mati93 pisze: ↑

20 kwietnia 2017, o 18:27

BruceWayne owszem, u mnie nerwicy jeszcze nie stwierdzono, ani nic. Piszę jeszcze nie, bo na spotkaniu z psychologiem byłem raptem kilka razy.
Tak, mam świadomość, że ranię, czasem cholernie ciężko pohamować. Jednak zwykle bardzo żałuję. Najgorsze, że ja nie żałuję tego co powiedziałem, a w jaki sposób, w jakim tonie, i że zraniłem tym. Ja często mówiąc o swoim uczuciu, o swoim bólu, o tym co mi się nie podoba krytykuję ją.
Ja mam problem podwójnie silny, bo moja obecna dziewczyna, w sumie to już nawet nie wiem, czy obecna czy eks, ale ma nerwicę, sama ma niską samoocenę, potrzebuje wsparcia i ciepła, a często zamiast tego dostaje krytykę. Nawet przestała wierzyć w to, że się mogę zmienić, przestała mi wierzyć, że wcale tak nie myślę. Jak ją przekonać? Jak pomóc sobie? Ja w zasadzie dopiero co uświadomiłem sobie to...

katarzynka pisze: ↑

20 kwietnia 2017, o 21:07

Kochana, u mnie jest to permanentnie, więc nawet nie zauważam jaki wpływ ma cykl, ale może tak być pewnie, bo hormony robią swoje

Ja dziś chyba przeszłam samą siebie... Dobrze, że mnie dd odcięło, to w sumie mam fazę obojętności, ale jestem porażona swoją pomysłowością Odnośnie skanowania Kochani - mój chłopak ostatnio zaliczył wizytę u fryzjera, a ja lubię go tak w średnio odrośniętych włosach. I oczywiście teraz w tych krótszych wydaje mi się tak odpychający, że w ogóle boję się z nim spotkać, bo będzie natłok myśli obrzydzających I co mnie poraziło najbardziej... Usiadłam, dosłownie z kalendarzem w ręku i liczyłam ile dni od jego poprzednich wizyt u fryzjera minęło do dnia w którym miałam przebłysk, bo ja takie rzeczy niestety zapisuję Zaczęłam przeglądać zdjęcia jego, jakie miał kiedy włosy, bo są one moim konikiem...

Czy ktoś miał nasilone skanowanie do tego stopnia? Mam wrażenie, że to już wykracza poza natręctwa i kompulsje i jest jakąś psychozą

Zanim zaczniesz ją przekonywać upewnij się, że naprawdę chcesz i możesz się zmienić. Tym bardziej, że osoba ta jest szczególnie wrażliwa (chociaż myślę, że każda osoba czuła by się raniona przez taką ciągłą kontrolę i krytykę). Pamiętaj, że świat i ludzie nie będą nigdy tacy, jak sobie sobie zażyczysz.

soniasonia123 pisze: ↑

21 kwietnia 2017, o 15:43

Mnie denerwuja te przeblyski... tak mocno czulam wszystko w sobote... i poniedzialek... A teraz chodzę i mysle ze nigdy juz nie bede tak czuc, ze nie bede miec przeblysku na spotkaniu.. a tak bardzo chce .. chce jego. Jestem obojetna na wszytko... Wczoraj klotnia z nim byla... czulam bol klocac sie z nim... nie wiem czy to jakas oznaka czegos.... Nie wiem tak go kocham. A jednoczesnie... nie wiem. Uwazam ze najlepszym rozwiazaniem bylo by zamkniecie sie w pokoju....
Wczoraj juz schizowalam ze kocham bylego- a dzis to dla mnie absurd... Nie wiem czy te natretne mysli sa oznaka nerwicy. Terapeutka twierdzi ze kazdy clzowiek mysli- ale czy kazdy az tak natretnie ? Ze jego mysli az go przerazaja ?

BruceWayne pisze: ↑

21 kwietnia 2017, o 18:03

soniasonia123 pisze: ↑

21 kwietnia 2017, o 15:43

Mnie denerwuja te przeblyski... tak mocno czulam wszystko w sobote... i poniedzialek... A teraz chodzę i mysle ze nigdy juz nie bede tak czuc, ze nie bede miec przeblysku na spotkaniu.. a tak bardzo chce .. chce jego. Jestem obojetna na wszytko... Wczoraj klotnia z nim byla... czulam bol klocac sie z nim... nie wiem czy to jakas oznaka czegos.... Nie wiem tak go kocham. A jednoczesnie... nie wiem. Uwazam ze najlepszym rozwiazaniem bylo by zamkniecie sie w pokoju....
Wczoraj juz schizowalam ze kocham bylego- a dzis to dla mnie absurd... Nie wiem czy te natretne mysli sa oznaka nerwicy. Terapeutka twierdzi ze kazdy clzowiek mysli- ale czy kazdy az tak natretnie ? Ze jego mysli az go przerazaja ?

Przyzwyczaj się do takiego stanu, zaakceptuj go. Jeśli za każdym razem będziesz tak się dziwiła tym wahaniom będzie trudno uspokoić stan emocjonalny. Wzmacniaj racjonalne, logiczne myślenie.
I nawet jeśli nie czujesz - po prostu działaj tak, jak sobie zaplanowałaś, czyli dobrze i czule. Na tyle, na ile potrafisz.

mati93 pisze: ↑

22 kwietnia 2017, o 01:19

katarzynka Nie bardzo rozumiem co masz na myśli. Uważasz, że ja jej nie kocham, ani Ona mnie?
My oboje jesteśmy zaburzeni. Oboje mamy problemy. W zasadzie oboje nie umiemy w normalny sposób mówić o uczuciach.

mati93 pisze: ↑

22 kwietnia 2017, o 10:47

W sumie co przez ten artykuł trafiłem na to forum. Czytałem, a raczej studiowałem to.
Niedawno znalazłem taki artykuł: https://www.mydwoje.pl/toksyczna_milosc. Ja mogę śmiało stwierdzić, że to o mnie.