florek pisze: ↑11 grudnia 2017, o 16:52
Krótkie pytanko, z którego w zasadzie chce mi się śmiać
Wczoraj przełamując lęk przed oglądaniem brutalności w grach i filmach ciupałem dość długo w GTA robiąc rozpierduchę, i potem był mały kwas, pomyślałem sobie: "a co jeśli przez takie długie granie nie będę mógł spać?" (miałem epizod bezsenności w nerwicy, który w zasadzie ją zapoczątkował bo wystraszył mnie jak mało co, do dzisiaj czasem się zastawiam <a będę mógł spać? a napewno?> i inne takie pierdoły ) no i niby było ok, ale jak się już położyłem, to uświadomiłem sobie że "leci" mi w głowie piosenka z tejże gierki, no i idąc tokiem rozumowania piosenki przypomniałem sobie sceny z grania. i w tym momencie zonk. Momentalnie myśl - "oho, skoro o tym myślę to znaczy że za dużo siedziałem , mózg mam przeładowany, no i NA PEWNO nie usnę" no i co tu robić, postanowiłem sobie po prostu poleżeć, ale dotarło do mnie po chwili że znowu pomyślałem sobie że nie będę spać i zacząłem się baać tej bezsenności, uświadomiłem sobie że serce wali mi jak młotem, zupełnie tak jak przy realnej sytuacji stresowej, tak, jakby mój organizm zaczął podejmować takie działania jak przy realnym, fizycznym, widzialnym zagrożęniu. Skończyło się tak że po 1h leżenia z walącym serduchem wziąłem lekkie tabletki nasenne do dostania w aptece i momentalnie po ich wzięciu usnąłem (miały bardziej działanie psychologiczne niż farmakologiczne
)
Ale pytanie - ktoś z was miał coś takiego? coś podobnego? Jak się przed tym bronić kiedy pojawia się taki nagły epizod lękowy? I jak nie dać takim myślom "dojść" do siebie w przyszłości?
A to akurat męczyło mnie od... dziecka.
Tak, to słynne pytanie-a jeśli nie uda mi się zasnąć?
Wiesz, ja jeszcze przechodziłam paraliże senne, bo kiedyś przesadziłam z narkotykami, a potem ciągnęło się .... oczywiście potem na tle lękowym
No ale do rzeczy. A co jak nie uda mi się zasnąć. I ta analiza i scenariusze. Wiesz, długo się z tym szarpałam, ale na prawdę pomogło mi jedno-zupełnie się zrelaksować i po prostu zwyczajnie zasypiać. Trwało to Trochę, ale jestem już w dwustu procentach uodporniona. Najgorzej było, jak dopadał mnie lęk, albo budził paraliż. Myślałam, że jestem opętana, tyle się naczytałam, że taki duch może gwałcić itp
i w końcu się wkurwiłam i mówię, dobra duchu, masz mnie cała, bierz mnie:D i Tak nie mam na to wpływu to co mi szkodzi (!) I się momentalnie rozpuszczałam i po 3 razach już nigdy nigdy mnie to nie dopadło! A ten cały duch to był zwyczajny lęk, ale ja już byłam tak nakręcona, że hej. Chcialam isc do kosciola. Plakalam innym, czuralam coraz wiecej o tym. Tak samo miałam te słynne podrywy ciała przed snem, na które oczywiście podświadomie lękowo wyczekiwałam. To tak samo. Czasem coś mi krzyczało w głowie, nagle taki wrzask (znajomego, rodziców) OKROPNE WRZASKI O RÓŻNEJ TREŚCI, ale to miałam czasem jako dziecko i nigdy również nic z tym nie robiłam i nigdy nie zmieniło mi się to w nerwicę. To pytanie A co jeśli nie zasnę jest również jakaś ewolucja na te moje ex problemy z bezsennościa. I też tylko relaks!
Ja już byłam ostro wje... w benzo i różne neuroleptyki. To była katastrofa. A uwierz mi, twardo relaks. Możesz mieć pustkę w głowie, mogą myśli płynąć, możesz marzyć, zależnie od dnia i nastroju przed zasypianiem. Ale trzeba i tak sobie spokojnie leżeć zrealaksowanym i dosłownie nie bać się lęku, bo od razu zabijesz go relaksem. Ja miałam różne epizody, czasem nawet bałam się tak o nagle panika, a i tak próbowałam się ciągle jakby... rozpuścić!
Myślałam, że już z tego nie wyjdę. Męczyłam się już przed 10 rokiem życia na tle psychicznym, na tle niezrozumienia, wybujałej wyobraźni, wierze w opętanie, i takie tam bzdury. Tylko relaks i brak strachu bo relaks jest największą bronią. Uśmiechnij się pod nosem na te głupoty i śpij
Mija! Nie problem jest myśl, ale co z nią zrobimy.
Ja przed snem czytam brutalne kryminały i prasę o tej samej tematyce i zupełnie nie ma to wpływu:) a czytam tak od ponad 20 lat bezzmiennie:p
Dodam jeszcze, że ten niewyleczony lęk przed pytaniem a co jeśli nie zasnę długo męczył mnie w ciągu dnia. Siedzę że znajomymi i ta myśl a co jeśli dziś nie zasnę co się cieszysz! Jezu, to było straszne hehe. Nie daj temu ewoluowac! Skonfrontuj się z lękiem i nie daj mi się rozwinac, a zniknie, potwierdzone info, byłam ciężkim przypadkiem i zaden psychiatra mi nie pomógł niż ta moja przygoda z niby duchem gwałcicielem, bo wtedy odkryłam na spokojnie, wewnatrz siebie, że tylko relaks w najgorszym leku i olanie to właśnie zwykłym rozpłynieciem się jest narzędziem na każdy lęk bezsenny, a widzisz, że u mnie nieleczony lęk ewoluował na różne nocne scenariusze. I z każdym się zmierzyłam i wygrałam na zawsze. Powodzenia, napisz, mam nadzieję, że mniej więcej zrozumiale to opisałam?;)
Zapominanie to akt mimowolny. Im bardziej chcesz coś porzucić tym bardziej cię to ściga.
William Jonas Barkley
...moze udaj sie do psychologa? Ja poszlam po atakach paniki i kiedy po nich mialam lęk wolnoplynacy ,pani psycholog uświadomiła mi ze nerwica pojawila mi sie jako reakcja obronna na problemu w domu (moj facet nadużywa alkoholu i zdarzają sie ostre klotnie) ..czasem jest cos w naszym zyciu co nam nie pasuje,zyjemy w konfikcie wewnetrznym i nawet nie zdajemy sobie sprawy.idz do psychologa pogadać,tym bardziej ze jak piszesz masz stresujacy okres.a tymczasem polecam kupic różeniec górski (np doppelherz z melisa i chmielem ) uspoki Cie i poprawi nastroj jako ze to naturalny antydepresant.
przyjzyj sie swojemu zyciu .moze musisz cos zmienić..ale polecam naprawde psychologa pójdziesz powiesz jakie masz objawy a ze wyniki masz dobre i czy to moze miec tlo neriwcowe..psycholog juz bedzie wiedzial jak poprowadzić rozmowę.trzymam kciuki.
rano wzielam belargot ale nic nie pomogl wiec wzielam alpregan pol tabl. po ok pol roku. Czy moge go brac doraznie w takich sytuacjach bo ten najgorszy kryzys minol. I czy u Was tez zdarzaja sie takie jazdy bo mi to po 8 miesiacach wrocilo 
