nadzieja1234 pisze: ↑

1 maja 2020, o 07:21

Hej, mam dziwny objaw a raczej poczucie, zaczęło się 2 tygodnie temu miałam kulminacje stresu i mega napiecie w głowie, dd max, potem każdego ranka zaczęło się budzenie i poczucie że czym jest świat i po co i duże poczucie nierealności każdego dnia, mam wrazenie wręcz że świat jest wymyślony, widzę normalnie ale mam takie totalne poczucie tego że to co widzę jest inne jakiś takieś zmienione. Ale problem jest głównie rano kiedy wstaje to jakbym nie wiedziała gdzie jestem, wybudzala się z otchłani i dowiadywała że jest coś takiego jak ziemia i ja tu żyje, ze dziwnie mi że widzę to co widzę, że jestem człowiekiem, na początku odczuwam dyskomfort samego bycia ....
To normalne w ogóle w dd czy mu już odbiło ?
Głównie chodzi mi o to poczucie rano że nie umiem się odnaleźć w sobie na ziemi, czuje się jak jakiś dziwny byt co się dopiero rodzi i dowiaduje a i tak mu dziwnie ....

nadzieja1234 pisze: ↑

1 maja 2020, o 07:21

Hej, mam dziwny objaw a raczej poczucie, zaczęło się 2 tygodnie temu miałam kulminacje stresu i mega napiecie w głowie, dd max, potem każdego ranka zaczęło się budzenie i poczucie że czym jest świat i po co i duże poczucie nierealności każdego dnia, mam wrazenie wręcz że świat jest wymyślony, widzę normalnie ale mam takie totalne poczucie tego że to co widzę jest inne jakiś takieś zmienione. Ale problem jest głównie rano kiedy wstaje to jakbym nie wiedziała gdzie jestem, wybudzala się z otchłani i dowiadywała że jest coś takiego jak ziemia i ja tu żyje, ze dziwnie mi że widzę to co widzę, że jestem człowiekiem, na początku odczuwam dyskomfort samego bycia ....
To normalne w ogóle w dd czy mu już odbiło ?
Głównie chodzi mi o to poczucie rano że nie umiem się odnaleźć w sobie na ziemi, czuje się jak jakiś dziwny byt co się dopiero rodzi i dowiaduje a i tak mu dziwnie ....

mrunban pisze: ↑

1 maja 2020, o 17:46

Jak nie możesz od rana się odnaleźć na ziemi to nie próbuj się odnajdywać i dialoguj sporo na te poczucia i myśli o byciu człowiekiem, mnie to bardzo pomaga i dało minimalne postępy do tego co było wcześniej.

nadzieja1234 pisze: ↑

2 maja 2020, o 09:33

mrunban pisze: ↑

1 maja 2020, o 17:46

Jak nie możesz od rana się odnaleźć na ziemi to nie próbuj się odnajdywać i dialoguj sporo na te poczucia i myśli o byciu człowiekiem, mnie to bardzo pomaga i dało minimalne postępy do tego co było wcześniej.

Ale to jest nie do opisania, widzę świat normalnie ale czuje się jak mgła, jakieś wspomnienie.... nie umiem określić czy to co robię się faktycznie dzieje Wcześniej miałam odcięcie od świata że mi się rozmazywał, był za mgłą ale wiedziałam że isteniej a teraz czuje jakbym zniknęła i tylko widziała coś jakiś obraz ... piekło .... może to coś więcej niż dd jednak

HadeS! pisze: ↑

2 maja 2020, o 12:19

nadzieja1234 pisze: ↑

2 maja 2020, o 09:33

mrunban pisze: ↑

1 maja 2020, o 17:46

Jak nie możesz od rana się odnaleźć na ziemi to nie próbuj się odnajdywać i dialoguj sporo na te poczucia i myśli o byciu człowiekiem, mnie to bardzo pomaga i dało minimalne postępy do tego co było wcześniej
Ale to jest nie do opisania, widzę świat normalnie ale czuje się jak mgła, jakieś wspomnienie.... nie umiem określić czy to co robię się faktycznie dzieje Wcześniej miałam odcięcie od świata że mi się rozmazywał, był za mgłą ale wiedziałam że isteniej a teraz czuje jakbym zniknęła i tylko widziała coś jakiś obraz ... piekło .... może to coś więcej niż dd jednak

Niee hehe zwykłe dd ile ja razy miałem wkręty że sie przenosze do innego wymiaru , jeśli było by to coś gorszego to nie zauważała byś że jest z tobą coś nie tak , a że my sie tym zamartwiamy i tkwimy w tym ciągle to tylko dowód na to że mamy zaburzenie lękowe nie ma co sie martwić

Nie wiem już sama , czuje się pusta i smutna a do tego świat jest nierealny ... nie wiem czego mam się nawet złapać jak cały czas chce mi się płakać a jedyne co czuje to smutek i niemoc .... staram się ale to mnie przerasta już

nadzieja1234 pisze: ↑

2 maja 2020, o 12:21

HadeS! pisze: ↑

2 maja 2020, o 12:19

nadzieja1234 pisze: ↑

2 maja 2020, o 09:33

Niee hehe zwykłe dd ile ja razy miałem wkręty że sie przenosze do innego wymiaru , jeśli było by to coś gorszego to nie zauważała byś że jest z tobą coś nie tak , a że my sie tym zamartwiamy i tkwimy w tym ciągle to tylko dowód na to że mamy zaburzenie lękowe nie ma co sie martwić

Nie wiem już sama , czuje się pusta i smutna a do tego świat jest nierealny ... nie wiem czego mam się nawet złapać jak cały czas chce mi się płakać a jedyne co czuje to smutek i niemoc .... staram się ale to mnie przerasta już

U mnie to wygląda tak że pare dni jest super mówie sobie wywalone w to dd i w te moje lęki robie wszystko tak jak przed zaburzeniem i zapominam kompletnie że jestem zaburzony haha ale przyjdzie taki dzien gdzie czuje sie bezzsilny i leże gdzieś tam i próbuje odgadnąc dlaczego to właśnie JA