U mnie psychoterapeutka ostatnio stwierdziła, że rozmawiając ze mną czuję się jak "w Matrixie" . Oczywiście nie była to jakaś obraza dla mnie. U mnie stwierdzona jest nerwica lękowa ze stanami depresyjnymi. Generalnie są dni, że zrobienie czegokolwiek (zjedzenie, posprzátanie, ubranie się) itp to wysiłek i wyczyn. Nie wspominając, że mam 3,5miesięczne dziecko, które też wymaga uwagi. Niczego nie biorę, zresztą nie wspomagałam się lekami nigdy, bo wiem, że praca nad sobą jest najważniejsza. Czytając forum, mam wrażenie, że zwykle ludzie martwią się o to co jest tu i teraz (choroby chociażby). A ja boję się przemijania,tego CO BEDZIE, zadreczam sie tym kto, jak, kiedy i na co umrze, mam mega dużo mysli i obrazów lękowych.Potrafię się rozpłakać widząc jakąś osobę starszą, bo NIE CHCE być "stara", ale chce żyć byleby nie w samotności. No i posiadam te objawy o, ktorych była mowa wcześniej. Jak to Esteris napisałaś, trzeba pogodzić się z tym, że na wiele rzeczy wpływu nie mamy, a z pewnością nie na śmierć czy chorobę swoją czy bliskich osób. A ja zachowuje się tak jakbym pochowala już wszystkich a sama też już nie żyla (psychoterapeutka mi to uświadomiła). Jest źle, powiedziałabym, że znacznie gorzej niż kiedyś. Nie wiem jak ogarnę siebie i te tematy egzystencjalne, ktore towarzyszą mi praktycznie CALYMI dniami, cokolwiek bym nie robiła. No, ale cóż, chylę czoła i żyję dalej wbrew temu wszystkiemu co siedzi w glowie.

No, ale powiedz sam-Masz w głowie niezły Matrix, tak jak każdy z nerwicą :]

Ja też miałem i nie ma się czym zamartwiać ponad zaburzenie ;>

witorrr98 pisze: ↑

12 lutego 2018, o 11:16

No, ale powiedz sam-Masz w głowie niezły Matrix, tak jak każdy z nerwicą :]

Ja też miałem i nie ma się czym zamartwiać ponad zaburzenie ;>

No jasne, że jest Matrix i to hardcorowy. Oprocz lękow najgorsze są somaty-zmęczenie, apatia, niemoc, męczliwość,uderzenia gorąca no i to co mam od lat-obniżenie sprawności umysłowej Pewnie, żyję się z tym, tyle, że jest cięźko, bo robić coś trzeba, nie ma zresztą wyjścia w obecnej sytuacji.

Do ozdrowiencow- czy po odpurzeniu czujecie sie bardziej pewni siebie? Mi wszyscy mowia ze jestem zdolna, na wiele mnie stac a ja przez nerwice czuje sie gorsza, mam ciagle obawy i niskie poczucie swojej wartosci a kiedys bylo inaczej

Mam pytanie, które się zapewne już gdzieś pojawiło. Czy podczas odburzania (od samego początku) cały czas pracowaliście, czy byliście na L4, lub zrezygnowaliście z pracy? Jak Wam się udało to "łączyć", jeżeli pracowaliście ?

maciek1985 pisze: ↑

18 lutego 2018, o 09:59

Mam pytanie, które się zapewne już gdzieś pojawiło. Czy podczas odburzania (od samego początku) cały czas pracowaliście, czy byliście na L4, lub zrezygnowaliście z pracy? Jak Wam się udało to "łączyć", jeżeli pracowaliście ?

Podczas mojego zaburzenia kiedy nie miałem jeszcze świadomości ze to nerwica nie byłem jeszcze tu na forum,to bardzo często chodziłem na L4,pracowałem po 12 dni w miesiacu,według mnie to jest bardzo zle rozwiązanie ponieważ zamiast się konfrontować się z lekiem i wychodzeniu jemu na przeciw to uciekałem przed tym lękiem :/ także według mnie chodzenie podczas pracy na L4 bądź co gorsza zwalnianie się z pracy ze względu na nerwice jest olbrzymim błędem,oczywiście jest to moje zdanie.

maciek1985 pisze: ↑

18 lutego 2018, o 09:59

Mam pytanie, które się zapewne już gdzieś pojawiło. Czy podczas odburzania (od samego początku) cały czas pracowaliście, czy byliście na L4, lub zrezygnowaliście z pracy? Jak Wam się udało to "łączyć", jeżeli pracowaliście ?

