Polu, a pomagasz sobie jakoś w tej fobii społecznej? Masz kogoś zaufanego z kim o tym możesz porozmawiać?

Kochana, pamiętaj, że wszyscy siedzimy tu po uszy w tym samym bagnie. Nikt z nas nie jest ni gorszy ni lepszy, każdy ma swoje słabe punkty, ale i mocniejsze strony. My nie jesteśmy idealni, upadamy i wstajemy. Wielokrotnie, aż do znudzenia. I jeśli miałaś to szczęście znaleźć to wspaniałe forum, żeby zobaczyć ilu jest takich ludków jak Ty, to daj sobie teraz szansę i otwórz się przed nami. Może tu jest troszkę łatwiej, bo wirtualnie. Może stopniowo. Każdego dnia po kawałku. Bez presji, bo porażki się zdarzaja. Nie dziś, to jutro, ale staraj się przełamywać. Siły dużo Polu i lekkiego pióra w pisaniu!

katarzynka pisze: ↑

9 lipca 2017, o 23:16

Polu, a pomagasz sobie jakoś w tej fobii społecznej? Masz kogoś zaufanego z kim o tym możesz porozmawiać?

Kochana, pamiętaj, że wszyscy siedzimy tu po uszy w tym samym bagnie. Nikt z nas nie jest ni gorszy ni lepszy, każdy ma swoje słabe punkty, ale i mocniejsze strony. My nie jesteśmy idealni, upadamy i wstajemy. Wielokrotnie, aż do znudzenia. I jeśli miałaś to szczęście znaleźć to wspaniałe forum, żeby zobaczyć ilu jest takich ludków jak Ty, to daj sobie teraz szansę i otwórz się przed nami. Może tu jest troszkę łatwiej, bo wirtualnie. Może stopniowo. Każdego dnia po kawałku. Bez presji, bo porażki się zdarzaja. Nie dziś, to jutro, ale staraj się przełamywać. Siły dużo Polu i lekkiego pióra w pisaniu!

Katarzynko, próbuję o tym rozmawiać z mężem, jednak on mi nie wierzy i twierdzi że wymyślam, bo z jego perspektywy nic się nie dzieje. On ciągle mi mówi, ze nie zauważa mojego stresu podczas rozmowy z kimś, a ja tak naprawdę szaleje w środku i jestem bliska paniki.

Po zapoznaniu się z postami i artykułami na forum zaczynam działać w kierunku mojej fobii, wcześniej nawet nie miałam nadziei, że można to zmienić i żyć normalnie.

Każdy mały kroczek bardzo mnie cieszy, tak jak np dziś, udało mi się porozmawiać z babcią i ciocia, gdzie początkowo się bardzo wstydziłam i mało się odzywalam.

Odważyłam się też i chwilę popisałam na forum. Może uda mi się coraz więcej udzielać i Was pomęczyć.

Ps. Przykro pisać, ale nigdy się chyba nie spotkałam z taką ilością wsparcia jak na tym forum. Wszystkim, którzy je stworzyli, tworzą i pomagają dobrym słowem przesyłam wieeeeelkie dzięki że jesteście.

Katarzynko Ciebie ściskam bardzo bardzo za te szybkie odpowiedzi i każdą dobrą radę

Super Polu, takimi małymi kroczkami zmierzaj do celu! Oczywiście, mężowi trudno jest zrozumieć, bp zapewne jest zdrowy, a komuś niezaburzonemu ciężko wytłumaczyć mechanizmy, które są nielogicznie. Często jest tak, że gramy dobrą minę do złej gry, a cały horror rozgrywa się w głowie. Wierzę w Ciebie Kochana, zobaczysz że dzięki pracy nad sobą, cierpliwości i wytrwałości będzie coraz lepiej

Popijam energetyk i rozmyślam, o ile spadło moje IQ w ciągu ostatnich 10 lat.

Witajcie
U mnie nawet oki.Dzis jak bardzo rzadko maz pojechal kawalek drogi od domu i to sam beze mnie jak ma wolne.Jestem z siebie dumna bo mimo ze tak se bylo raniutko to nie pojechalam z nim
Slucham muzy w domu na maxa glosno i ogarniam dom <okey>
Fajne uczucie przeplecione z lekka obawa czy zaraz nie bedzie lęku.
ALE NIE PĘKAM BO WE MNIE SIŁA?

