Ogłoszenia:
1. Nowi użytkownicy, którzy nie przekroczą progu 30 napisanych postów, mają zablokowaną możliwość wstawiania linków do wszelakich komentarzy.
2. Usuwanie konta na forum - zobacz tutaj: jak usunąć konto?

czy to derealizacja?..

Forum dotyczące derealizacji i depersonalizacji.
Dzielimy się tutaj naszymi historiami, objawami, wątpliwościami oraz wszystkim co nas dręczy mając derealizację.
Dopisz się do istniejącego tematu lub po prostu jeśli chcesz stwórz nowy własny wątek.
ODPOWIEDZ
Anonim008
Zarejestrowany Użytkownik
Posty: 5
Rejestracja: 12 lipca 2017, o 21:51

17 lipca 2017, o 19:07

Witam mam 16 lat i jakies 1,5 miesiaca temu gdy lezalem na lozku dopadl mnie taki dziwny stan normalnie nie do opisania takie odrealnienie przestraszylem sie i poszedlem spac na nastepnego dnia nadal to mialem mega sie tego balem i ciagle o tym myslalem nastepnej nocy nie moglem wogule zasnac i bralo mnie na wymioty pewnie z tych nerwow jeszcze wmowilem sobie ze jestem opentany ale przeczytalem ze to jest nerwica zoladka wiec sie troche uspokoilem bo skoro to bylo od nerwow to staralem sie uspokoic i faktycznie bylo troche lepiej bo juz wiecej spalem ale nadal to uczucie, minelo troche czasu i przeczytalem ze moze to byc derealizacja bo oprocz tego takiego uczucia odrealnienia mam jeszcze klopoty z koncentracja z mowieniem ze sluchem mam totalna pustke w glowie brak mysli emocji i zanim cos skumam musze glebiej pomyslec tak samo z utworzeniem zdania to jest straszne ciagle o tym mysle i boje sie ze mi to nigdy nie przejdzie i ze tylko ja tak mam ze inni maja inaczej nie potrafie w zaden sposob powiedziec o tym rodzicom chce to sam pokonac tyle ze czasem przychodza dobre chwile ze wierze ze mi sie uda a czasem jestem calkiem rozsypany co mam robic?
Awatar użytkownika
eyeswithoutaface
Moderator
Posty: 1515
Rejestracja: 25 lutego 2017, o 21:44

17 lipca 2017, o 21:23

Hej, witaj na forum :) Tak, najprawdopodobniej masz derealizacje. Jest to mechanizm obronny umysłu, być może miałeś dużo stresów, przezyles jakąś traume albo po prostu jesteś bardzo wrażliwym czlowiekiem. Nie jest to nic strasznego,choć objawy są bardzo męczące i powodują lęk. Jest to zaburzenie, z którego możesz wyjsc. Ponieważ jednak jesteś mlody to warto by było jednak powiedzieć rodzicom albo skonsultować się z psychologiem. Dobrze mieć wsparcie w takich chwilach :) I koniecznie przeczytaj materiały na forum dotyczące dd, zrozumiesz cały mechanizm i to, co Ci właściwie jest :) Trzymaj się!, :friend:
"Nie pytaj, czego potrzebuje świat. Zapytaj raczej, co sprawia, że ożywasz, i zrób to.
Bo to, czego świat potrzebuje, to ludzie, którzy budzą się do życia."
ODPOWIEDZ