Ogłoszenia:
1. Nowi użytkownicy, którzy nie przekroczą progu 30 napisanych postów, mają zablokowaną możliwość wstawiania linków do wszelakich komentarzy.
2. Usuwanie konta na forum - zobacz tutaj: jak usunąć konto?

Ozdrowienie i pytanie

Tu dzielimy się naszymi sukcesami w walce z nerwicą, fobiami. Opisujemy duże i małe kroki do wolności od lęku w każdej postaci.
Umieszczamy historię dojścia do zdrowia i świadectwo, że można!
Dział jest wspólny dla każdego rodzaju zaburzenia lękowego czyli nerwicy/fobii.
ODPOWIEDZ
DominikK
Zarejestrowany Użytkownik
Posty: 25
Rejestracja: 19 kwietnia 2017, o 19:48

14 lipca 2017, o 21:37

Witam! Na wstepie chcialem wyrazic osobiste podziekowania Twrocom tego forum i opiekunom oraz kanalu na tubie :) Jestem z wami od dwoch lat, od niedawna mam konto ale nie czulem potrzeby pisac, bardziej czytalem.
Moja nerwica byla 7 letnia hipochondria masowych rozmiarow. Nie bylo dnia zeby cos mnie nie zaklulo nie zabolalo, zebym nie biegal po lekarzach lub nie chodzil na oddzialy szpitalne. Nie nakrecal sie czymkolwiek lacznie z wiadomosciami ze ktos umarl na na przyklad raka. Mialem tez na tym tle czesta panike a jak sie zdarzyla mi w jakims miejscu to potem balem sie tam chodzic.
Obiecalem sobie ze jak mi to przejdzie to nabazgram pare slow i tak tez robie. Strasznie duzo mi wasze wpisy i nagrania uswiadomily, a w zasadzie to wskazaly absurdy tego wszystkiego. nagranie o akceptacji moglbym recytowac :D Przestalem w ktoryms momencie robic cokolwiek zwiazanego z medycyna, mimo tych wszystkiich objawow. Poczatkowe 6 miesiecy to byl dramat, niepokoj mi wzrosl, miewalem ataki paniki duzo wieksze bo czulem ze pewnie jestem chory i to olewam. Wiele razy uleglem i znowu siedzialem w poradni ale potem sie znowu mobilizowalem. Najgorszy byl pierwszy rok bo mialem taka sinusoide, raz motywacja raz totalny dol i szukanie chorob. Ale byl on tez przelomowy bo w koncu mialem cel, wiedzialem po co sie stawiac temu gowno calemu. Kolejnego roku badan bylo mniej, kryzysow tez, akceptowalem te objawy, zgodnie z poleceniem badania ogolne wykonywalem raz do roku :) po prostu odpuscilem sobie mowiac ze lepiej to niz lek. Pierwszy rok byl dramatem, drugi wyzwoleniem. Coraz bardziej zapominalem o tym ze sie zle czuje. Zaczelem chodzic w miejsca gdzie miewalem ataki paniki, pare razy nawet przesiedzialem ten atak i chociaz bylem po tym masakrycznie zmeczony to tez szczesliwy. Bo z dnia na dzien a moze bardziej z tygodni na tydzien widzialem postepy. Wspieralem sie dioeta bogata w duzo warzyw, odstawilem fast foody ale to tak bardziej na boku mowiac.
Sluchajcie z miesiaca na miesiac coraz rzadziej sie zajmowalem zdrowiem, teraz mam za miesiac te ogolne badania i nawet nie wiem czy mi sie chce na nie isc :) To wszystko trzeba odpuscic mimo ze zwieksza sie strach to to trzeba przeczekac, meczy to bardzo, wiem bo przezylem ale warto! Wczesniej bralem leki ale dzialaly do pewnego momentu a i tez nie do konca bo i tak chodzilem po lekarzach.
Ataki paniki sie uspokoily, czasem jeszcze w sklepie miewam odruch taki ze moze przyjdzie bo tych sie balem najbardziej, mowie o duzych sklepach. Ale niech przyjdzie! Inaczej juz o tym mysle :)
Naprawde nobel to za malo dla mnie za to co zrobilem a dla was przede wszystkim za to ze mnie nakierowaliscie :) Chlopaki zrobiliscie cos bezcennego!
Mam jednek pytanie bo zaczelem zauwazac kiedy juz nie zyje tymi bzdurami ze czasem mam duze trudnosci zeby swobodnie o sobie mowic, czuje sie czesto malo wartosciowy a u mnie w domu bylo duzo krotko mowiac alkogolu i troche takiej despotycznosci ze strony ojca. Czasem jak mam powiedziec co u mnie a mam jakis problem to glowa mi sie trzesie :) Czy takie cos to mozna tez wyleczyc samemu czy trzeba isc na terapie? Bo jest to teraz u mnie bardziej widoczne bo czesciej cos robie, kiedys z nerwica to bylem mniej towarzyski.
Pozdrawiam !!!!
Awatar użytkownika
eyeswithoutaface
Moderator
Posty: 1515
Rejestracja: 25 lutego 2017, o 21:44