Jeszcze chciałem dodać ze nie jestem ozdrowieńcem,ale takie jest moje zdanie

Dziękiuję Ci Nipo za odpowiedź. Pytam, ponieważ dostałem zwolnienie (na moją prośbę) od psychologa, ale jakoś bałem się je dać pracodawcy. Czytałem , że w jeśli tylko można to próbować właśnie pracować. Jest to niezmiernie ciężkie, pracuję na budowie, na sprzęcie i potrzebne jest skupienie. ALe próbuję ... Może ktoś jeszcze się wypowie? Pozdrawiam

maciek1985 pisze: ↑

18 lutego 2018, o 11:23

Dziękiuję Ci Nipo za odpowiedź. Pytam, ponieważ dostałem zwolnienie (na moją prośbę) od psychologa, ale jakoś bałem się je dać pracodawcy. Czytałem , że w jeśli tylko można to próbować właśnie pracować. Jest to niezmiernie ciężkie, pracuję na budowie, na sprzęcie i potrzebne jest skupienie. ALe próbuję ... Może ktoś jeszcze się wypowie? Pozdrawiam

Ja tez ucieklam w zwolnienie dwa razy. Krotkie bo po kilka dni i szczescie ze tylko takie. W domu bylo jeszcze gorzej. Lezalam tylko w lozku bez jakiejkolwiek ochoty. Psycholog powiedziala mi ze cale szczescie ze wrocilam do pracy bo moglo byc tak ze juz bym z tego domu nie wyszla. Zatem w gorszych dniach zaciskam zeby cala sie trzese i boje wlasnych natretow ale staram sie wykonywac wszystkie zwyczajne i codzienne czynnosci. Choc czasem jest to cholernie trudne

Nipo pisze: ↑

18 lutego 2018, o 10:05

maciek1985 pisze: ↑

18 lutego 2018, o 09:59

Mam pytanie, które się zapewne już gdzieś pojawiło. Czy podczas odburzania (od samego początku) cały czas pracowaliście, czy byliście na L4, lub zrezygnowaliście z pracy? Jak Wam się udało to "łączyć", jeżeli pracowaliście ?

Podczas mojego zaburzenia kiedy nie miałem jeszcze świadomości ze to nerwica nie byłem jeszcze tu na forum,to bardzo często chodziłem na L4,pracowałem po 12 dni w miesiacu,według mnie to jest bardzo zle rozwiązanie ponieważ zamiast się konfrontować się z lekiem i wychodzeniu jemu na przeciw to uciekałem przed tym lękiem :/ także według mnie chodzenie podczas pracy na L4 bądź co gorsza zwalnianie się z pracy ze względu na nerwice jest olbrzymim błędem,oczywiście jest to moje zdanie.

Masz rację Nipo, takie zachowanie w dłuższej perspektywie prowadzi do agorafobii (przy aktywnym stanie lękowym). Z drugiej strony nie można popadać w paranoję, tzn. jak jest się serio chorym to siedzieć w domu i też mierzyć się z lękiem i natrętami (ale to uważam, że wychodzi w dalszym etapie odburzania).

Dzięki Wam za odpowiedzi. Ja na początku dostałem zwolnienie, ale tak jak napisałem wczesniej- bałem się je dać pracodawcy... Więc poszedłem i się męczyłem jak nie wiem, do teraz nie mam pojęcia jak ja dawałem i daję radę w tej robocie. No, ale w domu wiadomo - nadmiar czasu, rozmyślanie... jeszcze gorzej no i tak jak piszecie istnieje ryzyko agorafobii.

Mam do Was pytanko a mianowicie,dzisiaj zostałem oddelegowany przez kierownika na inny teren była to dosyć daleko trasa przez cały czas się rym stresowałem jak byłem na tym innym rynku atakował mnie mój konik lękowy a jak wracałem już na swój teren zacząłem się uspokajać mój konik lękowy odszedł całkowicie przyszła prawie euforia a właściwie bardzo dobry humor i zadowolenie.Czy to jest normalne ?

Nipo pisze: ↑

19 lutego 2018, o 15:59

Mam do Was pytanko a mianowicie,dzisiaj zostałem oddelegowany przez kierownika na inny teren była to dosyć daleko trasa przez cały czas się rym stresowałem jak byłem na tym innym rynku atakował mnie mój konik lękowy a jak wracałem już na swój teren zacząłem się uspokajać mój konik lękowy odszedł całkowicie przyszła prawie euforia a właściwie bardzo dobry humor i zadowolenie.Czy to jest normalne ?

Ja ozdrowieńcem nie jestem, ale Ci powiem, że to normalne Musiałeś zrobić coś nowego i nieznanego, więc przyszedł lęk, a konik dlatego, że jest najdłużej przez Ciebie wałkowany i mózg szybko do niego wraca A uspokojenie i euforia przyszły na koniec, jak już wiedziałeś, że dałeś radę zrobić wszystko super mimo lęku

Mam pytanie do ozdrowieńców...

Czy ozdrowieńcy tez macie obrazy myślowe np. macie iść na pocztę i przychodzi Wam obraz myślowy poczty do głowy? Takie obrazy myślowe powodują u mnie niewiarygodne spięcie...!! Nigdy tego nie miałam, nie mówię już o wspomnieniach jakichś sytuacji od razu wybija mi spięcie większe

Kataraka pisze: ↑

27 lutego 2018, o 11:16

Mam pytanie do ozdrowieńców...

Czy ozdrowieńcy tez macie obrazy myślowe np. macie iść na pocztę i przychodzi Wam obraz myślowy poczty do głowy? Takie obrazy myślowe powodują u mnie niewiarygodne spięcie...!! Nigdy tego nie miałam, nie mówię już o wspomnieniach jakichś sytuacji od razu wybija mi spięcie większe

Mam wrażenie, że takie obrazy myślowe to i osoba bez zaburzeń ma