Iwona29 pisze: ↑

15 lipca 2017, o 08:33

Witajcie
U mnie nawet oki.Dzis jak bardzo rzadko maz pojechal kawalek drogi od domu i to sam beze mnie jak ma wolne.Jestem z siebie dumna bo mimo ze tak se bylo raniutko to nie pojechalam z nim
Slucham muzy w domu na maxa glosno i ogarniam dom <okey>
Fajne uczucie przeplecione z lekka obawa czy zaraz nie bedzie lęku.
ALE NIE PĘKAM BO WE MNIE SIŁA?

No raczej że w Tobie! Tak trzymaj

eyeswithoutaface pisze: ↑

15 lipca 2017, o 11:18

Iwona29 pisze: ↑

15 lipca 2017, o 08:33

Witajcie
U mnie nawet oki.Dzis jak bardzo rzadko maz pojechal kawalek drogi od domu i to sam beze mnie jak ma wolne.Jestem z siebie dumna bo mimo ze tak se bylo raniutko to nie pojechalam z nim
Slucham muzy w domu na maxa glosno i ogarniam dom <okey>
Fajne uczucie przeplecione z lekka obawa czy zaraz nie bedzie lęku.
ALE NIE PĘKAM BO WE MNIE SIŁA?

No raczej że w Tobie! Tak trzymaj

Bylo super i na sloncu sie orobilam przy drzewie bo palilam galezie
Oby wiecej takich spokojnych dni.
Dzieki Wam coraz lepiej

Iwona29 pisze: ↑

15 lipca 2017, o 13:46

Bylo super i na sloncu sie orobilam przy drzewie bo palilam galezie
Oby wiecej takich spokojnych dni.
Dzieki Wam coraz lepiej

Nie dzięki nam, to jest TWOJA praca i TWÓJ wysiłek, kochana!

nudzę się

Czesc kochani
Dzis piekny dzien oczywiscie juz od dawna nie spie ale leze
Czuje sie nawet dobrze jak na poranek.Mam wolny dzien bo za tydzien pracuje to ciupki zaplanowalam sobie odwiedzin ....
Korzystajcie z pieknej pogody jesli macie.Poprawcie sobie czyms humorki i dzialajcie.Spacerek czy spotkanie sie z kims znajomym dobra sprawa
Ja z mezem pojade do rodzicow moich a potem do znajomych kawal drogi.Zobaczymy drugie malenstwo I jak tak sie napatrze to moze i mocniej nastroje na male suchutkie jak ja ha ha

Zycze Wam mile spedzonej Niedzieli bez trosk i lęków .Sobie tez bo z nadmiaru radości to zaraz mnie atakuje franca jedna .
Buziale

Wczoraj poszłam na parapetówkę do znajomych, a baaardzo nie miałam na to ochoty, bawiłam się całkiem sympatycznie

Teraz maluję właśnie pazurki, potem coś w planach i śmigam wieczorem na szopping

Słonecznego dzionka i pozytywnych myśli

Hej...
Czy ktoś z Was może mi poradzic co robic kiedy napada mnie takie jakby pobudzenie, nie moge usiedziec, odczuwam lęk bez zadnych objawow.. Tzn.... To jest durny objaw... Jakis napęd....
Probuje sie czyms zajac ale nie przechodzi, co wtedy robic...?

katarzynka pisze: ↑

16 lipca 2017, o 12:58

Wczoraj poszłam na parapetówkę do znajomych, a baaardzo nie miałam na to ochoty, bawiłam się całkiem sympatycznie

Teraz maluję właśnie pazurki, potem coś w planach i śmigam wieczorem na szopping

Słonecznego dzionka i pozytywnych myśli

Miłej niedzieli....

mata119 pisze: ↑

16 lipca 2017, o 13:11

Hej...
Czy ktoś z Was może mi poradzic co robic kiedy napada mnie takie jakby pobudzenie, nie moge usiedziec, odczuwam lęk bez zadnych objawow.. Tzn.... To jest durny objaw... Jakis napęd....
Probuje sie czyms zajac ale nie przechodzi, co wtedy robic...?

Sprobuj zajac sie czyms co lubisz robić nie zwracaj mocno uwagi na to co sie dzieje.Usiadz i odpocznij.Moze obejrzyj cos smiesznego czy w tv czy YouTube.
Dobrze bedzie kochana

dziękuję, właśnie tak robię, ale niepokoj jest...cholerstwo ach <razy>