14 lipca 2017, o 21:49

Cześć! Po pierwsze: wielkie wow! Odwaliłeś fantastyczną robotę, jestem pełna podziwu dla Twoich postępów. I cieszę się, że zdecydowałeś się o tym napisać, bo na forum jest nadal sporo niedowiarków, którym brakuje motywacji i akceptacji :)
Co do Twojego pytania: to zależy tak naprawdę od tego, jak Ty się z tym czujesz. Psychoterapia to bardzo przydatna sprawa, jeśli trafisz na doświadczonego i mądrego psychologa to na pewno dowiesz się o sobie nowych rzeczy, z innej perspektywy spojrzysz na swoje wybory, reakcje, problemy. Niewątpliwie warto skorzystać, tylko teraz: czy Ty tego rzeczywiście potrzebujesz? Czy ten post już sam za siebie nie mówi, jakim wartościowym jesteś człowiekiem? :) Daj sobie samemu czas, żeby w to uwierzyć!
Pozdrowienia :friend:
"Nie pytaj, czego potrzebuje świat. Zapytaj raczej, co sprawia, że ożywasz, i zrób to.
Bo to, czego świat potrzebuje, to ludzie, którzy budzą się do życia."
DominikK
Zarejestrowany Użytkownik
Posty: 25
Rejestracja: 19 kwietnia 2017, o 19:48

14 lipca 2017, o 22:42

eyeswithoutaface pisze:
14 lipca 2017, o 21:49
Cześć! Po pierwsze: wielkie wow! Odwaliłeś fantastyczną robotę, jestem pełna podziwu dla Twoich postępów. I cieszę się, że zdecydowałeś się o tym napisać, bo na forum jest nadal sporo niedowiarków, którym brakuje motywacji i akceptacji :)
Co do Twojego pytania: to zależy tak naprawdę od tego, jak Ty się z tym czujesz. Psychoterapia to bardzo przydatna sprawa, jeśli trafisz na doświadczonego i mądrego psychologa to na pewno dowiesz się o sobie nowych rzeczy, z innej perspektywy spojrzysz na swoje wybory, reakcje, problemy. Niewątpliwie warto skorzystać, tylko teraz: czy Ty tego rzeczywiście potrzebujesz? Czy ten post już sam za siebie nie mówi, jakim wartościowym jesteś człowiekiem? :) Daj sobie samemu czas, żeby w to uwierzyć!
Pozdrowienia :friend:
Dziekuje za odpowiedz! Musze to jeszcze przemyslec bo nie wiem jak to ugryzc w sumie samemu, hipo i nerwixca spoko, trwalo dlugo no ale sie dalo a tu sam nie wiem
Awatar użytkownika
kasicka91
Zarejestrowany Użytkownik
Posty: 105
Rejestracja: 10 lipca 2016, o 22:09

14 lipca 2017, o 23:19

DominikK pisze:
14 lipca 2017, o 21:37
czuje sie czesto malo wartosciowy
Chłopie, pokonałeś takie gónwo, a Ty się czujesz mało wartościowy? :D Nie powinno tak być, bo jesteś mistrzem!

