Też tak mam, rano budze się praktycznie o tych samych godzinach po 6 tej lub po 7 ej i odrazu pierwsza mysl jeju znowu ta nerwica, lęk, napięcie w łydkach, i... Biegunka obowiazkowo, czasem wtule sie w meza i usne jeszcze na godzinke, czasem juz nie. Oczywiscie naczytałam sie o depresji ktorej panicznie sie boje i zaczynaja atakowac mysli... Potem popoludniu jest lepiej a najlepiej jak nue narzekam tylko zagadam sie z kims wkrece w inny temat, wtedy zapominam choc na chwile, miałam te same objawy rok temu, wrocilam do pracy mineło jak reka odjął az sie dziwiłam, po mcu dowalili mi obowiazkow(praca umyslowa) i zaczely sie objawy, od 8 do 12 ej ok potem jazdy i mysli jak przetrwac do 16 tej.... Teraz po dluzszym l4 znowu mam wrocic do pracy i juz presja, lęk....

Mam to samo zastanawialam sie czy tylko ja tak mam jakby nid to ze musze wstać o 5 do pracy mogłabym funkcjonować w nocy wtedy wszystko wydaje mi się takie inne spokojniejsze rano istna masakra wymioty biegunka i paralizujacy lek jak tym walczyć ? Budzę się rano i od nowa chciałabym usnąć zeby tylko opóźnić ten najgorszy moment

zbigniewcichyszelest pisze: ↑

23 czerwca 2017, o 18:13

Nikoniarz pisze: ↑

23 czerwca 2017, o 10:56

@eiviss1204 dla kogoś nie rozumiejącego nerwicy te rady które dajemy kojarzą się z jakąś sektą: "daj sobie szansę by poczuć wolność, wszystko w Twoich rękach, jesteś zwycięzcą:D" - nie obrażaj się - mam dziś wyjątkowo dobry humor więc jakoś tak mi się skojarzyło

haha też o tym myślałem. i miałem kiedyś nawet mały natręt z tego powodu, że cokolwiek nie napiszę na forum, to ludzie mnie tylko zaczną pocieszać, że będzie dobrze i podniosą na duchu, a ja kurva gniję codziennie jak wrak człowieka zawsze miałem bekę z tych wszystkich pseudo-motywatorów, którzy nagrywają tutoriale na youtuba dla ludzi zbyt mało ogarniętych, aby samemu wbić sobie w nawyk zaścielanie łóżka czy nieodkładanie rzeczy na później, a teraz jestem na forum, gdzie motywowanie się do działania to podstawa

Zawsze mogłabym napisać w skrócie i stwierdzić,zeby zaczac brac pupe w troki i zacząc nad sobą pracowac,wychodzic do ludzi i nie siedziec w swojej glowie ciagle ,bo szkoda zycia - ktore marnujemy,ale wiem jak ja reagowalam na takie rzeczy... raczej przynosilo to mniej pozytywow anzeli negatywow
Dlatego trzeba to tak ladnie rozkladac,ale niestety musze zgodzic sie z osobami bez zaburzen,ze mimo,iz jest to ciezkie to my sami czasami nie wiem z nudy czy z przyzwyczajenia do owego stanu dokladamy sobie lękow i dziwnych mysli zamiast zaczac czytac ze zoruzmieniem i zaczac dzialac
No ,ale do lękowca wiem po sobie trzeba podchodzic delikatnie