Na podstawie moich objawów, myśli i uczuć do chłopaka. Że raz jest cudowny i wspaniały i chcę z nim być na zawsze, kocham nad życie, a innym razem nie kocham, czuję odrazę itp. Na podstawie właściwie tego kryterium, co schizofrenia.
Postaw wszystko na jedną kartę: kochaj na zabój albo rzuć I trzymaj się tego. Ja się też tak wahałem jak ty i w końcu żona kopnęła mnie w dupsko.
Dla mnie jednak to istotne czy to rocd, czy borderline, żeby wiedzieć jak nad sobą pracować.
Jak na moje to właściwe żadna różnica, bo i w tym i w tym przypadku ważna jest psychoterapia, ale jak na moje to Tobie do borderline daleko, bardziej jesteś bardzo mocno emocjonalna, tyle przetrwałaś, a rocd ciężko Ci przebić, masz nadana ogromną wartość chęci poczucia miłości, dlatego tak Cię to mocno męczy, tyle pokonałaś a niestety dalej ocd Cię bardzo przytłacza, mnie jak moja psychoterapeutka wysłała do psychiatry w celu potwierdzenia czy na 100% Mnie dotknęło OCD, to Pan stwierdził że mam dużo cech narcystycznych, blokuje emocje i powinienem chodzić na spotkania grupy dda, i to wszystko odkrył w 40 minut, a OCD własciwie rzucił tylko że być może mam, i proponował mi leki, no ale że ja ich nie chciałem to jakoś nie naciskał. Ale jakoś mnie to za mocno nie ruszyło, chodzę do całkiem spoko poleconej babki teraz i z jej analizy właściwie wynika że okej było u mnie wcześniej blokowanie emocji i mam sporo cech ale z różnych osobowości, więc to takie pomieszanie z poplątaniem, ale właściwie zmotywowało mnie to bardziej do pracy nad sobą, także nie słuchaj tego co mówią, sama też interperetuj i kieruj się tym wewnętrznym głosem, ale nie tym który mówi że nie kochasz, uprzyj się logicznie i pokaż nerwicy kto tu rządzi.katarzynka pisze: ↑10 maja 2019, o 19:02Dla mnie jednak to istotne czy to rocd, czy borderline, żeby wiedzieć jak nad sobą pracować.
No tak masz rację że w tym stanie wszystko będzie pasować. Słuchając o objawach borderline wystraszylem się że osoby które to mają nie potrafią się ustabilozowac. Mega mnie to męczy teraz a w naszym przypadku osób z nerwica jest to chyba normalne że raz jest dobrze myśli są i my je olewam bo znamy prawdę wiemy że kochamy a gdy nadchodzą silne myśli i lęk poddajemy się im i jest gorzej. Właśnie tak dziś mam obudziłem się sieglem wyłączyć budzik i odrazu że nie kocham nawet już nie pamiętam jaka myśl i już od godz chodzę napięty i próbuje się uspokoić żeby to minęło. Heh śmieszne bo zaraz będzie 2 lata jak mam rocd a ja gówno za przeproszeniem się nauczyłem tzn wiem wszystko ale nie umiem wdrazyc po prawdzie nic. Boję się że jak przychodu myśl i jej nie zaprzecze to pojawia się napięcie i muszę to zrobić bo jak nie to mi się wydaje że to się stanie. Odkąd pamiętam mam zawsze coś z dotykaniem od tych 2 lat odpuściło to ale znów mam co innego. Ale jak wychodzę na prostą mam znów myśli dotknij przesuń bo jak nie to się rostanieacie,juz tego nie robię chyba że czasmi się zdarzy jak zapomnę. Strasznie też boję się iść do terapeuty że źle mnie zrozumieją i będą sugerować co innego boję się nawet pisać tego że to się stanie. Jedyne chyba muszę umówić się tutaj na terapię skayp tylko znów nie mam gdzie rozmawiać...
Dziękuję, dużo mi to daje.karoolpl pisze: ↑11 maja 2019, o 02:33Jak na moje to właściwe żadna różnica, bo i w tym i w tym przypadku ważna jest psychoterapia, ale jak na moje to Tobie do borderline daleko, bardziej jesteś bardzo mocno emocjonalna, tyle przetrwałaś, a rocd ciężko Ci przebić, masz nadana ogromną wartość chęci poczucia miłości, dlatego tak Cię to mocno męczy, tyle pokonałaś a niestety dalej ocd Cię bardzo przytłacza, mnie jak moja psychoterapeutka wysłała do psychiatry w celu potwierdzenia czy na 100% Mnie dotknęło OCD, to Pan stwierdził że mam dużo cech narcystycznych, blokuje emocje i powinienem chodzić na spotkania grupy dda, i to wszystko odkrył w 40 minut, a OCD własciwie rzucił tylko że być może mam, i proponował mi leki, no ale że ja ich nie chciałem to jakoś nie naciskał. Ale jakoś mnie to za mocno nie ruszyło, chodzę do całkiem spoko poleconej babki teraz i z jej analizy właściwie wynika że okej było u mnie wcześniej blokowanie emocji i mam sporo cech ale z różnych osobowości, więc to takie pomieszanie z poplątaniem, ale właściwie zmotywowało mnie to bardziej do pracy nad sobą, także nie słuchaj tego co mówią, sama też interperetuj i kieruj się tym wewnętrznym głosem, ale nie tym który mówi że nie kochasz, uprzyj się logicznie i pokaż nerwicy kto tu rządzi.katarzynka pisze: ↑10 maja 2019, o 19:02Dla mnie jednak to istotne czy to rocd, czy borderline, żeby wiedzieć jak nad sobą pracować.
Zapraszam Agatko, bierz Grzesia i przybywaj! Tylko przywieź ładną pogodę
Tak i do schizofreni i wszystkich innych chorób które może Ci wkręcić lęk
Już Ci pisałem co jest Twoim problemem, idź do terapeuty bo Sam nie potrafisz ruszyć do przodu, wiecznie masz ten lęk przed rozstaniem, że jednak okaże się że nie kochasz, co jest mocno paradoksalne i sam sobie nie potrafisz przetłumaczyć że to jedynie lęk i w końcu zaryzykować, bo tego się najmocniej boisz, czyli to nerwicowe ale, co jeśli etc. Dlatego gdyby był brak tej miłości i czegokolwiek to już dawno byłbyś sam i Twoje lęki skończyłyby się już dawno temu, wręcz śmiem twierdzić że nawet tych leków nigdy nie byłoby. Kochasz, zależy Ci i tyle, zbuduj w końcu logikę i trzymaj się jej kurczowo w każdym momencie, czy źle czy dobrze, jak źle to sobie pozwól, nie dyskutuj z myślami i do przodu Postaw wszystko na jedną kartę, chcesz żyć tak jak teraz? Wyjdź w końcu lękowi naprzeciw i pokaż tej swojej łepetynie że to tylko iluzja!