Ale... Co sprawia, że taki się czujesz?
DominikK
Zarejestrowany Użytkownik
Posty: 25
Rejestracja: 19 kwietnia 2017, o 19:48

15 lipca 2017, o 09:39

No i ja sie bardzo doceniam ze z tego wyszedlem, tu chodzi o cos takiego ze jak sie zajmowalem hipo to mniejsze mialem kontakty towarzyskie to znaczy zylem sporo nerwica. Kiedys w koncu pokonalem te schemaciska to teraz czasem mam trudnosci z jakby przedstawianiem siebie...nie wiem jak to wyjasnic inaczej
Victor
Administrator
Posty: 6548
Rejestracja: 27 marca 2010, o 00:54

15 lipca 2017, o 09:44

Dominik być może masz po prostu trudności z wyrażaniem emocji i potrzeb. Dopóki zajmowałeś sporo czasu się zaburzeniem to nie było na pierwszym planie. Znam to po części po sobie.
Znamienne jest to co napisałeś, że przy mówieniu o swoich problemach trzesie Ci się głowa. To oznacza, ze nie umiesz obecnie mówić o negatywnych emocjach bez poczucia swojej beznadziei lub niskiej wartości.
Czy można samemu? Zawsze można, kwestią jest zainteresowanie się tematem - krótko mówiąc emocjami a także ćwiczeniami dla osób z DDD, DDA, jest tego trochę w sieci. A jak sam pewnie wiesz, najpierw trzeba zdobyć wiedze, która do Nas trafi :) A potem wyciągać wnioski ;)

Natomiast w takim wypadku skuteczną metoda może być terapia/zajęcia grupowe dla osób z takim syndromem DDD/DDA. Bowiem sa tam żywi ludzie, można uczyć się tego mówienia o sobie, zrozumieć sens lubienia siebie itp.
Bo to wszystko jest nauką Dominik :) Szczególnie, że z tego co piszesz dłuugi czas zajmowałeś się zaburzeniem i nie miałeś aż tylu okazji do praktykowania tego , szczedólnie, że nie było to priorytetem - bo było nim "zdrowie" :)
Osobiście takie zajęcia polecam. I zainteresuj się tym z NFZ, bo nie ma zwykle różnicy w grupówkach z NFZ czy nie :)

Iii gratuluję!!!! :P
Patrz, Żyj i Rozmyślaj w taki sposób... aby móc tworzyć własne "cytaty".
Historia moich zaburzeń lękowych i odburzania
Moje stany derealizacji i depersonalizacji i odburzanie


Przykro mi jeżeli na odpowiedź na PW czekasz bardzo długo, niestety ze mną tak może z różnych powodów być :)
DominikK
Zarejestrowany Użytkownik
Posty: 25
Rejestracja: 19 kwietnia 2017, o 19:48

15 lipca 2017, o 10:45

Victor pisze:
15 lipca 2017, o 09:44
Dominik być może masz po prostu trudności z wyrażaniem emocji i potrzeb. Dopóki zajmowałeś sporo czasu się zaburzeniem to nie było na pierwszym planie. Znam to po części po sobie.
Znamienne jest to co napisałeś, że przy mówieniu o swoich problemach trzesie Ci się głowa. To oznacza, ze nie umiesz obecnie mówić o negatywnych emocjach bez poczucia swojej beznadziei lub niskiej wartości.
Czy można samemu? Zawsze można, kwestią jest zainteresowanie się tematem - krótko mówiąc emocjami a także ćwiczeniami dla osób z DDD, DDA, jest tego trochę w sieci. A jak sam pewnie wiesz, najpierw trzeba zdobyć wiedze, która do Nas trafi :) A potem wyciągać wnioski ;)

