Witam wszystkich Niepokoi mnie pewna kwestia. Od paru lat cierpię na nerwicę lękową z natręctwami myślowymi. Ostatnio moje dolegliwości się zaostrzyły i przez parę dni przechodziłam bardzo silne napady paniki. Cały czas jestem poddenerwowana. Nie biorę leków, starałam się to leczyć sama, stosując różne techniki. Stosuję tylko uspokajacze(hydroksyzyna, jakieś ziołowe tabletki i herbatki) podczas napadów paniki, lub w czasie lęku wolno płynącego. Niestety tym razem niewiele pomogły. I tak jestem spokojniejsza, ale ciągle czuję straszny ucisk w głowie. Jakby coś mi ją od środka rozsadzało. Cały czas mam spiętą szyję, głowę i w ogóle tułów. Chociaż najbardziej głowę. Kiedy próbuję się rozluźnić, to zaczynam się lekko kołysać na boki. Widać to, bo obserwowałam w lustrze. Żeby tego nie robić muszę być cały czas spięta i bardzo się koncentrować, żeby to powstrzymywać. Miał ktoś podobnie? Czy to normalne po przeżyciu dużego stresu, lęku? Czy to minie? Kiedy próbowałam znaleźć podobny przypadek, naczytałam się o zespole Tourett'a i trochę się przestraszyłam. Boję się, że będzie to moją kompulsją albo tikiem, którego nie będę kontrolowała i będę się kołysać jak ta łódź podczas sztormu. Proszę o pomoc.

Brzmi to nerwicowo, opisujesz swoje objawy w taki sposób, ze widać, iż tak naprawde zmagasz sie z nimi, ciagle bojac sie ich jak ognia. Przezywajac kazdy objaw, atak, w tym kolysanie tlowia tez moze byc.
Po paru latach z nerwica nie dobrze ze wpadasz na strone i czytasz touretta i od razu wkretka i lęk.
Pomysl nad terapia poznawczo behawioralna, ktora ci moze pokazac zaleznosci myslowe, wkrety itp, Mozesz tez poczytac wpisy na forum z pierwszego dzialu, takze jakies lektury o wychodzeniu z lęku.
Bo wyglada to tak jakbys jednak tego ni eleczyla ale ciagle tym zyla i probowala jakos przezyc, a tak z nerwicy sie nie wychodzi.

Miałam koleżankę, która nieświadomie się tak kołysała czasem na zajęciach. Jestem przekonana, że było to nerwowe, tak samo jak moze być obgryzanie paznokci czy niespokojne ruszanie nogą/stopą. Tak jakby przekładanie na ruch wewnętrznego niepokoju. Możesz to wrzucić do wora razem z nerwicowymi objawami, tak jak napisał Victor.

Jakie techniki stosujesz? Leki same w sobie można wsadzić do kosza jesli się nie wezmie za postawę. Zapraszam do uczestnictwa w forum, zadawania bardziej szczegółowych pytań, zastanowienia się co leży u podłoża Twojej nerwicy, bo ona sama w sobie nie jest problemem a odzwierciedleniem skumulowanych problemów.

Jeszcze tylko dodam, że czasem miewałem tak, ale bardziej bywało to w okresie dużego natężenia lęku, jak opatrzyłem w lustro to widziałem jak lekko się bujam, w lewo i prawo, choć nie odczuwałem tego dobitnie to w lustrze się bujałem.
Może też tak jest, że bardzo wczuwasz się w siebie ale doglądasz w lustrze i to bardziej wtedy widać?