Ogólne pytania do tych, którzy z tego wyszli :)

Miesinia · 18 września 2014, o 16:27

Właściwie to nawet myślenie o pozytywnych rzaczach powoduje te myśli

przynajmniej u mnie tak było.

matolek · 18 września 2014, o 22:34

Bo to jest tak...najpierw balismy sie mysli potem za sprawa niektorych stad zrozumielismy zeby sie nie bac i dystansowac do nich a wtedy wpadlismy w to ze za bardzo myslimy o tym co myslec ;p

nierealna · 18 września 2014, o 22:36

No i właśnie w tym sęk ..

Guett · 19 września 2014, o 18:35

Jak odczuliście to gdy Wam przeszło? i skąd wiedzieliście ze odrealnienie Wam przeszło w 100 % ? Czy wszystko wróciło do normalności ?

Victor · 21 września 2014, o 02:19

Mija wszystko

A na poczatku moze byc lekki szok, radosc, ze sie poprawia, ze zauwazamy ze nie ma, moga byc wahania, krotkie powroty az po prostu stwierdzamy ze nie ma tego. Danej granicy nie zobaczysz w trakcie wychodzenia z tego ale raczej po.

nierealna · 23 września 2014, o 09:46

Słuchajcie, a czy zdarzały Wam się, odburzeńcom mega wpadki?
Np. wspomnienia, powrót na uczelnię spowodował, że na nowo mieliście napady lęku i mimo sposobów dotąd stosowanych nagle przestały one hmm, działać ?

Wczoraj miałam 3 napady lęku, jeden wynikał z - dzwonienia w uszach, którego kompletnie nie mogłam zapomnieć, zaczynało się na nowo odrealnienie, atak paniki
Dzisiaj mam lęk wolnopłynący i większe DD a znowu nie mogę się wyluzować i przestać skupiać. Czuje się jakbym dopiero co dostała DD i lęków i nie wiedziała co z tym zrobić

Wiem, że nie mam wypracowanego dystansu jeszcze, bo gdy było lepiej to ja zastanawiałam się i miałam natręty a teraz wyszedł z tego lęk....

dankan · 23 września 2014, o 14:52

Nie jestem odburzencem ale moge powiedziec ci smialo ze niestety tak, mialem tak. W innym poscie napisalas ze boisz sie powrotu na uczelnie ja milem za to wrocic do rodzinnego miasta bo po poczatkowym dd wyjechalem juz w czerwcu do dalszej rodziny. Bylo tam jakos spokojniej. Przed powrotem pod koniec sierpnia bylo duuuuzo gorzej. A balem sie wrocic bo kojarzylem swoje miasto z dd z tym pierwszym stanem, atakami paniki, bezradnoscia.
Wiec przed powrotem bylo ogolnie juz lepiej a nagle przyszedl atak paniki...czego bym sie juz niby nigdy nie spodziewal. DD tez tak wielkie jakbym mozg nie dzialal calkiem.
To przez ten podswiadomy strach ale wytrwalem i teraz juz jestem ponad 20 dni u siebie i jest juz znowu lepiej. Ale trudno bylo troche jak na poczatku. Najlepszym wedlug mnie wyjsciem jest zrozumienie ze wlasnie dlatego tak sie nam dzieje i przez to mozna spojrzec na ta sytuacje troche z innej strony. No ale swoje trzeba przeczekac.

24 września 2014, o 12:15

Przeczytałam wszystko, zastanawiam się bo też napady lęku.

Guett · 26 września 2014, o 14:47

Ostatnio, tzn cały ten tydz. nie łapią mnie objawy dd. jest w normalnie, lecz czuje i myślę czy aby napewno jest dobrze, dziwnie to brzmi ale tak mam. czy to jakis znak że dd znika ? Bo czuje sie normalnie tylko tych emocji brak jakby, choć może są ale ich nie odczuwam. Wogóle nie myślę o tym... robię to co kiedyś abym nie miał czasu na analizowanie. czy to jest taki przeswit że to mija ?

Aneta · 27 września 2014, o 12:08

Na pewno jest to poprawa, sam widzisz pewnie ze jest lepiej niz na poczatku. To ze jeszcze emocje nie sa jak potrzeba, czy pare jakis objawow to nic nie znaczy. Nie ma opisu dokladnego jak wyglada moment ze to mija i bedzie zaraz poprawa duzo wieksza. Kazdy moze miec inaczej i w sumie takim zwiastunem tego ze niedlugo bedzie wieksza poprawa, jest to ze juz nas nie interesuje jakie objawy nam zostaly

Mageage · 28 września 2014, o 18:08

Ja już w sumie jakieś 2 miesiące jestem bez jakiś gorszych momentów. Derealizacja już mi przeszła, świat wydaje się normalny no powiedzmy w 99% procentach (jest jeszcze coś takie trochę dziwne

). Ale Depersonalizacja nie chce puścić... Kilka razy w tygodniu zdarzają mi się jakieś obawy (nie tam jakieś napady paniki czy coś ale taka niepewność). To przez tą niepewność to się cały czas utrzymuje ? No bo lękiem tego nie nazwę, nawet nie pamiętam kiedy tak naprawdę miałem lęk, a DD cały czas się dobija. Lżej bo lżej ale zaczyna mnie to trochę irytować...

weronia · 1 października 2014, o 19:56

Robisz dobra robote, stan schodzi wiec czerp z tego radosc a nie irytacje i ucz sie cierpliwosci ;p

nierealna · 9 października 2014, o 21:51

hej

przyszłam zapytać o kwestię zmęczenia podczas dd, nerwicy.
Od kilku dobrych tygodni mocno szargają mną natręty, a ostatnio jeszcze bardziej

Od kilku dni czuje tak mega zmęczenie, ze gdy tylko przychodzę do domu, to ledwo lecę się umyć do łazienki i tylko szła bym spać

Nawet czasami dochodzi do tego, ze nie wiem co piszą ludzie na forum

w związku z tym, jakie mieliście sposoby na zmęczenie oprócz snu, w którym wiadomo,organizm się regeneruje?

Victor · 10 października 2014, o 16:21

A może nierealna zainwestuj w drzemkę?

Taka działająca drzemka jest od 20 do 40 minut, ponad 40 minut może dawać uczucie zmeczenia po obudzeniu a mniej niż 20 nie do końca daje efekty regeneracji.
Sa po sobie wiem, że na zmęczenie tego typu jest to jedna z lepszych form regeneracji oraz pilnowanie aby sypiać regularnie o stałych porach, co akurat nigdy mi sie prawie nie udaje

nierealna · 10 października 2014, o 18:22

No mi akurat idzie z tym dobrze, bo nie mam problemów ze snem, a przychodzi powiedzmy godzina 19,20 i ja już mega senna jestem