Ogłoszenia:
1. Nowi użytkownicy, którzy nie przekroczą progu 30 napisanych postów, mają zablokowaną możliwość wstawiania linków do wszelakich komentarzy.
2. Usuwanie konta na forum - zobacz tutaj: jak usunąć konto?

Krótko o fobii społecznej

Forum dotyczące problemu jakim jest fobia społeczna oraz inne fobie specyficzne.
Umieszczamy tutaj swoje historie, pytania i wątpliwości.
Zablokowany
Victor
Administrator
Posty: 6548
Rejestracja: 27 marca 2010, o 00:54

22 października 2013, o 17:34

Fobia Społeczna jest zaburzeniem z grupy zaburzeń lękowych, rozwija się głównie już w czasie dojrzewania, nawet w okresie dziecięcym.
Osoba cierpiąca na ten rodzaj zaburzenia, odczuwa znaczny a nawet bardzo silny lęk w sytuacjach społecznych, kiedy trzeba komunikować się z innymi ludźmi, a nawet nie komunikować się ale przejść obok nich.
Lęk ten często prowadzi do wycofania się albo znacznie ogranicza funkcjonowanie społeczne.

Objawy fobii społecznej polegają głównie na lęku i jego objawach w niektórych sytuacjach w którym wymagany jest kontakt z osobą obca bądź mniej znaną, bądź osobą, która jest dla nas jakimś autorytetem (szef), w sytuacjach gdzie trzeba odezwać się w grupie osób i w każdym miejscu gdzie istnieje narażenie na ocenę innych ludzi.

Charakteryzując fobię społeczną według mnie najlepiej podzielić to na dwie grupy, jedna to sytuacje ewentualnie trudne a druga to objawy jakie można odczuwać podczas tego.

Sytuacje, które mogą wzbudzać niepokój i lęk u fobika społecznego to np.

- wyprawa do urzędu w celu załatwienia jakiejś sprawy
- zagadanie obcej osoby
- składanie podpisu na dokumencie w obecności innych (trzęsące się ręce)
- w momencie spóźnienia się wejście do pomieszczenia gdzie jest duża ilość osób
- w ogóle kłopot z wejściem gdziekolwiek gdzie jest dużo obcych bądź mniej znanych ludzi
- problemy z telefonowaniem w celu zapytania o jakąś sprawę, czy w ogóle rozmowy z mało znaną bądź obcą osobą
- kłopoty z odbieraniem telefonów od obcych
- trudności z rozmowami z osobami o wyższym ''autorytecie" (szef itp)
- nieumiejętność odpowiedzi NIE kiedy ktoś jest nachalny (np sprzedawca)
- poruszanie się kiedy jesteś obserwowany, ruchy stają się niezręczne, nie wiadomo co zrobić wtedy z rękoma (fobicy będą wiedzieć w czym rzecz :) )
- trudności z zabraniem głosu w grupie
- trudności w wyrażaniu sprzeciwu czy odmiennego zdania
- odpowiedzi przy tablicy wobec całej klasy
- czytanie na głos przy obecności obcych osób lub mniej znanych
- poruszanie się po mieście z uwagi na obserwowanie przez innych
- tak samo podróżowanie w zatłoczonych autobusach czy tramwajach
- jedzenie w restauracjach, barach gdzie znajduje się większa liczba osób
- zakupy w sklepie samoobsługowym i płacenie przy kasie (np. drganie rąk)
- pytanie o ceną nie mówiąc o jakiś negocjacjach
- zawieranie nowych znajomości
- spotykanie na ulicy znajomych których mało znamy a z którymi wypada porozmawiać

Myślę, że to takie główne sytuacje, choć na pewno parę by można dopisać, jednak to ma służyć przykładom.

Co do objawów to w sumie fobia społeczna opiera się na lęku, a lęk to po prostu lęk więc w zasadzie możliwe są wszelkie objawy lęku, jednakże najczęściej w przypadku lęku społecznego występują:

Z fizycznych dolegliwości są to najczęściej:
- trzęsące się ręce (niemożność złożenia podpisu w banku, płacenia przy kasie itp)
- straszne pocenie się (jakby prze chwilą wzięło się prysznic)
- czerwienienie twarzy, wypieki na policzkach, czerwone uszy
- pustka w głowie ( w momencie rozmów z obcymi bądź mało znany,mi ludźmi brak tematów do rozmowy)
- uderzenia gorąca w chwili danej sytuacji
- przyspieszenie serca
- bóle brzucha, nudności, odruchy wymiotne
- drżenie głowy, nóg, całego ciała
- niemożność spojrzenia komuś prosto w oczy
- problemy z mówieniem, zaciskanie się gardła
- jąkanie się, zacinanie, gubienie wątków
- podczas mówienia łamanie się głosu

Fobia ta może mieć różne nasilenia.

