Cześć!
Mam 26lat i mam problem z fobią społeczną nerwicą ... Ogólnie z lękiem gdy jestem wśród ludzi , natręctwami , depresją itd.
Wiem że jest to spowodowane moimi doświadczeniami życiowymi głównie z życia nastoletniego czy nawet dzieciństwa i nawet pamiętam(może nie wszystkie) sytuacje które miały wpływ na to. W wieku 21 lat rozpoczęłem psychoterapie indywidualną ponieważ byłem w ciężkim stanie i moje lęki dotyczące ludzi się tak nasiliły że złapałem paranoje. Wcześniej nawet nie wiedziałem że mam problemy psychiczne ,dopiero ten ciężki stan uświadomił mi wszystko. Moja terapia trwała około półtora roku i choć nierozwiązała moich wszystkich problemów to bardzo mi pomogła i mój stan polepszył się o wiele. Od tamtego momentu w zakresie moich fobi działam na własną rękę (choć czasami zaglądałem do terapeuty) i moja wiedza poszerzyła się w dużym stopniu jeżeli chodzi o psychikę i też dzięki temu polepszam swój stan choć też wiem że wychodzenie w moich problemów to proces na który potrzeba czasu. Jestem załamany a raczej od czasu do czasu doświadczam załamań w których mam myśli typu " nic nie osiągełem w życiu" "nie mam nikogo bliskiego" " mam już tyle lat i chyba już nigdy nie będę z kimś blisko" .Te myśli są o tyle silne że wyzwalają we mnie ogromny lęk przed tym że nic już nie osiągne , zycie przecieknie mi przez palce a ja spojrze na nie na samym końcu jak na coś tylko i wyłącznie przykrego i niemającego sensu a do tego winą za to wszystko obarczając siebie. Dlatego mimo wykorzystywania swojej wiedzy w procesie wychodzenia z tego chcę udać się do DOBREGO psychoterapeuty.Czekam już w kolejce na terapie grupową ale zanim się tam wybiorę chcę wesprzeć sie indywidualną. Weim że każdy terapeuta jest inny i różne są też techniki psychoterapetyczne i sam dokońca nie wiem kto i jakie techniki stosowane są najlepsze do wychodzenia z fobi społecznej czy traum.
Dlatego mam do was więlką prośbę i apel
Jeżeli byliście , znacie lub ktoś wam polecał i miał dobre efekty u dobrego psychoterapeuty to proszę podajcie namiar będę bardzo wdzięczny.
PS. Jeżeli chcecie wymienić się swoją wiedzą psychologiczną , coachingową itp. to śmiało piszcie.
Z góry dzięki za pomoc.

Moim zdaniem to chyba najlepsze jest filozoficzne budowanie własnego światopoglądu na siebie, sukcesy oraz porażki.
Bo np (nie wiem czy to Ciebie dotyczy) kiedy gonimy za jakimś szczęściem bo wydaje Nam się, iż gdy go nie osiągniemy to nie mamy wartości, nie widzimy sensu, celu to po prostu nie czujemy się happy tu i teraz a co gorsza wpływa to również na Nasza samoocenę i utrudnia procesy wychodzenia z np fobii społecznych. Gdzie akurat akceptacja siebie i własna wartość siebie oraz zaufanie do siebie jest kluczowe.

Cześć:)
Drogi Tomku, masz dopiero 26 lat, jesteś młodym facetem, całe życie przed Tobą:) Na pewno spotkasz kogoś, kto stanie Ci sie bliski. Nie ma co sobie robić presji, bo efekt zazwyczaj jest odwrotny...spokojnie, małymi kroczkami ogarniaj swoje problemy emocjonalne...w między czasie staraj się zaufać ludziom, kiedy mowią Ci, że jestes ok....tak sie buduje bliskość...kiedy Ty otwierasz sie na innych i pozwalasz im otworzyc sie dla Ciebie. Powodzenia Chłopaku:)