weird_thoughts pisze: ↑

18 stycznia 2018, o 19:29

Nipo pisze: ↑

18 stycznia 2018, o 19:01

weird_thoughts pisze: ↑

18 stycznia 2018, o 17:55

Ktoś pomoże ? Dałabym wszystko, żeby te myśli nie wzbudzały we mnie takiego niepokoju, bo cały czas boję się, że jednak jest coś ze mną nie tak...

Staraj się to akceptować,zaprzyj się i akceptuj!wiem ze to jest ciężkie bo ja sam nad tym pracuje,ale trzeba to w końcu akceptować i dzięki temu będzie Ci dużo lżej.Uwierz ze to nerwica podsyła Ci takie myśli bo jesteś w stanie lękowym i akceptuj to,przepuszczaj je niech płyną,tak jakbyś sobie pomyślała nie wiem ze jutro będzie słońce i ta myśl poprostu płynie nieanalizujesz jej staraj się postępować tak samo z myślami lękowymi

Tylko ja już jestem na etapie akceptacji, ale teraz się boję jak ja mogę takie myśli akceptować. Łącznie z tym, że ostatnio zaczęłam myśleć, ze może faktycznie zrobię coś złego w moim życiu i to jakieś ostrzeżenie... Kompletnie nie umiem się odnaleźć. Wiem już, że z nerwicy nie dostanę schizofrenii, ale teraz mam wątpliwości czy takie ciągłe morderczo-wariackie lęki mnie nie zaburzą jeszcze bardziej

Wiec to nie jest pełna akceptacja nadal

Tyle że to jest teraz bardziej taka złość wobec takich okropnych myśli, ich treści. To nie są obawy, że ja na coś zachoruję, że zemdleję. Z tym jakoś łatwiej przychodzi akceptacja. Trudno mi to nawet wytłumaczyć

Witam ☺ Ja się mecze z nerwicą już 13 lat .Pół roku jestem na psychoterapii i bez leków.Ostatnio wszystko mi się pogorszyła w sumie to od 2 miesiecy A od 2 tyg jest strasznie.Te myśli i najgorszy to jest ucisk w głowie,uczucie wręcz przerażające jak miała za chwilę oszalec.I ta bezsilność, już jestem tak wykończona tym wszystkim,że ostatnio myślę że oddam się do szpitala może tam mi pomogą i będę miała opiekę 24 na dobę.Podadza mi jakiś lek i w razie skutków ubocznych od razu pomogą.To jest też drugi mój problem odnośnie brania leków.Po przygodzie z sertralina i skutkami ubocznymi nabawilam się już całkiem lęków przed lekami.W poniedziałek zrobiłam kolejną próbę do SSRI i wytrzymałam 2 dni bo to samo się zaczynało.Naprawde jestem juz wykończona i w takim stanie,że muszę się poratowac jakimś lekiem i mam lerivon. A muszę normalnie funkcjonować bo pracuje,mam dziecko i mój mąż też już nie wie jak mi pomoc.