Wiem, że jest na forum o depersonalizacji napisane dużo i że chcę dostać tylko jakiekolwiek słowo wsparcia ale potrzebuje tego. Dziś mam masakryczny dzień, od kilku dni prześladuje mnie objaw bycia oczami jakby nic innego nie istniało choć logicznie wiem, ze to bzdura ale tak to czuję a właściwie nie czuję. Do tego pokłóciłem się dziś z psychoterapeutką i zdecydowałem na rezygnację z jej pomocy. Ciągle wałkowała moje dzieciństwo i dziś chciałem porozmawiać o objawach bo mi źle było te ostatnie dni. Na co ona mi mówi że te objawy depersonalizacji to od siedzenia przed komputerem i że jestem uzależniony od gier ha! Tylko że ja do komputera to siadam na godzinę po pracy przed snem i pogram w coś żeby się oderwać minimalnie i zasnąć spokojniej a przed zaburzeniem grywałem z kumplem w sobotę na konsoli...więc mówię jej to i że nawet na telefonie ostatnio mało siedzę bo nie mam czasu a ona na to że stosuję wyparcie na problem uzależnienia i dlatego mam tą depersonalizację. Nie mogłem słuchać tych głupot bo mi tylko lęki poszybowały w górę i wyszedłem stamtąd żeby nie słuchać tego bo potem w tym stanie mam lęki z tym związane. ehh musiałem się wygadać. Słuchajcie czy macie też tak z tym objawem bycia oczami że utrzymuje on się wam tak od rana do nocy całe dnie? Bo to że objawy całe dnie trwają to wiem ale ten objaw chociaż czasem puszczał a teraz jest cały czas.

Trafiłeś na terapię psychodynamiczną i dlatego tak to wygląda. Na takiej terapii zazwyczaj wszystkie objawy tłumaczy się mechanizmami obronnymi lub jakimiś zdarzeniami życiowymi i zupełnie pomija to że zaburzenie może trwać z uwagi na niepokój związany z tymi stanami i poczucie zaszczucia naszej głowy obecnie. Dlatego ja zawsze uważam ze albo terapeuta łączy nurty albo lepiej najpierw zacząć od terapi która nastawiona jest na działanie z objawami. A potem w razie co ta psychodynamiczna jak trzeba. Co do bycia samymi oczami to tak stary ja tak miałem i ten objaw potrafił trwać dłuższy czas. Nie czujesz ani siebie do końca i widzisz tylko to co rejestruje wzrok. Tak to czułem i byłem wystraszony ostro zawsze wtedy ale nie stanie ci się od tego nic. Wogóle męczysz się mocno z tym dd z tego co spojrzałem po postach i choć nie wchodzę już za często na forum bo dużo czasu minęło od mojego zaburzenia to jak chcesz możesz do mnie napisać na PW to powymieniamy doświadczenia. Napisz też do Vica na skype bo jak go znam to kiedy wspomnisz o byciu oczami to na pewno coś z tobą też popisze.

Dziękuję Wojciech trochę stan kryzysowy opadł i bardzo mnie pocieszyły Twoje słowa!

Mam to samo, 24h czuje jakbym byl oczami i to i tak jest jakis dziwny wzrok jakbym wyostrzal sobie cos jak aparat np jak patrze sie w komore ;d

SCIBEK849 pisze: ↑

11 lipca 2019, o 21:06

Mam to samo, 24h czuje jakbym byl oczami i to i tak jest jakis dziwny wzrok jakbym wyostrzal sobie cos jak aparat np jak patrze sie w komore ;d

Mnie się też przyciemnia. W ogóle wzrok jest zależny od pogody czyli to jak widzę zawsze inaczej zależne jest czy jest słonecznie czy pochmurnie. Nawet jakiś czas temu pogodę oglądałem jak nigdy aby być gotowym.