Tylko teraz tak, nie każdy kto przeczyta ten temat i będą mu się zgadzały 3,4 podpunkty musi mieć od razu fobie społeczną, jeśli problemy wystepuą tylko w szkole może to dotyczyć tylko tego obszaru i być tak zwaną fobią szkolną, a niektórzy po prostu mogą mieć problem w danych sytuacjach z uwagi na niską wartość siebie bądź pewną doze nieśmiałości. Nie wszystko według mnie należy od razu wrzucać do wora - fobia społeczna.
Najlepiej wątpliwości rozwieje psycholog bądź psychiatra.

Według mnie jednakże fobia społeczna ma główną cechę a mianowicie bardzo wielkie utrudnianie życia a nawet bym powiedział w wielu przypadkach zatrzymanie rozwoju danego człowieka. Ja w długim okresie swojego życia fobie społeczną miałem bardzo silną, w zasadzie unikałem tych wszystkich sytuacji jak ognia, co wiązało się z ograniczeniem po prostu życia, zdobywania wiedzy, dobrej pracy. Bardzo wile straciłem przez lata i jest to do nienadrobienia.
Dlatego myślę, ze o fobii społecznej możemy mówić kiedy utrudnione jest mocno bądź w jakimś znaczącym stopniu funkcjonowanie w społeczeństwie.

Lęk w fobii społecznej nie różni się niczym od lęku choćby w nerwicy lękowej, lęk tej jest bardzo silny, bardzo blokujący tylko w fobii dotyczy danych sytuacji.

Często osoby z tym problemem nie szukają leczenia, nie chcą mówić o swoich objawach. Często dostosowują życie do zaburzenia, są maksymalnie ograniczani jeżeli chodzi o funkcje i interakcje społeczne.
Ale mimo wszystko z tego co wiem po sobie i tak próbujemy dawać z siebie wszystko jednakże czesto brakuje silnej woli i rezygnujemy np z wyjścia, telefonu bo poddajemy się lękowi.

Często problem ten jest mylony z wstydliwością, być może w młodszych latach byliśmy po prostu wstydliwi, ale kiedy rośnie to do rozmiarów opisanych powyżej jest to już zaburzenie, w którym dominującym objawem jest lęk i strach a te już nie tak łatwo samemu zdusić, czujemy tak silne blokady psychiczne przed różnymi sytuacjami, że często jesteśmy wręcz sparaliżowani.
Często też możemy usłyszeć że jesteśmy leniwi, to tez nie jest prawdą. Osobą bez zaburzenia trudno zrozumieć czego my tak naprawdę się boimy.

Fobie społeczną można wyleczyć, często bardzo dobrym sposobem jest terapia poznawczo-behawioralna. Przynajmniej najnowsze badania wskazują na dużą skuteczność terapii CBT w przypadku fobii.
Oczywiście dostępne jest również leczenie farmakologiczne.

Fobia społeczna w moim przekonaniu wymaga od nas praktyki przełamywania lęków oraz zmiany nawyków myślenia o nas samych jak również zmniejszenie wrażliwości na krytykę, podbudowania własnej wartości i pewności siebie.
Ale to w innym temacie w niedługim czasie opiszę choć jeszcze wiele nawyków we mnie niestety siedzi, to jednak wiem, ze zmiana jest możliwa.

Fobia ta kształtuje się zazwyczaj w bardzo wczesnej młodości, choć nie zawsze, jednak najcześciej wtedy bowiem wówczas buduje się w nas poczucie własnej wartości, (dom, rodzina, mało bezpieczne dzieciństwo) wtedy też mają miejsca pierwsze odrzucenia (rodzice, przedszkole, pierwsze klasy szkoły) wówczas kiedy jesteśmy odrzucani, to już wtedy w naszej głowie kiełkuje się w nas taki nawyk unikania sytuacji gdzie możemy być źle ocenieni i odrzuceni.
Kiedy później w szkole podstawowej, gimnazjum zachodzi więcej takich sytuacji, z jakiś powodów jesteśmy odrzucani i nasza wrażliwa natura tego nie znosi może wówczas rodzić się fobia społeczna, która potem rozwija w nas przekonanie o małej wartości nas samych, o tym, że trzeba uważać bo ktoś znowu nas odrzuci.

To tak w skrócie i łopatologicznie ale każdy nawyk i każdą ocenę nas samych można zmienić.

Pozdrawiam fobików społecznych :^
Patrz, Żyj i Rozmyślaj w taki sposób... aby móc tworzyć własne "cytaty".
Historia moich zaburzeń lękowych i odburzania
Moje stany derealizacji i depersonalizacji i odburzanie


Przykro mi jeżeli na odpowiedź na PW czekasz bardzo długo, niestety ze mną tak może z różnych powodów być :)
Zablokowany