Natomiast w takim wypadku skuteczną metoda może być terapia/zajęcia grupowe dla osób z takim syndromem DDD/DDA. Bowiem sa tam żywi ludzie, można uczyć się tego mówienia o sobie, zrozumieć sens lubienia siebie itp.
Bo to wszystko jest nauką Dominik :) Szczególnie, że z tego co piszesz dłuugi czas zajmowałeś się zaburzeniem i nie miałeś aż tylu okazji do praktykowania tego , szczedólnie, że nie było to priorytetem - bo było nim "zdrowie" :)
Osobiście takie zajęcia polecam. I zainteresuj się tym z NFZ, bo nie ma zwykle różnicy w grupówkach z NFZ czy nie :)

Iii gratuluję!!!! :P
Hmmm mialem niedawno nawet okazje isc na taka terapie grupowa ale martwilem sie ze to moze nie byc dla mnie. Moglbys w skrocie uscislic co sie na takiej terapi robi? Sa tam osoby z takimi samymi problemami jesli chodzi ozaburzenia? Bo ja nie chce zajmowac sie juz zaburzeniem bo z tym problem odszedl. A ta na ktora mialem isc to wlasnie pod dda podchodzila.
I w ogole to dziekuje Ci Victor bo korzystalem z wielu wpisow wielu osob ale Twoje posty uderzaly mnie najbardziej, trafiasz w samo sedno! Choc czasem dlugo :D to dosadnie!, tak motywowac slowem umiesz chyba tylko ty :)
Awatar użytkownika
Iwona29
Dyżurny na forum Odważny VIP
Posty: 1899
Rejestracja: 10 maja 2017, o 08:53

16 lipca 2017, o 08:13

"Natomiast w takim wypadku skuteczną metoda może być terapia/zajęcia grupowe dla osób z takim syndromem DDD/DDA. Bowiem sa tam żywi ludzie, można uczyć się tego mówienia o sobie, zrozumieć sens lubienia siebie itp.
Bo to wszystko jest nauką Dominik :) Szczególnie, że z tego co piszesz dłuugi czas zajmowałeś się zaburzeniem i nie miałeś aż tylu okazji do praktykowania tego , szczedólnie, że nie było to priorytetem - bo było nim "zdrowie" :)
Osobiście takie zajęcia polecam. I zainteresuj się tym z NFZ, bo nie ma zwykle różnicy w grupówkach z NFZ czy nie :) "

Iii gratuluję!!!! :P
[/quote]

Popieram i potwierdzam.Chodzac na takie grupowe spotkania na poczatku bylo mi ciezko bo sie bardziej denerwowalam.Bylo tam ze mna ze 20 osob niekiedy.Siedzielismy w kregu i kolejno przedstawialismy a potem robilismy cwiczenia i omawialismy.W trakcie dostawalam atakow paniki na poczatku i musialam omowic co czuje w danej chwili.To byla masakra dla mnie....Ale kiedy tak tlumaczylam i wyrzucalam z siebie te emocje to zaczynalo mnie puszczac ^^
Po prostu musisz sie oswoic z kontaktem z osobami w grupie i w wiekszej ich ilosci.Kazdy ma swoje problemy i potrafia zaakceptowac inna osobe.
Bedziesz bardziej potem otwarty i pelniejszy o doswiadczenia i wiedze. ^^ :friend:
Walcz ! Nie uciekaj bo wygrasz😉
Jak nie Ty to kto.
" Będziesz kiedyś bardzo szczęśliwa,powiedziało życie...Ale najpierw sprawię, że będziesz silna"🙂
Awatar użytkownika
Relaxis
Zarejestrowany Użytkownik
Posty: 104
Rejestracja: 21 kwietnia 2017, o 17:13

17 lipca 2017, o 11:32

Mogłbyś napisać więcej o tym czy przez ten cały czas to takei wkrętki na zdrowie to mijały etapami? W sensie ze coraz mniej i mniej az w koncu minelo calkiem i juz Cie nie nachodzi?
A jak teraz uslyszysz wiesci o chorobie to nie rusza Cie to? :)
DominikK
Zarejestrowany Użytkownik
Posty: 25
Rejestracja: 19 kwietnia 2017, o 19:48

