Witajcie. Cierpię na nerwice lękowa ale jestem już coraz bardziej odburzona. Moj problem dotyczy innego tematu. Moja mama to osoba ktora jest bardzo niestabilna emocjonalnie. Od dziecka sluchalam jej narzekań na wszystko i wszystkich,wiecznie zaplakana i obwiniająca mnie o wszystko co ja w zyciu spotkało badz ominęło. Przez lata żyłam z poczuciem winy i wiele czasu zajęło mi odseparowanie sie od niej emocjonalnie. Pamiętam jak kiedyś bałam sie do niej dzwonić żeby znowu nie czuć sie winna. Nienawidziłam tego uczucia.. Problem w tym ze zauważyłam ze powielam jej zachowanie na swoim partnerze. Często go obwiniam i wymuszam poczucie winy.. Nie chce tego!!ale rak jest i dzieje sie to automatycznie. Czy ktos z was wie jak przerwać ten błędny schemat?

Po prostu przestac to robic. Zauwzac sytuacje w ktorych postepujemy tak jak nie chcemy I znalezc mądre inne zachowanie. Kwestia praktyki jak we wszystkim. Czyli cierpliwosc, pokora, wyrozumialosc dla swoich niepowoodzen.

Ja to robię automatycznie. Dopiero niedawno w ogóle to zauwazylam..

No I widzisz takie rzeczy uswiadamiaja psycholodzy na terapii. Samemu trudno destrukcyjne zachowania dostrzec. Niemniej jak juz zauwazasz swoje zachowania ktore sa kopią zachowan matki to zacznij naf nimi pracowac I zastanow sie w jaki sposob mozna je zastapic. No I trenuj. pozniej te dobre zachowania są automatyczne.

Masz racje. Dzieki

A prosze bardzo