lekcji się nie zgłaszam nawet jak wiem, ale to bardziej z lenistwa niż z lęku Sam też mam hipochondrie i za dziecka też czasami zachowywałem się jak dorosły ale to z tego powodu że mój ojciec cały czas był za granicą i jak to psycholog mi kiedyś powiedział że przez to szybciej "musiałem" stać się dorosłym, ale dziwi mnie to że on nie odpowiada na żadne pytania i nie da mu się nic wytłumaczyć, sam miałem fobie społeczną ale aż tak się nie zachowywałem, może ma jakieś problemy rodzinne i to się odbija potem na jego zachowaniu.