17 lipca 2017, o 18:03

Ja tak miałem, ze z miesiąca na miesiąc rzadziej, potem czasem jak nie było co robić to się lubiło załaczac, jak były stresy no ale to nie wolno sie poddawac. Teraz nie, chociaz nie lubie ogladac np. operacji bo mnie to brzydzi ale strachu juz nie czuje i nie mam zaraz mysli ze ja tak bede mial :D
DominikK
Zarejestrowany Użytkownik
Posty: 25
Rejestracja: 19 kwietnia 2017, o 19:48

17 lipca 2017, o 18:07

Iwona29 pisze:
16 lipca 2017, o 08:13


Popieram i potwierdzam.Chodzac na takie grupowe spotkania na poczatku bylo mi ciezko bo sie bardziej denerwowalam.Bylo tam ze mna ze 20 osob niekiedy.Siedzielismy w kregu i kolejno przedstawialismy a potem robilismy cwiczenia i omawialismy.W trakcie dostawalam atakow paniki na poczatku i musialam omowic co czuje w danej chwili.To byla masakra dla mnie....Ale kiedy tak tlumaczylam i wyrzucalam z siebie te emocje to zaczynalo mnie puszczac ^^
Po prostu musisz sie oswoic z kontaktem z osobami w grupie i w wiekszej ich ilosci.Kazdy ma swoje problemy i potrafia zaakceptowac inna osobe.
Bedziesz bardziej potem otwarty i pelniejszy o doswiadczenia i wiedze. ^^ :friend:
Dziekuje za odpowiedz! Wlasnie takie cos by mi pasowalo, zeby sie poprzelamywac troche wsrod mimo wszystko obcych ludzi. A Ty placilas za to?
Awatar użytkownika
Iwona29
Dyżurny na forum Odważny VIP
Posty: 1899
Rejestracja: 10 maja 2017, o 08:53

17 lipca 2017, o 20:24

DominikK pisze:
17 lipca 2017, o 18:07
Iwona29 pisze:
16 lipca 2017, o 08:13


Popieram i potwierdzam.Chodzac na takie grupowe spotkania na poczatku bylo mi ciezko bo sie bardziej denerwowalam.Bylo tam ze mna ze 20 osob niekiedy.Siedzielismy w kregu i kolejno przedstawialismy a potem robilismy cwiczenia i omawialismy.W trakcie dostawalam atakow paniki na poczatku i musialam omowic co czuje w danej chwili.To byla masakra dla mnie....Ale kiedy tak tlumaczylam i wyrzucalam z siebie te emocje to zaczynalo mnie puszczac ^^
Po prostu musisz sie oswoic z kontaktem z osobami w grupie i w wiekszej ich ilosci.Kazdy ma swoje problemy i potrafia zaakceptowac inna osobe.
Bedziesz bardziej potem otwarty i pelniejszy o doswiadczenia i wiedze. ^^ :friend:
Dziekuje za odpowiedz! Wlasnie takie cos by mi pasowalo, zeby sie poprzelamywac troche wsrod mimo wszystko obcych ludzi. A Ty placilas za to?
Nie bo bylo na fundusz.U nas w Naleczowie jest taki ośrodek "Boze Oko" przyjezdzaja ludzie z roznych czesci Polski.Profesor Marek Masiak prowadzi z żona.Sa psycholodzy i terapie po 2 razy w tyg.po 4 godz.Duzo ludzi poznalam😊 i przelamalam kontakty z ludzmi.Pomocne sa te spotkania.Sprobuj bo nie zaszkodzi a pomoze :friend: Musisz sie dowiedziec jak to jest u Ciebie w okolicy czy platne czy na fundusz.
Walcz ! Nie uciekaj bo wygrasz😉
Jak nie Ty to kto.
" Będziesz kiedyś bardzo szczęśliwa,powiedziało życie...Ale najpierw sprawię, że będziesz silna"🙂
ODPOWIEDZ